Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
29-06-18
22:57
Έχω την οικονομική δυνατότητα το θέμα είναι ότι η εισαγωγή σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα.. Για παράδειγμα θα πρέπει να δώσω IELTS ή proficiency για το οποίο λογικά θα χρειαστώ κάποια προετοιμασία. Επίσης πρέπει ο μέσος όρος του απολυτηρίου μου να είναι αρκετά υψηλός για τα περισσότερα πανεπιστήμια. Τέλος σε ορισμένα πανεπιστήμια χρειάζεται να δώσω εξετάσεις σε κάποια μαθήματα και συνέντευξη για να μπω μέσα.. Είναι μια μεγάλη απόφαση + το ότι τα μαθήματα θα γίνονται όλα στα αγγλικά, που πάει να πει ότι πρέπει να μάθω να διαβάζω και να αποστηθιζω με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο (στα αγγλικά)...
Δηλαδή θέλεις να πετύχεις τον στόχο σου (αν υποθέσουμε ότι έχεις συγκεκριμένο) χωρίς να ζοριστείς; IELTS δίνει και η κουτσή Μαρία, το απολυτήριο του Λυκείου όλοι ξέρουμε ότι είναι μια φαρσοκωμωδία και μπορείς άνετα να έχεις ικανοποιητικό βαθμό για να πληροίς τα entry requirements, και όσον αφορά τις εξετάσεις και την συνέντευξη, είναι κάτι αναμενόμενο από την στιγμή που διεκδικείς ανταγωνιστικά μια θέση στην τριτοβάθμια, και συνήθως είναι αρκετά "φιλικά" προς τον υποψήφιο. Κοινώς, δεν προβάλλεις επιχειρήματα αυτή την στιγμή, αλλά δικαιολογίες στον εαυτό σου. Δεν ξέρω αν θέλεις να αποφύγεις όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ζόρι επειδή έχεις μάθει να μην ζορίζεσαι ή επειδή φοβάσαι να ζοριστείς, αλλά οπουδήποτε βρεθείς και οτιδήποτε και να κάνεις στην ζωή σου θα έρχεσαι αντιμέτωπη με στρες, έτσι είναι η ενήλικη ζωή και μόνο αν μείνεις σε γυάλα θα το αποφύγεις.
Για το αν είσαι έτοιμη να σπουδάσεις σε μία άλλη γλώσσα είναι δική σου απόφαση, υπόψιν όμως ότι κατά την διάρκεια των σπουδών σου θα βρεθείς πολλές φορές απέναντι σε ξένη βιβλιογραφία την οποία θα πρέπει να διαβάσεις και να κατανοήσεις, και στο μεταπτυχιακό, για να φτάσουμε και εκεί, αν χρειαστεί να κάνεις και καμιά παρουσίαση δεν είναι απίθανο να είναι στα αγγλικά.
Γενικά από τα ποστ σου εγώ βλέπω έναν άνθρωπο καλοβολεμένο στο comfort zone του, που θέλει να σπουδάσει αλλά δεν ξέρει τι, με κριτήριο να μην μείνει στην Ελλάδα μετά και να μην ζοριστεί πολύ για να πετύχει αυτό που θέλει. Οπότε ξεκινάς με λάθος βάσεις και όσο καλή οικονομική κατάσταση και να έχεις, οι σπουδές και ειδικά οι επί πληρωμή, είναι μια επένδυση, και αν δεν είσαι ακόμα έτοιμη να τις πάρεις στα σοβαρά με τα σωστά κριτήρια επιλογής, καλύτερα κάνε λίγο πίσω και επαναπροσδιόρισε τι θέλεις. Αν θεωρείς τόσο σημαντικό εμπόδιο τις κρίσεις άγχους σου, είναι 1000 φορές καλύτερο να περάσεις τους επόμενους μήνες με κάποιον καλό ψυχοθεραπευτή παρά με κάποιον φροντιστή για τις πανελλήνιες, γιατί τις εξετάσεις τις δίνεις όποτε θες και αν θες, αλλά με το άγχος θα έρθεις αντιμέτωπη πολύ συχνά από εδώ και πέρα, επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά, γραφειοκρατικά κλπ.
