Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
02-08-19
00:41
Περίεργο. Τόσα χρόνια νόμιζα ότι οι θρησκείες χωρίζουν τους λαούς μεταξύ τους και τους κάνουν εχθρούς. Μάλλον λάθος θα έκανα...η θρησκεία δεν είναι απλά μια θρησκεία, είναι κάτι που ενώνει τους λαούς μεταξύ τους.
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
01-08-19
19:44
Για μάθημα σεξουαλικής παιδείας μούγκα όμως. Πρώτη η Ελλάδα μετά στις εκτρώσεις. Σκεφτείτε μετά την προσευχή να έχεις πρώτη ώρα μάθημα σεξουαλικής παιδείας; Σκάνδαλο για την Εκκλησία...
Γύρω στο 2000 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - Σημίτης) έγινε προσπάθεια να εισαχθεί στα Γυμνάσια και τα Λύκεια η Σεξουαλική Αγωγή. Οργανώθηκε μάλιστα και πρόγραμμα επιμόρφωσης καθηγητών. Όμως το θέμα θάφτηκε καθώς "κάποιοι" αντέδρασαν...
Dias
Επιφανές μέλος
Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Φυσικής ΕΚΠΑ (Αθήνα). Έχει γράψει 10,063 μηνύματα.
01-08-19
19:09
Η συζήτηση είναι "περί όνου σκιάς". Δηλαδή, υπάρχει κάποιος που θα περίμενε η Ν.Δ. να καταργήσει αγιασμούς προσευχές και εκκλησιασμούς στα σχολεία; Ούτε από το ΣΥΡΙΖΑ (σαν κυβέρνηση) μπήκε ποτέ τέτοιο θέμα. Ακόμα και στα απολυτήρια Γυμνασίου και Λυκείου δεν καταργήθηκε το "θρήσκευμα". (Βέβαια, εδώ τα σχολεία στις περισσότερες περιπτώσεις άφηναν το "θρήσκευμα" κενό, καθώς δεν υπάρχουν σχετικά στοιχεία ούτε στα πιστοποιητικά των Δήμων ούτε σε κανένα άλλο επίσημο έγγραφο). Αν λοιπόν η κ. Υπουργός Παιδείας (και θρησκευμάτων βεβαίως - βεβαίως) κάνει τη δήλωση που αναφέρεται στον τίτλο του θέματος, ο λόγος είναι καθαρά για δημιουργία εντυπώσεων, καθώς απολύτως τίποτα δεν αλλάζει σε σχέση με όσα ίσχυαν με τον "αριστερό" ΣΥΡΙΖΑ.
Έχω τελειώσει το Σχολείο αρκετά χρόνια, όμως θα ήθελα να γράψω το πώς θυμάμαι την παρωδία της "πρωινής προσευχής".
Το κουδούνι χτυπά στις 08:15 αλλά (τυχαίο; δε νομίζω) συνήθως αργεί 2-3 λεπτά. Ο γυμναστής σφυρίζει και ο υποδιευθυντής φωνάζει από το μικρόφωνο. Οι μαθητές που μαζεύονται είναι - δεν είναι το 30% της δύναμης του Σχολείου. Οι υπόλοιποι εκμεταλλεύονται και το πεντάλεπτο να έρθουν καθυστερημένοι. Κάντε γραμμές - Ησυχάστε - Μη μιλάτε. Και η κρίσιμη στιγμή: Ποιος θα πει την προσευχή; Συνήθως κανένας δεν θέλει. Πολλές φορές σε αρκετά σχολεία βρίσκεται κάποιο παιδάκι που θέλει, οπότε αναλαμβάνει μόνιμα το να την λέει. Αν όμως το παιδάκι αυτό δεν υπάρχει ή απουσιάζει τι γίνεται; Οι μαθητές σφυρίζουν αδιάφορα, κοιτούν τον ουρανό και ατενίζουν το άπειρο. Δεν θέλω - δεν μπορώ - δεν την ξέρω - ντρέπομαι. Τελικά μετά από πίεση και διαβουλεύσεις κάποιος θα βρεθεί να την πει, διαφορετικά τη λέει ο θεολόγος (ή κάποιες φορές δεν την λέει κανένας). Έστω λοιπόν ότι κάποιος μαθητής αρχίζει "Άγιος ο θεός . . .". Τι κάνουν οι υπόλοιποι μαθητές; Ο ένας στους δύο κάνει έναν υποτιθέμενο "σταυρό του". "Πάτερ ημών ο έντοις ουρανοίς ή ο εντοίς ουρανοίς…". Κάποιοι γράφουν μηνύματα στο κινητό, άλλοι διαβάζουν, αρκετοί μιλάνε μεταξύ τους, όχι λίγοι ακούν μουσική από τα ακουστικά τους, κάποιοι πίνουν γουλιά από τον καφέ που κρατάνε, μερικοί στο τέλος τραβούν τζούρα στο τσιγαράκι τους. Οι καθηγητές (όσοι είναι στην αυλή) δεν είναι και πολύ διαφορετικοί στην "ευλάβεια" από τους μαθητές. "Δι ευχών . . ." και "Καλημέρα παιδιά- Περάστε στις τάξεις". Με τόσους λίγους παρόντες οι ανακοινώσεις δεν έχουν νόημα. Θα περάσει αργότερα κάποιος από τις αίθουσες.
