Πύρος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής του τμήματος Πολιτισμού & Δημιουργικών Μέσων & Βιομηχανιών Θεσσαλίας. Έχει γράψει 1,736 μηνύματα.
26-06-17
17:12
Νιώθετε ποτέ ότι δεν υπάρχει κάποιο επάγγελμα που να σας ταιριάζει;
Είχαμε πάει με το σχολείο σε ένα κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού και μας πρότειναν να κάνουμε ένα τεστ σε μια ιστοσελίδα και το έκανα. Εκτός των παρακάτω αποτελεσμάτων, μιλήσαμε προσωπικά με τους συμβούλους. Τα αποτελέσματα ήταν ότι ο χαρακτήρας μου ταιριάζει σε επαγγέλματα που είναι συμβιβαστικά (γραφεία, χαρτιά, να κάνω ο,τι μου λένε κλπ), σε κοινωνικά (γιατρός, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, σύμβουλος κλπ) και η τρίτη μου κατηγορία ήταν τα καλλιτεχνικά. Ωστόσο, κάτι άλλο που έγραφε είναι ότι το επάγγελμά μου δεν πρέπει να με πιέζει γιατί θέλω να είμαι ο αρχηγός στη δουλειά μου (κάτι το οποίο έρχεται σε σύγκρουση με αυτό που είπα πριν, ότι δηλ μου ταιριάζουν συμβιβαστικά επαγγέλματα). Ακόμα, έλεγε ότι η εργασία μου δεν πρέπει να έχει να κάνει με πολύ κόσμο (το οποίο όντως ισχύει), δηλαδή να μην χρειάζεται να βλέπω πολλούς ανθρώπους μαζί, να μη μιλάω δημόσια, να μην προσπαθώ να πείσω κάποιον κλπ. γιατί είμαι εσωστρεφής και χρειάζομαι πολύ μοναξιά στη δουλειά μου.
Όσον αφορά προσωπική γνώμη, θέλω να πω ότι δεν μπορώ να κάνω οτιδήποτε ιατρικό. Δεν θα το σχολιάσω πολύ. Θα πω απλά ότι κάθε φορά που θα χρειαστεί να πάω σε νοσοκομείο, ιατρείο κλπ, έχω τάση για εμετό και αδυναμία.
Επιχειρήσεις, μάρκετινγκ κλπ επίσης δε μπορώ γιατί έχω διαταραχή κοινωνικού άγχους και παθαίνω κρίσεις πανικού όταν συναντώ πολύ κόσμο.. Δεν είναι ότι δε θέλω κόσμο στη δουλειά μου. Απλώς δεν τον μπορώ μαζεμένο γιατί πνίγομαι. Πχ δεν θα είχα πρόβλημα να γίνω ψυχολόγος γιατί οι πλάτες μου δεν θα ερχόντουσαν την ίδια στιγμή όλοι στο γραφείο, ενώ ένας υπεύθυνος πωλήσεων κλπ έχει να κάνει με την επιχειρηματικότητα και τον ανταγωνισμό και τη πολυκοσμία άρα δεν θα μπορούσα να το κάνω)
Οτιδήποτε με μαθηματικά και φυσική το ξεχνάμε (11 και 12 με διάβασμα... φανταστείτε )
Στα μηχανολογικά, ηλεκτρικά κλπ δε μου κόβει μη γελάτε, αλήθεια δεν είμαι εύστροφος σε τέτοια ζητήματα. Μόνο στους υπολογιστές είμαι καλός (όχι στο μηχανολογικό κομμάτι), αλλά θέλουν μαθηματικά
Ακόμα ξεχνάμε πλήρως επαγγέλματα που απατούν ταχύτητα, ψυχραιμία στη πίεση κλπ (έχω χαμηλό αιματοκρίτη και παθαίνω κρίσεις άγχους --> μη γελάτε παιδιά, δεν κάνω πλάκα)
Όσον αφορά στρατιωτικές είμαι αντιμιλιταριστής και απαιτούνται εξετάσεις σε αθλήματα που δεν το πολυ εχω
Λοιπόν... αυτά είναι ουσιαστικά τα προβλήματά μου. Αυτό που θέλω να καταλήξω, είναι ότι νιώθω τόσο άχρηστος. Πιστεύω πως έχω κάποιες αδυναμίες που για την εποχή που ζούμε είναι ο,τι χειρότερο. Ειδικά αν σκεφτούμε πως τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ''πέραση'' σήμερα, είναι ιατρικά, στρατιωτικά, επιχειρηματικά/διαφημιστικά/πωλήσεις/επικοινωνία και όλα όσα προ ανέφερα...
Ξέρω, ξέρω έχω 2 χρόνια μπροστά μου. Αλλά αλήθεια έχω αγχωθεί με όλο αυτό. Νιώθω πως δεν θα έπρεπε να τα έχω αυτά και πως πάντα θα είμαι ο άχρηστος που δεν του ταιριάζει τίποτα... αυτα ήθελα να βγάλω από μέσα μου
Τι πιστεύετε?
