justarandomgirl
Νεοφερμένος
Η justarandomgirl αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 89 μηνύματα.
18-07-17
15:12
Αχ! Πονεμένο θέμα! Οι μαθητές ρίχνουν ευθύνες στους καθηγητές και αντίστροφα. Έλα όμως που δεν είναι έτσι... (τις περισσότερες φορές τουλάχιστον). Ως μαθήτρια είχα πέσει σε περιπτωσάρες! Ξέρετε τι είναι να θέλουν οι μαθητές να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις γνώσεις του καθηγητή και τούτος να είναι στην κοσμάρα του;
Έτυχα περίπτωση καθηγητή τον οποίο τον είχα στη δευτέρα και δυστυχώς και στη τρίτη τάξη του Λυκείου. Ήταν ο αγαπημένος τω παιδιών, χωρίς υπερβολές. Και με το που ξεκινά η σχολική χρονιά, η χρονιά των πανελληνίων βλέπουμε έναν άλλο άνθρωπο! Πάθαμε όλοι μας σοκ! Ειλικρινά, στην αρχή δεν του πηγαίναμε κόντρα ή τίποτα άλλο γιατί θεωρήσαμε ότι θα του συνέβη κάτι κακό στη προσωπική του ζωή και είπαμε να του δώσουμε χρόνο να επανέλθει.
Ώσπου περνούσαν οι μέρες και έφτασαν Χριστούγεννα. Εκεί του μιλήσαμε (πολύ νωρίς το θυμηθήκατε θα μου πείτε)... Η απάντηση ήταν : << Όσο καιρό ήταν το παιδί μου μαθητής, έκανα τη δουλειά μου ως εκπαιδευτικός, όπως θα ήθελα να τη κάνουν και οι καθηγητές του παιδιού μου. Εφόσον πέρασε εκεί που ήθελε και ξεμπέρδεψε από εδώ, δεν μου καίγεται πλέον καρφί για τη παιδεία.>>
Ακόμα, την ίδια χρονιά η πλειοψηφία των καθηγητών έμπαινε στη τάξη, μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων και το τελευταίο τέταρτο μας έβαζε ασκήσεις, οι οποίες, περιττό να σας πω ότι, δε λύνονταν (μιλάμε για ασκήσεις επιπέδου διαγωνισμών!) και μόλις χτυπούσε το κουδούνι ακούγαμε: <<Καλά αυτά δε τα κάνατε στο φροντιστήριο;>> Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο να πάψουμε να ενδιαφερόμαστε για το μάθημα, αλλά πολλές φορές μας έκοβε και τα φτερά. Εμένα προσωπικά δεν ήταν λίγες οι φορές που καθηγητές με έκαναν να νιώσω ότι πηγαίνω "ξιπόλυτη στα αγκάθια".
Από την άλλη, φυσικά και υπήρχαν καθηγητές επιπέδου που πιστέψτε με, ακόμη και οι μαθητές που ούτε καν θα έδιναν πανελλήνιες, έτρεφαν ενδιαφέρον για το μάθημά τους.
Δε λέω ότι δεν υπήρχαν και "φάουλ" από τη μεριά των μαθητών, αλλά αν είναι χαλαρός ο καθηγητής, λογικό δεν είναι να ακολουθήσουν και οι μαθητές με αυτή τη νοοτροπία;
Κύριοι καθηγητές, αν βλέπετε αυτό το μήνυμα, σας διαβεβαιώ ότι οι μαθητές ή τουλάχιστον οι μαθητές που ενδιαφέρονται να μάθουν, ξεκινούν τη σχολική χρονιά με μια απίστευτη φόρα, με ενδιαφέρον και χαρά γιατί πλέον αντιλαμβάνονται ότι κάνουν κάτι για τον εαυτό τους και για το μέλλον τους, για να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά τους! Μα, νομίζω ότι και οι ίδιοι σας το βλέπετε αυτό κάθε χρόνο στα μάτια των παιδιών
Θυμηθείτε γιατί ακολουθήσατε αυτό το επάγγελμα και όσο μπορείτε βοηθήστε τα! Στο κάτω κάτω, δείξτε τους ότι αξίζει να παρακολουθούν το μάθημά σας και ότι έτσι θα αποκομίσουν πολλά! Μπορεί να μην το παραδεχόμαστε, αλλά παίζετε μεγάλο ρόλο στην προσπάθειά των παιδιών! Σιγουρευτείτε ότι είστε στη σωστή μεριά
Έτυχα περίπτωση καθηγητή τον οποίο τον είχα στη δευτέρα και δυστυχώς και στη τρίτη τάξη του Λυκείου. Ήταν ο αγαπημένος τω παιδιών, χωρίς υπερβολές. Και με το που ξεκινά η σχολική χρονιά, η χρονιά των πανελληνίων βλέπουμε έναν άλλο άνθρωπο! Πάθαμε όλοι μας σοκ! Ειλικρινά, στην αρχή δεν του πηγαίναμε κόντρα ή τίποτα άλλο γιατί θεωρήσαμε ότι θα του συνέβη κάτι κακό στη προσωπική του ζωή και είπαμε να του δώσουμε χρόνο να επανέλθει.
