Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
02-02-19
22:15
Προσυπογράφω όσα είπε η Ρεβέκκα σχετικά με την εξειδίκευση του επαγγέλματος. Καλώς ή κακώς η αγορά εργασίας είναι πολύ ανταγωνιστική και ιδιαίτερα στην Ελλάδα της κρίσης η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση, οπότε η εργασία, αν δεν είσαι κάπου εξειδικευμένος, είναι άπιαστο όνειρο. Ειδικά σε τμήματα τα οποία δεν έχουν σαφή επαγγελμματικά δικαιώματα και έχουν μόνη διέξοδο είτε την εκπαίδευση, είτε την ενασχόληση με τον δημόσιο τομέα (εγγύηση ότι δεν θα βρει ποτέ κανείς δουλειά πάνω στο αντικείμενό του ).
Είναι ωραίο να τα λέμε όλα όντες σε ένα προστατευμένο περιβάλλον, όπως αυτό του σχολείου και του πανεπιστημίου, αλλά για να επιτύχει κάποιος δεν αρκεί μόνο το πάθος για το αντικείμενο. Η έρευνα και η εργασία στο εξωτερικό δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικές προοπτικές, κυρίως αν κάποιος προέρχεται από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, οπότε δεν έχει back-up χρήματα από τους γονείς του για κάτι τέτοιο. Αυτό πρέπει να το σκεφτεί πολύ καλά ένας νέος, γιατί αν δεν μπορεί να βγει στο εξωτερικό λόγω οικονομικών προβλημάτων (παρόλο που το έβλεπε ως μία λύση ως μαθητής), τότε θα μείνει με ένα άχρηστο πτυχίο στα χέρια του και 4 χρόνια χαμένα, χωρίς εργασιακή εμπειρία και χωρίς γνωριμίες.
Εγώ δυστυχώς άργησα να τα συνειδητοποιήσω αυτά...
Για να χρησιμοποιήσω ένα quote από την αδερφή του Κωνσταντίνου (Κωνσταντίνου & Ελένης):
"Εργασία που δεν αποφέρει χρήματα δεν είναι εργασία· είναι χόμπι"
Εγώ γράφω ο,τι γράφω ξέροντας κάποια πράγματα.. για να λέω ότι είναι πιθανό να παω εξωτερικό, σημαίνει ότι το έχω σκεφτεί/συζητήσει και είναι κάτι δυνατό. Μάλιστα, τα περισσότερα μέλη της οικογένειας μου πιο πιθανό και εύκολο θεωρούν να πάω έξω πάρα να μείνω Ελλάδα (το οποίο επίσης δεν αποκλείω εννοείται).
Το θέμα όμως είναι, ότι δεν θα χαραμίσω εγώ τις ικανότητες μου επειδή η χώρα μου δεν έχει ακόμα μια θέση να μου προσφερει σε αυτά που θέλω..
Δεν το λέω αυτό με κάποιου είδους απέχθεια προς την Ελλάδα, απλώς ξέρω ότι τίποτα από αυτά που θέλω να κάνω επαγγελματικά, ΔΕΝ υπάρχει εδώ. Δεν θέλω να γίνω, ούτε και θα γίνω ψυχολόγος ΑΝ περάσω Ψυχολογία. Δεν θα κάνω μαθήματα αν περάσω ΦΠΨ. Δεν θα γίνω δημοσιογράφος αν περάσω ΜΜΕ και ούτε θα γίνω κοινωνικος λειτουργος αν περάσω Κοινωνική εργασία. Και αυτά είναι πράγματα δεδομένα για εμένα. Έχουν Δηλαδή ήδη διαγραφεί από τις επιλογές.
Το να σπουδάσω κάτι τύπου νομική, φιλολογια, διεθνών, στρατιωτικές κλπ αποκλείεται.
Έχω συγκεκριμένα πράγματα στο μυαλό μου και έτσι θα πάνε. Ξέρω ότι δεν είναι ρεαλιστικό στους περισσότερους αλλά έτσι είναι τα πράγματα για εμένα.
Επίσης, ποτέ δεν είπα ότι δεν θέλω εξειδίκευση αγαπώ την εξειδίκευση! Ποιο το κακο αν προέλθει από το ΙΦΕ πχ? Η φιλοσοφία είναι κάτι συγκεκριμένο και προσφέρει συγκεκριμένα επαγγελματα, κάποια τα ανέφερα μέσα στα προηγούμενα μηνύματα. Στην Ελλάδα, ναι, θα είναι δύσκολο αλλά γ ι ν ε τ α ι.
