Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
20-06-19
23:46
Ακόμη και αυτό είναι εξαιρετικό φιλοσοφικό ερώτημα σχετικό με το θέμα. Ένας υποστηρικτής του Turing test, θα σε ρωτούσε ευλόγως, γιατί; Διαχωρίζω την έννοια του ανθρώπου με την έννοια του consciousness, γιατί προφανώς ένα ρομπότ δε θα γίνει άνθρωπος, αλλά consciousness θα μπορούσε δυνητικά, να αποκτήσει. =)Δοκίμασα, έκανα συνολικά απο τις 8 φορές 2 λάθη .
Το θέμα ομως είναι οτι επειδή μπορεί να φαίνεται σαν άνθρωπος δεν σημαίνει οτι είναι . Το τεστ του turing δυστυχώς είναι ανεπαρκή κατα την γνώμη μου . Σε αυτό το στάδιο ο υπολογιστής έχει συγκεκριμένο task και η δουλειά του είναι να προσπαθήσει με κάθε δυνατό τρόπο να το πετύχει .
Ναι, o τρόπος λειτουργίας του το καθιστά εκθετικά βελτιώσιμο, αλλά ο τρόπος που το επισημαίνεις μου δημιουργεί την εντύπωση, ότι αυτός ο "μιμητισμός" που επέρχεται ως αποτέλεσμα της αναγνώρισης προτύπων, είναι κάτι που το αξιολογείς αρνητικά. Ο μιμητισμός υπάρχει παντού ακόμη και στη φύση - έτσι μαθαίνουν μάλιστα τόσο οι άνθρωποι όσο και τα ζώα. Το ότι η συνείδηση δεν είναι κάτι έμφυτο στις ΑΙ δε σημαίνει ότι αποκλείεται μέσω του "μιμητισμού" να την αποκτήσουν, έτσι δεν είναι; Αν καταλαβαίνω κάτι λάθος, διόρθωσέ με =)Αυτό σημαίνει οτι ακόμα και εαν δεν μπορούσε να μας καταλάβει συναισθηματικά θα μπορούσε να μας προβλέψει μαθαίνοντας απο τα λάθη του αφού είχαμε μια συζήτηση μαζί του . Το οποίο είναι λογικό καθώς με κάθε απάντηση μας δίνουμε data,τα οποία αρχίζουν να χτίζουν μοντέλα τα οποία ρυθμίζονται ολοένα και καλύτερα μέχρι να ταιριάξουν στον χαρακτήρας μας . Εαν τραβήξει δεδομένα απο όλους τους ανθρώπους είναι απολύτως λογικό οτι θα βρεί κοινά σημεία στην συμπεριφορά των ανθρώπων και θα είναι σε θέση να εξαπατήσει έναν πολύ μεγάλο σημαντικό αριθμό ανθρώπων .
To βλέπεις μονοσήμαντα νομίζω από την πλευρά του ΑΙ και όχι από το πώς ένας άνθρωπος εισπράττει αυτό που έχει γράψει το ΑΙ. Αποδεχόμαστε ότι η ποίηση είναι ένας τρόπος έκφρασης, επικοινωνίας συναισθημάτων, προβληματισμών κτλ. Κάνει λιγότερο αυθεντική την εμπειρία του αναγνώστη αν το ποίημα είναι εμπνευσμένο από ένα ΑΙ; Μειώνει την ευχαρίστηση ανάγνωσης ποίησης, τον προβληματισμό κτλ; Όχι. Άρα είναι λιγότερο αληθινό ένα ποίημα που έχει γράψει ένα ΑΙ; Όχι. Και από την στιγμή που είναι σε θέση να συγκινήσει κόσμο, γιατί (κάποια στιγμή στο μέλλον...) να μην είναι σε θέση να συγκινηθεί και το ίδιο; Να μην έχει συνείδηση δηλαδή..Οπότε ίσως μπορεί να μας ξεγελάσει,αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι μπορεί να μας καταλάβει κίολας,τουλάχιστον γι'αυτη την στιγμή. Ο άνθρωπος δεν γράφει ποιήματα και δεν ζωγραφίζει μόνο για να ξεγελάσει,αλλα για να εκφραστεί,και να επικοινωνήσει με εναν διαφορετικό τρόπο . Απο εκεί πηγάζει η αυθεντικότητα,απο τις διαφορετικές εμπειρίες και τον διαφορετικό τρόπο που μεγαλώνουμε(κοινωνικό περιβάλλον) κτλπ. Η υποκειμενικότητα είναι η ευφυία του ανθρώπου,οτι κάποια πράγματα γι'αυτον έχουν μεγαλύτερη αξία απο άλλα .
