29-10-18
11:46
Καλησπέρα σε όλους! Παρακαλώ διαβάστε το όλο πριν απαντήσετε.
Θα ήθελα την βοήθεια σας σε ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Σπούδασα βοηθός εργοθεραπείας σε ιδιωτικό ΙΕΚ για 2 χρόνια και τώρα κάνω 6 μήνες πρακτική για να πάρω το πτυχίο. Να σημειωθεί πως απο κοινωνικά κριτήρια ήμουν εκεί με υποτροφία οπότε δεν έχω δώσει μια περιουσία για να είμαι εκεί. Απο την αρχή που πήγα στο ΙΕΚ ήξερα πως δεν θα ασχοληθώ με αυτό αλλά πήγα επειδή είχε μαθήματα που ήταν πολύ ενδιαφέρον και για κάποιους άλλους λόγους που δεν χρειάζεται να εξηγήσω. Ενώ θεωρητικά πήρα πολλές γνώσεις και μου άρεσε πολύ σαν σχολή, στην πρακτική βλέπω αυτό που ήξερα απο την αρχή οτι δεν το έχω καθόλου. Δεν μου αρέσει δηλαδή πρακτικά για να θέλω να είμαι καλή κτλ. Δεν μου αρέσει καθόλου που πάω στην πρακτική και νιώθω οτι πιέζομαι πολύ, εδώ και 3 εβδομάδες που έχω ξεκινήσει είμαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά, δεν έχω όρεξη για πολλά πράγματα και έχω αρκετά νεύρα. Όλοι μου λένε να το συνεχίσω για να πάρω απλά το πτυχίο μου, κάτι στο οποίο συμφωνώ και εγώ ΟΜΩΣ είναι πιο σημαντικό να πάρω ένα πτυχίο με το οποίο δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ ποτέ (δεν θα δώσω καν πιστοποίηση) απο το να είμαι καλά ψυχολογικά;
Πριν ξεκινήσει η πρακτική έκανα τόσα πολλά πράγματα που με χαροποιούσαν και με γέμιζαν, τώρα δεν έχω όρεξη για τίποτα. Επιπλέον, θα πρέπει να δίνω κάθε μήνα 40 ευρώ για την πρακτική και σκέφτομαι, αξίζει να τα δίνω για κάτι που δεν θέλω; Να ήταν δωρεάν εντάξει θα πήγαινα για το πτυχίο, τώρα αξίζει; Να σημειωθεί επίσης εδώ οτι ξέρω τι θέλω να σπουδάσω και τον Σεπτέμβρη θα φύγω Θεσσαλονίκη για να σπουδάσω εκεί στο ΑΠΘ. Επίσης θα ήθελα πολύ να μάθω και 2η ξένη γλώσσα πέρα απο τα αγγλικά, καθώς και θα μπορούσα να κάνω κάτι στα αγγλικά ή το πτυχίο ECDL που έχω αν ποτέ τα χρειαστώ. Δηλαδή το πτυχίο του ΙΕΚ δεν θα ήταν καν η επιλογή μου αν χρειαζόμουν ποτέ δουλειά, θα κοίταγα όλα τα άλλα και αυτά τα 40 ευρώ σκέφτομαι οτι θα μπορούσαν να πάνε σε κάτι ναι μεν χρήσιμο, αλλά που να με γεμίζει κιόλας.
Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο και περιμένω να ακούσω την γνώμη σας, αναλογιζόμενοι και την ψυχική πίεση και το άγχος που νιώθω αλλά και το οτι ξέρω τι θέλω και αν παρατήσω την πρακτική, δεν θα το κάνω γιατί απλά βαριέμαι.
Θα ήθελα την βοήθεια σας σε ένα θέμα που με απασχολεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Σπούδασα βοηθός εργοθεραπείας σε ιδιωτικό ΙΕΚ για 2 χρόνια και τώρα κάνω 6 μήνες πρακτική για να πάρω το πτυχίο. Να σημειωθεί πως απο κοινωνικά κριτήρια ήμουν εκεί με υποτροφία οπότε δεν έχω δώσει μια περιουσία για να είμαι εκεί. Απο την αρχή που πήγα στο ΙΕΚ ήξερα πως δεν θα ασχοληθώ με αυτό αλλά πήγα επειδή είχε μαθήματα που ήταν πολύ ενδιαφέρον και για κάποιους άλλους λόγους που δεν χρειάζεται να εξηγήσω. Ενώ θεωρητικά πήρα πολλές γνώσεις και μου άρεσε πολύ σαν σχολή, στην πρακτική βλέπω αυτό που ήξερα απο την αρχή οτι δεν το έχω καθόλου. Δεν μου αρέσει δηλαδή πρακτικά για να θέλω να είμαι καλή κτλ. Δεν μου αρέσει καθόλου που πάω στην πρακτική και νιώθω οτι πιέζομαι πολύ, εδώ και 3 εβδομάδες που έχω ξεκινήσει είμαι πολύ πεσμένη ψυχολογικά, δεν έχω όρεξη για πολλά πράγματα και έχω αρκετά νεύρα. Όλοι μου λένε να το συνεχίσω για να πάρω απλά το πτυχίο μου, κάτι στο οποίο συμφωνώ και εγώ ΟΜΩΣ είναι πιο σημαντικό να πάρω ένα πτυχίο με το οποίο δεν έχω σκοπό να ασχοληθώ ποτέ (δεν θα δώσω καν πιστοποίηση) απο το να είμαι καλά ψυχολογικά;
Πριν ξεκινήσει η πρακτική έκανα τόσα πολλά πράγματα που με χαροποιούσαν και με γέμιζαν, τώρα δεν έχω όρεξη για τίποτα. Επιπλέον, θα πρέπει να δίνω κάθε μήνα 40 ευρώ για την πρακτική και σκέφτομαι, αξίζει να τα δίνω για κάτι που δεν θέλω; Να ήταν δωρεάν εντάξει θα πήγαινα για το πτυχίο, τώρα αξίζει; Να σημειωθεί επίσης εδώ οτι ξέρω τι θέλω να σπουδάσω και τον Σεπτέμβρη θα φύγω Θεσσαλονίκη για να σπουδάσω εκεί στο ΑΠΘ. Επίσης θα ήθελα πολύ να μάθω και 2η ξένη γλώσσα πέρα απο τα αγγλικά, καθώς και θα μπορούσα να κάνω κάτι στα αγγλικά ή το πτυχίο ECDL που έχω αν ποτέ τα χρειαστώ. Δηλαδή το πτυχίο του ΙΕΚ δεν θα ήταν καν η επιλογή μου αν χρειαζόμουν ποτέ δουλειά, θα κοίταγα όλα τα άλλα και αυτά τα 40 ευρώ σκέφτομαι οτι θα μπορούσαν να πάνε σε κάτι ναι μεν χρήσιμο, αλλά που να με γεμίζει κιόλας.
Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο και περιμένω να ακούσω την γνώμη σας, αναλογιζόμενοι και την ψυχική πίεση και το άγχος που νιώθω αλλά και το οτι ξέρω τι θέλω και αν παρατήσω την πρακτική, δεν θα το κάνω γιατί απλά βαριέμαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.