Λέει οτι δεν έχει χρήματα για πανεπιστήμιο του εξωτερικού.. Τέλος πάντων, το αφήνουμε αυτό.Είναι ένας συνδυασμός. Καταρχήν η ίδια είπε ότι θέλει να μείνει Κρήτη γιατί δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα για αλλού. Θα υποθέσω λοιπόν ότι οι γονείς δεν τα φυσάνε. Επίσης, είναι διαφορετικό να ξυπνάει ένας 25άρης που μέχρι τώρα το μόνο που έχει κάνει είναι να περνάει πού και πού κανένα μάθημα και να ζητάει οικονομική ενίσχυση για άλλα 7-8 χρόνια γιατί του γύρισε το μυαλό, από τις εξής περιπτώσεις: Πρώτον το να συνειδητοποιήσει ο άλλος στα 20 ότι κάτσε ρε μαλάκα βλακεία έκανα και μπήκα στην Χ σχολή, θα αλλάξω κατεύθυνση ώστε να μπω στα 22 στην Ψ σχολή που με ενδιαφέρει περισσότερο. Και δεύτερον είναι τελείως διαφορετικό από το να έχω φτάσει 25-26, να έχω πτυχίο, να έχω ψιλοδουλέψει/να έχω μια σταθερή δουλειά/να δουλεύω σε κάτι τελείως άσχετο, και να σκέφτομαι ότι αυτό που κάνω δεν με γεμίζει και άρα θα στραφώ αλλού. Υπεισέρχονται παράγοντες πραγματικών κινήτρων όταν από την μία συνειδητοποιείς καθυστερημένα ότι η δουλειά που κάνεις δεν είναι για σένα, και από την άλλη όταν 8 χρόνια απλά μάτωσες στο ξυστήρι.
Εμένα η απορία μου αυτή δημιουργήθηκε επειδή νόμιζα οτι κολλάς στην ηλικία... Όμως συμφωνώ μαζί σου....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οπότε θέλεις 25 χρονών γαϊδάρα να σε συντηρήσουν οι δικοί σου για τουλάχιστον άλλα 8 χρόνια, επειδή και στις πανελλήνιες πέταξες χαρταετό, και άφησες ένα διάστημα 8 χρόνων μέχρι να αποφασίσεις ότι η σχολή δεν σου ταιριάζει και δεν θα την τελειώσεις καν. 8 ΧΡΟΝΙΑ. Τι στο διάολο έκανες 8 χρόνια;
Σχετικά με αυτό το κομμάτι, υπάρχει αντίδραση στο οτι θα την συντηρούν οι γονείς της(γονείς που μπορεί να έχουν οικονομική άνεση και ίσως να μην έχουν πρόβλημα, εξάλλου έχουμε δει ακόμα και 40ρηδες να τους συντηρούν οι γονείς τους επειδή βαριούντε να δουλέψουν) ή για λόγω ηλικίας που θέλει να ξεκινήσει να ασχοληθεί με ένα εντελώς διαφορετικό τομέα; Με λίγα λόγια, ποιο είναι το βασικό: το οικονομικό πρόβλημα ή η ηλικία;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τώωωρα που θα καταργηθούν οι πανελλήνιες, θα δεις τι ''κλάσεις'' θα δίνουν οι γονείς για να μπαίνουν τα παιδιά τους εκεί που θέλουν!Μπορει να ηταν λαδι α κλασης αμεσως και εσυ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Καλέ τι λέτε;;; Ξέρω συνταξιούχο δασκάλα η όποια έχασε μια χρονιά την εισαγωγή της στο παιδαγωγικό επειδή της πήρε την θέση κάποια άλλη, όπου ο πατέρας της είχε δώσει ένα δοχείο λάδι(!!!) σε έναν βουλευτή της τότε εποχής!.... Η κυρία αυτή θα είναι γύρω στα 70, υπολογίστε πριν 50 χρόνια....Στην Ελλαδα μεσον? Τα παραλες φιλε μου...χαχαχαχαχ
Με μέσον;;; Άντε καλέ.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οκ, τότε δεν χρειάζεται να το σκέφτεσαι απο τώρα... Κατά το καλοκαίρι, να δεις πως θα είναι και η ζωή σου, επειδή κάνουμε σχέδια και αλλάζουν στο λεπτό....ε καλά προφανώς αν μπω σε αυτή τη διαδικασία θα είναι για τον επόμενο χρόνο...