Τα Χριστούγεννα που ανέβηκα λίγο Αθήνα μετά το Εδιμβούργο, πήγα στη δουλειά της θείας μου και μια συνάδελφος της, έλεγε ότι πάει την κόρη της σε δραματικό θεραπευτή. Θεραπεία Δηλαδή ψυχολογική μέσω του θεατρικού παιχνιδιού. Η θεραπεύτρια της είπε ότι αυτό το κάνουν μόνο απόφοιτοι ψυχολογίας, Θεατρολογίας και φιλοσοφίας. Όχι φιλόλογοι κλπ. Και μάλιστα αυτή η κοπέλα έχει και πολλή πελατεία..
Ξέρω ότι θυσίες γίνονται πάντα και ευχαριστώ για τις συμβουλές σας γιατί γνωρίζω τις προθέσεις σας, όμως ξέρω τι λέω... όπως είπα, κάνω συνεδριάσεις και με σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού αυτή η κοπέλα σπούδασε κοινωνιολογία και νόμιζε ότι δεν θα καταφέρει τίποτα, και μετά έκανε ένα μεταπτυχιακό στη διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και από τότε δουλεύει πάνω σε αυτό. Και μάλιστα εκτελεί χρέη και συμβούλου επιχειρήσεων. Πληρώνεται δίπλα και όλα αυτά από κοινωνιολογία Πάντειο...
Ξέρω ότι δεν είναι έτσι για όλους τους αποφοίτους, αλλά για εμένα θα είναι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
02-02-19
12:57
Πιστεύω πως όλες οι σχολές έχουν κάτι να πουν, όλες έχουν σπουδαία αντικείμενα και για αυτό ακόμα λειτουργούν, δέχονται φοιτητές, be it Έλληνες ή όχι.
Το αν κάποια σχολή είναι πιο ενδιαφέρουσα από κάποια άλλη, εξαρταίτα από τα θέλω και τα ενδιαφέροντα του κάθε ανθρώπου..
Συμφωνώ με την @Revekka από πάνω, νομίζω σε όλα λέει..
Απλώς θεωρώ ότι δεν χρειάζεται η σχολή να έχει πάντα ένα ξεκάθαρο αντικείμενο.. Βασικά το τι είναι ξεκάθαρο και τι όχι, έχει να κάνει με την κοινωνική και πολιτισμική κατάσταση κάθε χώρας και όχι με στοιχεία αντικειμενικά
Πχ το ΙΦΕ στην Ελλάδα θα αργήσει ΠΟΛΥ ακόμα, πιστεύω, να αναπτυχθεί, να ακουστεί ώστε οι άνθρωποι να αντιληφθούν καλύτερα το περιεχόμενό του, το οποίο σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες και στην αμερική, είναι απόλυτα ξεκάθαρο και συγκεκριμένο, και ονομάζεται ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης ή αλλιώς επιστημολογία και γνωσιλογία, βασικοί κλάδοι της φιλοσοφίας.
Δεν λέω ότι είναι ΤΟ τμήμα, εννοείται ότι κανένα τμημα δεν είναι (για εμένα) το καλύτερο, αλλα σαν αντικείμενο το θεωρώ το λίγοτερο, εξαιρετικό. Βέβαια η επαγγελματική αποκατάσταση του στην Ελλάδα, δεν υπάρχει εύκολα. Συνήθως οι απόφοιτοι κάνουν ένα γνωστό και ''ξεκάθαρο'' μεταπτυχιακό και εργάζονται πάνω σε αυτό..
