Marios2795
Νεοφερμένος
Ο Marios2795 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Αμπελόκηποι (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 93 μηνύματα.
21-11-15
22:52
Αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος των εξετάσεων, να υπολογίζουν τις ικανότητες και γνώσεις του φοιτητή. Είναι μια μορφή απομνημόνευσης ίσως σε ένα θεωρητικό μάθημα κυρίως όμως σε ένα θετικό μάθημα οι εξετάσεις κρίνουν την ικανότητα του φοιτητή. Εκτός και εάν σε εσάς σας δίνουν 5 ασκήσεις μαθηματικών σας λένε να τις μάθετε από έξω και να δώσετε εξετάσεις μέσα σε δύο ώρες......
Δεν καταλαβαίνω αυτά που λες πως σχετίζονται με αυτά που γράφω. Οι εξετάσεις μπορεί να έχουν τον συγκεκριμένο ρόλο, αυτό δεν σημαίνει αυτόματα, πως τον επιτυγχάνουν. Προφανώς δεν κατάλαβες την πρότασή μου.
Επιπλεον, η εξέταση δεν απαιτείται να είναι ή να ενσωματώνει καμία '' μορφή απομνημόνευσης ''. Τα μαθήματα ανθρωπιστικών σπουδών, μπορούν να εξετάζονται μέσω ερωτήσεων κρίσεως, όπως γίνεται από πολλούς καθηγητές.
Eμάς, δεν μας δίνουν καν ασκήσεις μαθηματικών, δεν έχουμε σχέση με τα μαθηματικά, δεν έχουμε στο πρόγραμμα σπουδών μαθηματικά.
Όχι δεν το έχει πάρει άδικα, όπως δεν το έχει πάρει άδικα και αυτός που έγραψε την πρώτη φορά 10 χωρίς δεύτερη και τρίτη προσπάθεια. Επίσης στο σύνολο των φοιτητών που έχουν ξεπεράσει το όριο φοίτησης δεν νομίζω ο λόγος να είναι η ''ρήτρα''. Ίσως να είναι το μικρότερο ποσοστό αυτό έως ελάχιστο
Δεν ανάφερα πως αιτία των αιώνιων είναι η ρήτρα.
Διάβαζε προσεκτικότερα τι γράφω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Marios2795
Νεοφερμένος
Ο Marios2795 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Αμπελόκηποι (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 93 μηνύματα.
21-11-15
14:45
Δηλαδή κατά την άποψη σου ο χρόνος περάτωσης των σπουδών (και γενικά της όποιας μορφής "εργασίας" στη ζωή) δεν διαφοροποιεί την "απαιτούμενη προσπάθεια";
Την ίδια "απαιτούμενη προσπάθεια" κατέβαλε π.χ. ένας project manager που παρέδωσε το Χ έργο σε 12 μήνες από έναν άλλο που το παρέδωσε σε 36;
Προφανώς και μεγαλύτερη προσπάθεια κατέβαλε κάποιος που τελείωσε τη σχολή του σε 4-5 χρόνια σε σχέση με αυτόν που την τελείωσε π.χ. σε 10 ή παραπάνω...νομίζω ότι το αντιλαμβάνεσαι και εσύ ότι αλλιώς είναι να κουβαλάς 6-7 "καρπούζια" στην ίδια μασχάλη (μαθήματα, εργασίες κ.λπ.) ανά εξάμηνο και αλλιώς 2, 1 ή κανένα ή π.χ. να περιμένεις μέχρι να βγει στη σύνταξη ή να μετατεθεί σε άλλο ίδρυμα ο "δύσκολος" καθηγητής που κόβει το 90% των φοιτητών σε κάθε εξεταστική και να περάσεις το μάθημα π.χ. 5 χρόνια μετά με τον καινούργιο που είναι πιο ελαστικός!
Δηλαδή στις υπόλοιπες χώρες του πολιτισμένου κόσμου από "προσωπική ματαιοδοξία" διαγράφουν τους φοιτητές αν περάσει ένα "Χ" χρονικό διάστημα χωρίς να αποφοιτήσουν ή "Y" αποτυχημένες εξετάσεις ενός μαθήματος;
Είναι τόσο "κακοί" όλοι αυτοί κι εμείς οι πανέξυπνοι και "ανθρωπιστές" φωστήρες;
Με όποιον ξένο ή ξένη έχω συζητήσει το θέμα "σπουδές" στη μέχρι τώρα ζωή μου το νούμερο ΕΝΑ πράγμα που όταν το ακούν γουρλώνουν τα μάτια τους και δε μπορούν να το πιστέψουν είναι πως εδώ μπορούμε να είμαστε φοιτητές σε μια σχολή για μια ζωή και να κοβόμαστε για όσο θέλουμε σε όσα μαθήματα θέλουμε!