Ώσπου περνούσαν οι μέρες και έφτασαν Χριστούγεννα. Εκεί του μιλήσαμε (πολύ νωρίς το θυμηθήκατε θα μου πείτε)... Η απάντηση ήταν : << Όσο καιρό ήταν το παιδί μου μαθητής, έκανα τη δουλειά μου ως εκπαιδευτικός, όπως θα ήθελα να τη κάνουν και οι καθηγητές του παιδιού μου. Εφόσον πέρασε εκεί που ήθελε και ξεμπέρδεψε από εδώ, δεν μου καίγεται πλέον καρφί για τη παιδεία.>>
Ακόμα, την ίδια χρονιά η πλειοψηφία των καθηγητών έμπαινε στη τάξη, μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων και το τελευταίο τέταρτο μας έβαζε ασκήσεις, οι οποίες, περιττό να σας πω ότι, δε λύνονταν (μιλάμε για ασκήσεις επιπέδου διαγωνισμών!) και μόλις χτυπούσε το κουδούνι ακούγαμε: <<Καλά αυτά δε τα κάνατε στο φροντιστήριο;>> Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όχι μόνο να πάψουμε να ενδιαφερόμαστε για το μάθημα, αλλά πολλές φορές μας έκοβε και τα φτερά. Εμένα προσωπικά δεν ήταν λίγες οι φορές που καθηγητές με έκαναν να νιώσω ότι πηγαίνω "ξιπόλυτη στα αγκάθια".
Από την άλλη, φυσικά και υπήρχαν καθηγητές επιπέδου που πιστέψτε με, ακόμη και οι μαθητές που ούτε καν θα έδιναν πανελλήνιες, έτρεφαν ενδιαφέρον για το μάθημά τους.
Δε λέω ότι δεν υπήρχαν και "φάουλ" από τη μεριά των μαθητών, αλλά αν είναι χαλαρός ο καθηγητής, λογικό δεν είναι να ακολουθήσουν και οι μαθητές με αυτή τη νοοτροπία;
Κύριοι καθηγητές, αν βλέπετε αυτό το μήνυμα, σας διαβεβαιώ ότι οι μαθητές ή τουλάχιστον οι μαθητές που ενδιαφέρονται να μάθουν, ξεκινούν τη σχολική χρονιά με μια απίστευτη φόρα, με ενδιαφέρον και χαρά γιατί πλέον αντιλαμβάνονται ότι κάνουν κάτι για τον εαυτό τους και για το μέλλον τους, για να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά στα όνειρά τους! Μα, νομίζω ότι και οι ίδιοι σας το βλέπετε αυτό κάθε χρόνο στα μάτια των παιδιών
Θυμηθείτε γιατί ακολουθήσατε αυτό το επάγγελμα και όσο μπορείτε βοηθήστε τα! Στο κάτω κάτω, δείξτε τους ότι αξίζει να παρακολουθούν το μάθημά σας και ότι έτσι θα αποκομίσουν πολλά! Μπορεί να μην το παραδεχόμαστε, αλλά παίζετε μεγάλο ρόλο στην προσπάθειά των παιδιών! Σιγουρευτείτε ότι είστε στη σωστή μεριά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.