Στο εξωτερικό ωστόσο, υπάρχουν ΠΟΛΛΆ επαγγέλματα τα οποία σχετίζονται άμεσα με τις σπουδές (ερευνητής οποιουδήποτε κλάδου, counselor, ψυχική υγεία, science policy, science writer/journalist, ιστορικός κλπ)
Νομίζω κάπως έτσι είναι όλα τα τμήματα. Αν δεν τα σπουδάσεις και δεν τα ψάξεις αναλυτικά, όλα φαίνονται μη ενδιαφέροντα ή μη χρήσιμα. Έτσι έλεγα και για τα δημοσιογραφικά αλλά τώρα τρελένομαι στην ιδέα να σπουδάσω ΜΜΕ στο ΕΚΠΑ ή έστω στο Πάντειο, γιατί η εικόνα, η επικοινωνιολογία, η ψυχολογία της επικοινωνίας και της εικόνας με ενδιαφέρουν αφάνταστα, ενώ εσύ που διαβάζεις αυτό το μήνυμα μπορεί να μην σου λένε και τίποτα, όπως και εμένα η φιλολογία, το ΔΕΣ και τα στρατιωτικά δεν μου λένε και πολλά (εκτός αν μιλάμε για τον τομέα γλωσσολογίας στη φιλολογία, τότε εντάξει )
Άρα, νιώθω ότι τελικά όλα είναι ωραία και ενδιαφέροντα και το αν θα εργαστείς πάνω σε αυτά είναι σε μεγάλο μέρος, δική σου επιλογή, άμεση ή έμμεση..
Το αν κάποια σχολή είναι πιο ενδιαφέρουσα από κάποια άλλη, εξαρταίτα από τα θέλω και τα ενδιαφέροντα του κάθε ανθρώπου..
Συμφωνώ με την @Revekka από πάνω, νομίζω σε όλα λέει..
Απλώς θεωρώ ότι δεν χρειάζεται η σχολή να έχει πάντα ένα ξεκάθαρο αντικείμενο.. Βασικά το τι είναι ξεκάθαρο και τι όχι, έχει να κάνει με την κοινωνική και πολιτισμική κατάσταση κάθε χώρας και όχι με στοιχεία αντικειμενικά
Πχ το ΙΦΕ στην Ελλάδα θα αργήσει ΠΟΛΥ ακόμα, πιστεύω, να αναπτυχθεί, να ακουστεί ώστε οι άνθρωποι να αντιληφθούν καλύτερα το περιεχόμενό του, το οποίο σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαικές χώρες και στην αμερική, είναι απόλυτα ξεκάθαρο και συγκεκριμένο, και ονομάζεται ιστορία και φιλοσοφία της επιστήμης ή αλλιώς επιστημολογία και γνωσιλογία, βασικοί κλάδοι της φιλοσοφίας.
Δεν λέω ότι είναι ΤΟ τμήμα, εννοείται ότι κανένα τμημα δεν είναι (για εμένα) το καλύτερο, αλλα σαν αντικείμενο το θεωρώ το λίγοτερο, εξαιρετικό. Βέβαια η επαγγελματική αποκατάσταση του στην Ελλάδα, δεν υπάρχει εύκολα. Συνήθως οι απόφοιτοι κάνουν ένα γνωστό και ''ξεκάθαρο'' μεταπτυχιακό και εργάζονται πάνω σε αυτό..
Στο εξωτερικό ωστόσο, υπάρχουν ΠΟΛΛΆ επαγγέλματα τα οποία σχετίζονται άμεσα με τις σπουδές (ερευνητής οποιουδήποτε κλάδου, counselor, ψυχική υγεία, science policy, science writer/journalist, ιστορικός κλπ)
Νομίζω κάπως έτσι είναι όλα τα τμήματα. Αν δεν τα σπουδάσεις και δεν τα ψάξεις αναλυτικά, όλα φαίνονται μη ενδιαφέροντα ή μη χρήσιμα. Έτσι έλεγα και για τα δημοσιογραφικά αλλά τώρα τρελένομαι στην ιδέα να σπουδάσω ΜΜΕ στο ΕΚΠΑ ή έστω στο Πάντειο, γιατί η εικόνα, η επικοινωνιολογία, η ψυχολογία της επικοινωνίας και της εικόνας με ενδιαφέρουν αφάνταστα, ενώ εσύ που διαβάζεις αυτό το μήνυμα μπορεί να μην σου λένε και τίποτα, όπως και εμένα η φιλολογία, το ΔΕΣ και τα στρατιωτικά δεν μου λένε και πολλά (εκτός αν μιλάμε για τον τομέα γλωσσολογίας στη φιλολογία, τότε εντάξει )
Άρα, νιώθω ότι τελικά όλα είναι ωραία και ενδιαφέροντα και το αν θα εργαστείς πάνω σε αυτά είναι σε μεγάλο μέρος, δική σου επιλογή, άμεση ή έμμεση..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.