Δεν αποτελείς τίποτα άλλο παρά έναν κοινό συκοφάντη των ελληνικών Α.Ε.Ι που προσπαθεί να μετουσιώσει σε κανόνες και νόρμες, τις ατομικές του αποτυχίες, δυσαρέσκειες και απογοητεύσεις.
Αρχικά, δεν μπορώ να καταλάβω γιατι θεοποιείς το '' εξωτερικό '', την Ευρώπη και την Αμερική. Το οτι η Ελλάδα κατά βάση είναι μια χώρα η οποία δεν έχει παρουσιάσει καινοτόμες εφαρμογές σε πολλούς τομείς, δεν σημαίνει πως υστερεί σε όλα, αυτόματα.
Αρχικά, εκκινώντας με την παραδοχή πως το οτι κάτι συμβαίνει στην Αμερική ή στην Ευρώπη δεν είναι αυτόματα ορθό, επειδή και μόνο δηλαδή συμβαίνει σε αυτές τις χώρες, πες μου γιατί πρέπει να διαγράφουμε φοιτητές; Πρέπει να υιοθετούμε άκριτα οτιδήποτε προβάλλεται ως λειτουργικό, στον ευρωπαικό κόσμο;
Και εν τέλει, κατά πόσο '' επιτυχία του εξωτερικού '' μπορεί να θεωρηθεί το ακαδημαικό ντοπινγκ, η αντιγραφή των εργασιών με τη μορφή λογοκλοπής, τα αυξανόμενα περιστατικά με σκονάκια ( βλέπε και σκάνδαλο Harvard πρόσφατα ) καθώς και η σφοδρή κριτική που έχει υποστεί το σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων της Αμερικής;
Αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να σπουδάζει 100 χρόνια, με σκοπό να έχει μ.ο 10/10 μαγκιά του. Δεν αποτελεί παράτυπη διαδικασία, δεν αντιβαίνει κάποιον κανονισμό η πράξη του.
Επιπλέον, γιατι νομίζεις πως η γραπτή εξέταση 2 ωρών σε καθορισμένη ύλη κατά βάση με μορφή απομνημόνευσης, μπορεί να υπολογίσει άριστα και αποδοτικά τις πραγματικές γνώσεις και ικανότητες του φοιτητή; Αν κάποιος έχει στόχο να γράψει 10 σε ένα μάθημα, και βάζει συνεχώς ρήτρες, ως αποτέλεσμα κάθε σεπτεβρη και κάθε χρόνο αντίστοιχα, να μελετάει ξανά το μάθημα, και εν τέλει γράψει 10, έχει πάρει το 10 άδικα; Να κάψουμε στη φωτιά τον φοιτητή που δεν μπορεί να αποδώσει όσο μπορεί, με την πρώτη προσπάθεια; Διότι αν μετά από 4 φορές εν τέλει γράφει άριστα, αυτό σημαίνει πως όντως έχει την ικανότητα να γράψει άριστα. Άρα, παρόμοιοι περιορισμοί μόνο αρνητική έκβαση για τον ίδιο τον φοιτητή δύνανται να έχουν, διότι στέρηση της δυνατότητας συνεπάγεται απόκρυψη και μη έκφραση και πραγμάτωση της ικανότητας.
Το μοντέλο της χ απόδοσης μέσω συγκεκριμένου ψ χρόνου, αποτελεί μια συγκεκριμένη μεθοδολογία, δεν είναι κάτι θέσφατο.
Στην Ολλανδία ( προφανώς και σε άλλες χώρες θα υφίσταται αυτό, απλά δεν έχω δεδομένα ) τα πανεπιστήμια έχουν όριο ,φοίτησης, αλλά είναι εξωφρενικά διευρυμένο. Όπως στην ελεύθερη κατανάλωση αλκοολ, ο μπαρμαν ξέρει πως ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να αντέξει 30 ποτήρια βότκα, και έτσι ποσοτικά, στην ουσία δεν εντοπίζουμε απεριόριστη κατανάλωση. Υπάρχει για να υπάρχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Marios2795
Νεοφερμένος
Ο Marios2795 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Αμπελόκηποι (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 93 μηνύματα.