Θέλω να καταλήξω ότι όπως γίνεται η "πρωινή προσευχή" στα Σχολεία είναι μια παρωδία. Όποιος αμφιβάλει ή έχει διαφορετικές εμπειρίες, ας μας πει τα θετικά της "πρωινής προσευχής". Όποιος πάλι συμφωνεί με την κωμωδία, δικαίωμά του...
Έχω τελειώσει το Σχολείο αρκετά χρόνια, όμως θα ήθελα να γράψω το πώς θυμάμαι την παρωδία της "πρωινής προσευχής".
Το κουδούνι χτυπά στις 08:15 αλλά (τυχαίο; δε νομίζω) συνήθως αργεί 2-3 λεπτά. Ο γυμναστής σφυρίζει και ο υποδιευθυντής φωνάζει από το μικρόφωνο. Οι μαθητές που μαζεύονται είναι - δεν είναι το 30% της δύναμης του Σχολείου. Οι υπόλοιποι εκμεταλλεύονται και το πεντάλεπτο να έρθουν καθυστερημένοι. Κάντε γραμμές - Ησυχάστε - Μη μιλάτε. Και η κρίσιμη στιγμή: Ποιος θα πει την προσευχή; Συνήθως κανένας δεν θέλει. Πολλές φορές σε αρκετά σχολεία βρίσκεται κάποιο παιδάκι που θέλει, οπότε αναλαμβάνει μόνιμα το να την λέει. Αν όμως το παιδάκι αυτό δεν υπάρχει ή απουσιάζει τι γίνεται; Οι μαθητές σφυρίζουν αδιάφορα, κοιτούν τον ουρανό και ατενίζουν το άπειρο. Δεν θέλω - δεν μπορώ - δεν την ξέρω - ντρέπομαι. Τελικά μετά από πίεση και διαβουλεύσεις κάποιος θα βρεθεί να την πει, διαφορετικά τη λέει ο θεολόγος (ή κάποιες φορές δεν την λέει κανένας). Έστω λοιπόν ότι κάποιος μαθητής αρχίζει "Άγιος ο θεός . . .". Τι κάνουν οι υπόλοιποι μαθητές; Ο ένας στους δύο κάνει έναν υποτιθέμενο "σταυρό του". "Πάτερ ημών ο έντοις ουρανοίς ή ο εντοίς ουρανοίς…". Κάποιοι γράφουν μηνύματα στο κινητό, άλλοι διαβάζουν, αρκετοί μιλάνε μεταξύ τους, όχι λίγοι ακούν μουσική από τα ακουστικά τους, κάποιοι πίνουν γουλιά από τον καφέ που κρατάνε, μερικοί στο τέλος τραβούν τζούρα στο τσιγαράκι τους. Οι καθηγητές (όσοι είναι στην αυλή) δεν είναι και πολύ διαφορετικοί στην "ευλάβεια" από τους μαθητές. "Δι ευχών . . ." και "Καλημέρα παιδιά- Περάστε στις τάξεις". Με τόσους λίγους παρόντες οι ανακοινώσεις δεν έχουν νόημα. Θα περάσει αργότερα κάποιος από τις αίθουσες.
Θέλω να καταλήξω ότι όπως γίνεται η "πρωινή προσευχή" στα Σχολεία είναι μια παρωδία. Όποιος αμφιβάλει ή έχει διαφορετικές εμπειρίες, ας μας πει τα θετικά της "πρωινής προσευχής". Όποιος πάλι συμφωνεί με την κωμωδία, δικαίωμά του...