Αν μπορείς, διευκρύνησέ μου το σχόλιο σου οτι δεν θα διαγωνιστείς με το νέο σύστημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Και με ποιο σύστημα θα δώσεις, αν οχι με το νέο;...... η επαφή μου με τα μαθηματικά που χρειάζονται αν και δε δίνω με το νέο σύστημα, όχι και η καλύτερη, και δεδομένου και του ότι δεν θέλω να πάω απλώς καλά, αλλά άριστα...Τρομάζω κάπως όπως και απ το γεγονός πως δεν ξέρω πρακτικά που είναι το επίπεδο μου και από που πρέπει να αρχίσω...
Πόσο ρεαλιστικό είναι κάτι τέτοιο?
Μήπως έχεις αργήσει λίιιιγο να ξεκινήσεις διάβασμα κλπ.;;;
Με καλο διαβασμα ολα γινονται και αν το θες οντως πολυ πιστευω οτι θα τα καταφερεις..
Βρε παιδιά, σχεδόν 2,5 μήνες έμειναν, τι μπορείς να μάθεις μέσα σε αυτό το περιθώριο;Anyway, τα πάντα μπορούν να γίνουν αρκεί να υπάρχει οργανωμένο πρόγραμμα και θέληση. Όπως είπες, δε στοχεύεις το καλό αλλά το άριστο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το να κληθεί ένας μεγάλος σε ηλικία να δώσει πανελλήνιες είναι αρκετά δύσκολο γιατί οι εξετάσεις είναι φτιαγμένες για μικρές ηλικίες οπότε θα δυσκολευτείτε.
Στις πανελλήνιες ανταγωνίζεστε παιδιά παπαγαλάκια που δίνουν πολλά άπειρα λεφτά για αυτές τις εξετάσεις και ασχολούνται πάνω από 12 ώρες την ημέρα για αυτές τις εξετάσεις για πολλά χρονιά ... δύσκολα ένας μεγάλος θα μπροεί να ανταποκριθεί στις εξετάσεις.
Eλπίζω να το λες με την έννοια οτι μοναδική τους ασχολία είναι το να διαβάζουν σε αντίθεση με έναν μεγαλύτερο που ίσως να εργάζεται ή να έχει και οικογένεια, και για αυτό θα δυσκολευτεί ο μεγαλύτερος να δώσει πανελλήνιες..... Και οχι λόγω...μυαλού!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Με συστηματικό διάβασμα όλα γίνονται. Πρέπει όμως να έχεις και ένα συγκεκριμένο στόχο, για να παίρνεις κουράγιο. Να επενδύσεις ψυχολογικά πάνω σε αυτό για να μην τα παρατήσεις.
Καλημέρα. Φυσικά και υπάρχει ο στόχος και κάθε μέρα που περνάει πλησιάζω πιο πολύ, αλλά φοβάμαι να με αφήσω εντελώς χαλαρή επειδή πάντα υπάρχουν εκπλήξεις. Και κανένας δεν σου εγγυάται οτι θα γράψεις 100% σύμφωνα με το διάβασμα σου. Μπορεί να έχεις ξεσκιστει και να κολλήσεις... Και εγω που διαβάζω μόνη μου χωρίς φροντιστήρια, το σκέφτομαι περισσότερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιατί να μην τη βγάλεις σε τέσσερα χρόνια? Ο προγραμματισμός δεν είναι χειρωνακτική δουλειά να θέλει νέους. Μυαλό και μεράκι θέλει, γι'αυτό δεν θα έχεις πρόβλημα με την ηλικία.
Κάτσε να πιάσω τα μόρια και θα πάω για προγραμματισμό... Εδώ φοβάμαι ότι δεν θα γράψω τίποτα στο τέλος...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ δεν το βλέπω έτσι, πιστεύω πως κάποιος που θα πετύχαινε στα 17-18, θα πετύχαινε και στα 30 και στα 40 και στα 50. Απλά θα ξέρεις πως έκανες αυτό που μπορούσες, θεωρείς δηλαδή καλύτερο να μείνεις με το απωθημένο;
Επίσης να σου πω πως στην δική σου ηλικία είσαι ικανή να κάνεις πράγματα που τα 17χρονα δεν μπορούν. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της, αλλά η γνώση και η εκπλήρωση των ονείρων, είναι δικαίωμα όλων.
Αυτό μου το λέει και μια φίλη μου οτι είμαι σε ηλικία που ξέρω τι θέλω σε σχέση με τις μικρότερες ηλικίες και εχω κάποια εμπειρία από την ζωή..