Επίσης ποια είναι η διαφορά της ακαδημαϊκής αναγνώρισης από αυτή που σου δίνει το κολλέγιο/ιδιωτικό πανεπιστήμιο;
Για να στο απλοποιήσω, αν πας σε ιδιωτικό κολλέγιο στην Ελλάδα, θα σκάσεις αρκετά χιλιάρικα για να πάρεις ένα πτυχίο αμφιβόλου αναγνωρισιμότητας, που θα σε ωθήσει σχεδόν αναγκαστικά σε ένα μεταπτυχιακό, με πολύ περιορισμένη γκάμα επιλογών λόγω του ότι θα είσαι απόφοιτη κολλεγίου, και τελικά στα 4-5 χρόνια θα έχεις επενδύσει σε σπουδές οι οποίες δεν είναι και 100% σίγουρο ότι θα αναγνωριστούν παντού κ θα σου ανοίξουν το δρόμο για επαγγελματική πορεία.
Αντίστοιχα σε ελληνικό ΑΕΙ μπορείς να τελειώσεις ένα τμήμα στα 4 χρόνια και να πας κυρία για μονοετές μεταπτυχιακό όπου σου αρέσει στο εξωτερικό, αφού δεν υφίσταται θέμα από άποψη αναγνωρισιμότητας του πτυχίου.
Και στις 2 περιπτώσεις έχεις επενδύσει σε 5 χρόνια σπουδών, απλά -πέραν του οικονομικού σκέλους- στην 2η περίπτωση έχεις ενα ισχυρό πτυχίο (πανεπιστημίου) και ένα πιθανόν ισχυρό μεταπτυχιακό (ανάλογα και με τις επιδόσεις σου βέβαια), κάτι που σε κάνει αρκετά ανταγωνιστική στην αγορά εργασίας.
Φυσικά υπάρχει και η εκδοχή να πας κατευθείαν έξω για προπτυχιακό+μεταπτυχιακό, αλλά δεν σε κόβω και πολύ έτοιμη/διαθέσιμη για κάτι τέτοιο.
Αφού σου αρέσει να σκέφτεσαι τόσο μακριά στο μέλλον κ έχεις φτάσει στην διαμονή στο εξωτερικό και στα μεταπτυχιακά,
καταλαβαίνεις κι εσύ ότι το κολλέγιο δεν είναι η πρώτη επιλογή. Παρ'όλα όσα σου γράψαμε βέβαια, υποψιάζομαι ότι τα κίνητρά σου αυτή την στιγμή δεν είναι το επαγγελματικό σου μέλλον ή status, αλλά το άγχος σου ότι θα αγχωθείς. Δούλεψε αυτό πρώτα και ξαναμιλάμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
29-06-18
18:51
CV είναι το βιογραφικό (Curriculum Vitae). Δεν είμαι σίγουρη για εξωτερικό, και στην Ελλάδα επίσης δεν είναι κανόνας. Υποθέτω αν γραφτείς σε κολλέγιο που συνεργάζεται με αγγλικό πανεπιστήμιο και μετά θες να πας στην Αγγλία δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα, αν θες να πας σε άλλη χώρα όμως που πάλι ίσως χρειαστεί αναγνώριση πτυχίου δεν ξέρω τι παίζει. Θα μου πεις καλά αυτό και με πτυχίο ελληνικού πανεπιστημίου θα μπορούσε να σου δημιουργήσει θέμα δυνητικά, όμως πανεπιστήμια έχουν όλες οι χώρες σαν ανώτατη εκπαίδευση ενώ η ιστορία με τα κολλέγια είναι άλλη παπάτζα. Και να προσέξεις, γιατί μπορεί π.χ. το Χ ιδιωτικό κολλέγιο να διαφημίζει ότι συνεργάζεται με το Ζ ξένο πανεπιστήμιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι το πτυχίο σου θα προέρχεται από εκεί. Και σ' αυτή την περίπτωση θεωρείσαι απόφοιτος μεταλυκειακής εκπαίδευσης που δεν είναι ισότιμο με την τριτοβάθμια και θα έχεις θέμα και έξω και μέσα.Αυτό ισχύει στην Ελλάδα μόνο ή και στο εξωτερικό; Επίσης τι είναι το CV;