Συμφωνώ με την μεγάλη εικόνα απόλυτα. Οι εκτιμήσεις λένε (αν θυμάμαι καλά) ότι θα αποφευχθεί πάνω από 90% των ατυχημάτων.Στο θέμα με τα αυτόνομα αυτοκίνητα το πρόβλημα είναι νομικό νομίζω και λιγότερο ηθικό. Η λογική δεν θα αλλάξει από τη σημερινή προσέγγιση. Όταν κινείς οχήματα είτε έχουν ΑΙ είτε όχι πρέπει να ασφαλισμένα ώστε να αποζημημειώνεται ο οδηγός που είχε το αυτοκίνητο που δεν έφταιγε. Στο υπάιτιο αυτοκίνητο, αν έφταιγε ο οδηγός ή το ΑΙ δεν έχει σημασία καθώς η ασφαλιστική θα καλύπτει και τις 2 περιπτώσεις. Αυτά τα προβλήματα λύνονται εύκολα με νομικά πλαίσια. Η μεγάλη εικόνα είναι ότι με την εξολοκλήρου κίνηση με αυτόνομα οχήματα τα ατυχήματα θα μειωθούν.
Διαφωνώ στο ότι το θέμα είναι νομικό. Είναι πρώτα ηθικό και ως εκ τούτου μετά γίνεται νομικό. Και στην περίπτωση που οι ζημιές στο ατύχημα είναι αποκλειστικά υλικές, τότε οκ, οι λύσεις με τις ασφαλιστικές που περιγράφεις ίσως είναι η ακριβής απεικόνιση της πραγματικότητας. Αν όμως υπάρχει και loss of life, πιστεύεις ότι τα πράγματα θα είναι τόσο απλά;
Ένα παράδειγμα είναι η εφαρμογή του γνωστού φιλοσοφικού προβλήματος "The Trolley Problem" στην περίπτωση των autonomous cars. Έστω ότι το αμάξι βρίσκεται σε μία πολύ περίεργη κατάσταση, όπου θα πρέπει να κληθεί να πάρει μία απόφαση: είτε θα κάνει έναν ελιγμό καταλήγοντας σε έναν μαντρότοιχο, όπου στη σύγκρουση πεθαίνεις εσύ, είτε συνεχίζει την πορεία του και πατάει μία κυρία που προσπαθούσε να περάσει τον δρόμο. Τι θα πρέπει να κάνει; Θα πρέπει να προστατεύσει εσένα που είσαι ο ιδιοκτήτης; Θα πρέπει να λάβει υπ'οψιν αν απέναντί του υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι; Αν είναι παιδιά; κ.ο.κ.
Σύμφωνοι είναι υποθετικά σενάρια, αλλά αν τα ανάγεις όλα αυτά σε πιο αφηρημένες έννοιες, έχουν σημασία =)
Touche το επιχείρημα με την επιστημονική φαντασίαΕπίσης αν δούμε ταινίες του 80 και του 70 για το πώς αντιλαμβάνονταν οι άνθρωπο τότε πώς θα είναι η ανθρωπότητα σήμερα καταλαβαίνουμε πόσο έξω έχουν πέσει και γιατί είναι σπατάλη χρόνου να φιλοσοφείς πράγματα που δεν έχουν γίνει και καλύτερα να επικεντρωνόμαστε στο παρόν και στο άμεσο μέλλον. Αν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ζωή με τεχνητά μέσα με μη βιολογικές πρώτες ύλες τότε ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τους ηθικούς κανόνες.