Μακάρι να τα καταφέρω!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Claire Rentfield αν αποτύχω μπορεί να λυτρωθώ αλλά μπορεί και να πω οτι δεν ήμουν ικανή να διαβάσω σχολικά μαθήματα την στιγμή που παιδιά 17-18 αριστευουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Φέτος, μέσα σε μια εβδομάδα αποφάσισα να ξαναδώσω πανελλήνιες, κι ας είμαι κοντά στα 30.
Την πρώτη φορά είχα περάσει ΤΕΙ Λογιστικής στην Βόρεια Ελλάδα και την δεύτερη χρονιά που συμπλήρωσα μηχανογραφικό με το 10%, πέρασα πάλι σε κάποιο ΤΕΙ επίσης στην Βόρεια Ελλάδα. Για να δώσω ξανά πανελλήνιες τότε με τα 10 εξεταζόμενα μαθήματα, δεν υπήρχε περίπτωση! Εγω ζω Νότια, οικονομικά προβλήματα είχα και έτσι δεν μπόρεσα να πάω σε καμία απο τις σχολές, και όλα αυτά τα χρόνια με τρώει το σαράκι αυτό. Όλα αυτά τα χρόνια τα πέρασα πηγαίνοντας απο την μια εργασία στην άλλη και πάντα είχα στο μυαλό μου τι θα γινόταν αν πήγαινα σε κάποια απο τις σχολές μου;
Όπως προείπα, μέσα σε μια εβδομάδα-μετά απο μια γνωριμία που έκανα με έναν άνθρωπο ο οποίος έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και προσπαθεί για το μέλλον του σπουδάζοντας-, σαν να έφυγε ένα πέπλο απο μπροστά μου και αναρρωτήθηκα τι κάνω εγω όλα αυτά τα χρόνια;
3ο ΕΠ για Οικονομικά και Πληροφορική, αν και θα ήθελα και τεχνικές σχολές αλλά δεν έκανα χημεία στο σχολείο.
Διάβασμα μόνη μου, με βοηθήματα σε κάθε μάθημα και ''καθαρά'' δλδ. χωρίς τα διαλλείματα 8-9 ώρες καθημερινά. Και σιγά-σιγά έρχονται όλα στο μυαλό μου...
Αυτά γίνεται επί σχεδόν 2 μήνες σε καθημερινή βάση και η αλήθεια είναι οτι νιώθω πλήρης και γεμάτη ΑΛΛΑ έχω και φοβίες και ενδοιασμούς, αν αυτό που κάνω είναι όντως επειδή το θέλω ή είναι απλά ένα απωθημένο απο παλιά...
Απο την μία θέλω να πετύχω και κάνω όνειρα οτι πέτυχα επειδή ξέρω οτι θα αλλάξει ολοκληρωτικά η ζωή μου και επλίζω προς το καλύτερο, απο την άλλη σκέφτομαι και την ανεργία και την ηλικία και πως όταν βγω στην αγορά εργασίας η ηλικία μου θα είναι ένα μεγάλο μείον απέναντι στα 25χρονα που θα έχουμε τις ίδιες γνώσεις....
Υπάρχουν φορές που λέω στον εαυτό μου οτι να σταματήσω να κάνω βλακείες και να συνεχίσω την όποια επαγγελματική ζωή που κάνω μέχρι τώρα και αυτομάτως λέω οτι ακόμα και με την σχολή μπορώ να κάνω την ζωή που έχω μέχρι τώρα είτε εδώ στον τόπο μου είτε αλλού...
Επίσης συγκρίνω τους βαθμούς που είχα γράψει τότε, τότε με το τρέξιμο του σχολείου και του φροντιστηρίου και το διάβασμα άσχετων μαθημάτων με τις πανελλήνιες και λέω πως και τώρα θα γράψω στα ίδια επίπεδα, μιας και δεν πηγαίνω και φροντιστήριο κι ας το μυαλό μου είναι μόνο 4 μαθήματα...
Ίσως καταβάθος να φοβάμαι και μια ενδεχόμενη αποτυχία, επειδή το θέλω πολύ ασχέτως ενδοιασμών, και οτι θα γκρεμοτσακιστώ απο το σύννεφα...
Ξέρω οτι έγραψα πολλά και συγνώμη για αυτό... Βασικά ήταν σαν μια εξομολόγηση όλο αυτό....
Εσείς σαν άγνωστοι που είμαστε, πως το βλέπετε; Υπάρχει ελπίδα να πετύχω; Μήπως είναι όντως ένα απωθημένο; Είναι τόσο μεγάλο μείον η ηλικία μου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.