Κοίτα αν ήσουν ένα παιδί που ήξερε τι ήθελε να κάνει ακόμα και αν αυτό ήταν να γραφτεί σε κολλέγιο για να ακολουθήσει συγκεκριμένο δρόμο, θα έλεγα οκ be my guest και καλή τύχη. Το θέμα με εσένα είναι ότι δεν έχεις κατασταλάξει κάπου και είναι απόλυτα λογικό και να μην μπορείς να αποφασίσεις σε λίγους μήνες και να σε τρομάζουν οι πανελλήνιες. Κάποιοι έχουν αποφασίσει από τα 14 και κάποιοι το αποφασίζουν στα 20+, ωστόσο στην ενδιάμεση γκρίζα ζώνη (18-20), αν δεν είσαι σίγουρη για το τι θες να κάνεις γιατί δεν πηγαίνεις να μάθεις κάτι πρακτικό που στην χείριστη των περιπτώσεων μπορεί να σε συντηρήσει για ένα διάστημα; Και εδώ μπαίνει το ΙΕΚ. Ανάμεσα δηλαδή σε ΙΕΚ και ιδιωτικό κολλέγιο χωρίς να έχεις αποφασίσει τι θέλεις, θα διάλεγα ξεκάθαρα το πρώτο, που σου κερδίζει χρόνο και παράλληλα σε βγάζει "έτοιμη" σε μια αγορά εργασίας που μπορεί να σε απορροφήσει με τα προσόντα που θα αποκτήσεις, ενώ παράλληλα θα ωριμάζουν οι σκέψεις σου για το αν αυτό που τελείωσες θα είναι το βιοποριστικό σου επάγγελμα ή είσαι πλέον ώριμη για να ασχοληθείς με κάτι συγκεκριμένο σε πανεπιστημιακό επίπεδο.Αυτό που είπες για τα ΙΕΚ.. Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να σε εξυπηρετήσει να γραφτείς σε ένα ιδιωτικό ΙΕΚ, να πάρεις πτυχίο και μετά να αποφασίσεις να πας στο εξωτερικό.. Γενικά δεν έψαξα ποτέ για ΙΕΚ γιατί δεν θεώρησα ποτέ ότι με ενδιαφέρουν. Δεν είναι χάσιμο χρόνου απ'το να πάρεις ένα πτυχίο και να κάνεις το μεταπτυχιακό σου στο εξωτερικό;
Αυτό στο χωριό μου μπορεί να το λένε και "λύση ανάγκης", αλλά οι παλιοί το έλεγαν "μάθε τέχνη και άστηνε και αν πεινάσεις πιάστηνε" και σε αυτούς τους καιρούς, για Ελλάδα ή εξωτερικό, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.
Κι έχει πολύ ωραίες ειδικότητες, εγώ μέχρι να κατασταλάξω πού θα βάλω τα χαρτιά μου για διορισμό και πόσο θα περιμένω είχα ψηθεί να γραφτώ κάπου.
Ωστόσο για να μπορέσεις να διεκδικήσεις αυτές τις ευκαιρίες προϋποθέτει να είσαι: α) κατασταλαγμένη για το τι θα κάνεις (με άλλα λόγια, ένα πρώτο draft του πλάνου σου για την επόμενη 5ετία) και β) αρκετά ώριμη για να μην πελαγώσεις με τα διαδικαστικά και τον απότομο απογαλακτισμό. (Εγώ ας πούμε το β) δεν θα ήμουν σίγουρα στα 18 μου). Το εξωτερικό δεν είναι η Γη της Επαγγελίας για κάθε ενδιαφερόμενο που το μοναδικό του κριτήριο είναι ότι δεν τον χωράει η Ελλάδα. Αν ξεκινήσεις με αυτό το σκεπτικό, θα το μετανιώσεις κατά πάσα πιθανότητα γρήγορα.Ξέρω ότι η ζωή σε χώρες του εξωτερικού δεν είναι όπως φαίνεται, αλλά τη θεωρώ πολύ καλύτερη και με περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες για εμπειρίες από τη ζωή στην Ελλάδα.
Δεν γνωρίζω να σου απαντήσω σε αυτά. Ίσως κάποιος απόφοιτος ΠΤΔΕ να έχει να σου δώσει απαντήσεις.Τέλος μήπως γνωρίζεις αν για τα παιδαγωγικά (πρωτοβάθμια) α). Πρέπει να δώσεις οπωσδήποτε ΑΣΕΠ για να διοριστεί και αν ναι τι εξετάσεις είναι; Εννοώ είναι πιο δύσκολες από αυτές του πανεπιστημίου πχ; Γενικά πόση δυσκολία έχουν;
β). Ένας απόφοιτος δημοτικής εκπαίδευσης μπορεί να εργαστεί στο εξωτερικό; Με μεταπτυχιακό στο εξωτερικό;
Και μια τελευταία ερώτηση. Για να κάνεις μεταπτυχιακό στο εξωτερικό είναι πιο δύσκολο μετά από ένα ΑΕΙ σε σύγκριση με ένα ιδιωτικό κολλέγιο/πανεπιστήμιο; Εννοώ αν είναι εξίσου εύκολα διαθέσιμο.
Ευχαριστώ πολύ!!
Και γι αυτό με το κολλέγιο και τα μεταπτυχιακά δεν είμαι σίγουρη. Πολλά ακούγονται...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.