Είχαμε πάει με το σχολείο σε ένα κέντρο επαγγελματικού προσανατολισμού και μας πρότειναν να κάνουμε ένα τεστ σε μια ιστοσελίδα και το έκανα. Εκτός των παρακάτω αποτελεσμάτων, μιλήσαμε προσωπικά με τους συμβούλους. Τα αποτελέσματα ήταν ότι ο χαρακτήρας μου ταιριάζει σε επαγγέλματα που είναι συμβιβαστικά (γραφεία, χαρτιά, να κάνω ο,τι μου λένε κλπ), σε κοινωνικά (γιατρός, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, σύμβουλος κλπ) και η τρίτη μου κατηγορία ήταν τα καλλιτεχνικά. Ωστόσο, κάτι άλλο που έγραφε είναι ότι το επάγγελμά μου δεν πρέπει να με πιέζει γιατί θέλω να είμαι ο αρχηγός στη δουλειά μου (κάτι το οποίο έρχεται σε σύγκρουση με αυτό που είπα πριν, ότι δηλ μου ταιριάζουν συμβιβαστικά επαγγέλματα). Ακόμα, έλεγε ότι η εργασία μου δεν πρέπει να έχει να κάνει με πολύ κόσμο (το οποίο όντως ισχύει), δηλαδή να μην χρειάζεται να βλέπω πολλούς ανθρώπους μαζί, να μη μιλάω δημόσια, να μην προσπαθώ να πείσω κάποιον κλπ. γιατί είμαι εσωστρεφής και χρειάζομαι πολύ μοναξιά στη δουλειά μου.
Όσον αφορά προσωπική γνώμη, θέλω να πω ότι δεν μπορώ να κάνω οτιδήποτε ιατρικό. Δεν θα το σχολιάσω πολύ. Θα πω απλά ότι κάθε φορά που θα χρειαστεί να πάω σε νοσοκομείο, ιατρείο κλπ, έχω τάση για εμετό και αδυναμία.
Επιχειρήσεις, μάρκετινγκ κλπ επίσης δε μπορώ γιατί έχω διαταραχή κοινωνικού άγχους και παθαίνω κρίσεις πανικού όταν συναντώ πολύ κόσμο.. Δεν είναι ότι δε θέλω κόσμο στη δουλειά μου. Απλώς δεν τον μπορώ μαζεμένο γιατί πνίγομαι. Πχ δεν θα είχα πρόβλημα να γίνω ψυχολόγος γιατί οι πλάτες μου δεν θα ερχόντουσαν την ίδια στιγμή όλοι στο γραφείο, ενώ ένας υπεύθυνος πωλήσεων κλπ έχει να κάνει με την επιχειρηματικότητα και τον ανταγωνισμό και τη πολυκοσμία άρα δεν θα μπορούσα να το κάνω)
Οτιδήποτε με μαθηματικά και φυσική το ξεχνάμε (11 και 12 με διάβασμα... φανταστείτε )
Στα μηχανολογικά, ηλεκτρικά κλπ δε μου κόβει μη γελάτε, αλήθεια δεν είμαι εύστροφος σε τέτοια ζητήματα. Μόνο στους υπολογιστές είμαι καλός (όχι στο μηχανολογικό κομμάτι), αλλά θέλουν μαθηματικά
Ακόμα ξεχνάμε πλήρως επαγγέλματα που απατούν ταχύτητα, ψυχραιμία στη πίεση κλπ (έχω χαμηλό αιματοκρίτη και παθαίνω κρίσεις άγχους --> μη γελάτε παιδιά, δεν κάνω πλάκα)
Όσον αφορά στρατιωτικές είμαι αντιμιλιταριστής και απαιτούνται εξετάσεις σε αθλήματα που δεν το πολυ εχω
Λοιπόν... αυτά είναι ουσιαστικά τα προβλήματά μου. Αυτό που θέλω να καταλήξω, είναι ότι νιώθω τόσο άχρηστος. Πιστεύω πως έχω κάποιες αδυναμίες που για την εποχή που ζούμε είναι ο,τι χειρότερο. Ειδικά αν σκεφτούμε πως τα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ''πέραση'' σήμερα, είναι ιατρικά, στρατιωτικά, επιχειρηματικά/διαφημιστικά/πωλήσεις/επικοινωνία και όλα όσα προ ανέφερα...
Ξέρω, ξέρω έχω 2 χρόνια μπροστά μου. Αλλά αλήθεια έχω αγχωθεί με όλο αυτό. Νιώθω πως δεν θα έπρεπε να τα έχω αυτά και πως πάντα θα είμαι ο άχρηστος που δεν του ταιριάζει τίποτα... αυτα ήθελα να βγάλω από μέσα μου
Τι πιστεύετε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.