Ναι, το μέλλον είναι αβέβαιο, συνήθως πέφτουμε έξω στις εκτιμήσεις μας, I get it. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να προβληματιζόμαστε σχετικά με τον τρόπο που επηρεάζει η τεχνολογία την ζωή μας (γενικά) αλλά και με το συγκεκριμένο θέμα ειδικότερα. Γιατί αν το πάρεις ανάποδα, θα ήταν τουλάχιστον ανεύθυνο, αν όχι εγκληματικό, να προχωρήσεις πρώτα στη δημιουργία, χωρίς να υπάρχει ένα ελάχιστο consensus στα θεμελιώδη ηθικά ζητήματα. Θα είναι αργά μετά. =)
Θυμάσαι φαντάζομαι ιστορικά παραδείγματα, όπου η επιστήμη προηγήθηκε της ηθικής συζήτησης και την κατάληξη...
Eileen, ναι, τα ερωτήματα που θέτεις είναι πολύ ουσιαστικά και ζητήματα πράγματι ηθικής.
Για τον μέσο άνθρωπο που θα τον ρωτήσεις περί τεχνητής νοημοσύνης και ηθικής, το μυαλό πάει πρώτα στο ερώτημα τόσο αυτού του thread (first post) όσο και σε ζητήματα που θέτουν οι ταινίες και οι σειρές που είναι οι μόνες μας επιρροές.
Έτσι οδηγούμαστε στα περί ηθικής στην περίπτωση που κάποτε η τεχνητή νοημοσύνη προσεγγίσει κατά πολύ την ανθρώπινη σκέψη. Δηλαδή σε ζητήματα ηθικής μεταξύ της ίδιας της μηχανής και του περιβάλλοντός της κι όχι ζητήματα ηθικής μεταξύ ανθρώπων.
Για μεταξύ ανθρώπων, έχουμε πράγματι να λύσουμε ζητήματα τεχνικής φύσεως που προκύπτουν από την τεχνητή νοημοσύνη σαν αυτά που έθεσες.
Πράγματι, η πρώτη επαφή για τους περισσότερους ανθρώπους έρχεται μέσω της τέχνης. Όχι μόνο ταινίες και σειρές, αλλά μυθιστορήματα και μουσική (να παινέψουμε και τους αγαπημένους μας ). Η τέχνη είναι ένας ιδανικός τρόπος να έρθεις σε επαφή και να αναλογιστείς περισσότερο για αυτά τα διλήμματα, νομίζω.
Πιστεύω, ότι αν κάποια στιγμή η τεχνητή νοημοσύνη φτάσει σε αυτό το επίπεδο, θα υπάρξουν και ζητήματα ηθικής μεταξύ της αλληλεπίδρασης ΑΙ και ανθρώπων.
Την αναφορά σε ζητήματα που ανάγονται σε μηχανή και περιβάλλον ομολογώ δεν την καταλαβαίνω ακριβώς, και δε το έχω σκεφτεί ποτέ έτσι. Μπορείς να μου δώσεις κάποιο παράδειγμα;
Eileen
Τιμώμενο Μέλος
Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
20-06-19
18:25
Αυτή την στιγμή σίγουρα όχι . Η τεχνητή νοημοσύνη είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο.
Πιστεύω όμως οτι κάποια στιγμή στο μέλλον η νοημοσύνη αυτή θα εξελιχθεί τόσο,που δεν είναι αδύνατο να αναπτύξει πολύ ανώτερες λειτουργίες όπως τα συναισθήματα .
Ο υπολογιστής πάνω απο όλα είναι μια λογική μηχανή . Στο πιο θεμελιώδες επίπεδο της όλες οι πληροφορίες καταγράφονται σε σειρές απο 0 & 1 που αντιπροσωπεύονται απο μια υψήλη και μια χαμηλή τάση σε φυσικό επίπεδο . Ο άνθρωπος δεν διαφέρει πολύ αφού όλος του ο εγκέφαλος απο όπου πηγάζουν τα πάντα, είναι ουσιαστικά ενα πολύ πυκνό ηλεκτρικό δίκτυο διάδοσης ηλεκτρικών σημάτων και επεξεργασίας αυτών . Εφ'όσον λοιπόν μια κατασκευή όπως ο εγκέφαλος μπορεί να φτάσει σε επίπεδο να ασχολείται με την τέχνη,σίγουρα θα μπορέσει κάποια στιγμή και η τεχνητή νοημοσύνη .
Για δοκίμασε.
Εμένα πάντως με ξεγέλασε.