20-11-15
18:08
Το γεγονός ότι καθυστερούν δεν οφείλεται βέβαια στην μη ύπαρξη ορίων φοίτησης αλλά στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων και στην μεγάλη ελευθερία επιλογής θεμάτων που έχουν οι καθηγητές. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι όχι να κάνουμε τη ζωή των φοιτητών δυσκολότερη αλλά να τους βοηθήσουμε. Πρέπει στους φοιτητές μετά τα ν έτη να δίνεται η ευκαιρία να επιλέξουν απεριόριστο αριθμό μαθημάτων σε όλες τις εξεταστικές κ.λπ..
Όχι, δεν οφείλεται στην ήδη πολύ υψηλή δυσκολία ορισμένων μαθημάτων, ούτε φυσικά στους καθηγητές.
Οφείλεται στο οτι οι αιώνιοι φοιτητές στην πλειονοτητά τους δεν τρέφουν κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη σχολή στην οποία φοιτούν. Κατ΄επέκταση, δεν μελετούν, δεν τους ενδιαφέρει το αντικείμενο, δεν ασχολούνται με το πανεπιστήμιο. Αυτο έχει ως αποτέλεσμα ορισμένα μαθήματα της σχολής να τους φαίνονται δύσκολα επειδή ακριβώς δεν έχουν υιοθετήσει τη συγκεκριμένη μεθοδολογία επιστημονικής σκέψης που απαιτείται, και λογικής, προκειμένου να αντεπεξέλθουν.
Πχ στο τμήμα μου σε ορισμένα μαθήματα γράφουμε με ανοιχτά βιβλία και οι ερωτήσεις είναι κρίσης. Τα ποσοστά αποτυχίας είναι τεράστια ( 50-70% ανάλογα ). Οι καθηγητες φταίνε ή οι ούγκανοι συμφοιτητές μου που είναι 22 χρονών και δεν μπορούν να τεκμηριώσουν ορθά και επιστημονικά τις θέσεις τους;
Επιπλέον τι εννοείς με το '' μεγάλη ελευθερία επιλογής θεμάτων που έχουν οι καθηγητές ''? Τι θα πρέπει να γίνεται; Ο καθηγητής να λέει τι να υπογραμμίσουν οι φοιτητές, τα sos και στο τέλος να σκίζουμε με ψαλιδάκια τις σελίδες που είναι εκτός ύλης από το βιβλίο;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Marios2795
Νεοφερμένος
Ο Marios2795 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών, Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Αμπελόκηποι (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 93 μηνύματα.
14-11-15
14:42
Μπου χου χου.
Στο εξωτερικό μια χαρά καταφέρνουν οι φοιτητές να τελειώσουν τις σπουδές τους στην ώρα τους, ενώ πολλοί από αυτοί (ή και οι περισσότεροι) ταυτόχρονα εργάζονται. Έχω γνωστούς σε πολλές διαφορετικές σχολές, κάποιοι από τους οποίους παράλληλα εργάζονται, και δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη δυσκολία στις σπουδές τους. Άνθρωπος που είναι διατεθειμένος να κάνει την στοιχειώδη προσπάθεια για τις σπουδές του και κάνει μερικές θυσίες δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει πτυχίο (με εξαίρεση εκτάκτων περιπτώσεων).
Το ν+2 είναι υπέρ αρκετό για την μαζική πλειοψηφία των φοιτητών, και για αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν κάποια δυσκολία στην ολοκλήρωση των σπουδών τους υπάρχει η αιτιολογημένη εξαίρεση. Στην τελική, το ότι πέρασε κάποιος σε μία σχολή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί εγγύηση ότι θα πάρει και πτυχίο.
1) Στο εξωτερικό, οι σπουδές είναι επι πληρωμή, άρα χρόνος= χρήμα.
2) Εργάζονται για να καλύψουν τα δίδακτρα.
Η πίεση ενός φοιτητή στο να τελειώσει σύντομα τις σπουδές του, καθώς και η παράλληλη εργασία, μπορούν να αποβούν μοιραία για τον ίδιο αφού δεν έχει αρκετό χρόνο ώστε να αφομοιώσει πλήρως, αναλυτικά και όπως αρμόζει στις γνωστικές του ικανότητες, τις γνώσεις, ως αποτέλεσμα να αποφοιτήσει επιστήμονας δεύτερης κλάσης.
Επιπλέον, η απόφανσή σου δεν ισχύει.
At most public universities, only 19 percent of full-time students earn a bachelor’s degree in four years, the report found
Even at state flagship universities — selective, research-intensive institutions — only 36 percent of full-time students complete their bachelor’s degree on time.
“They’re too focused on efficiency and not enough on quality,” said Debra Humphreys, a spokeswoman for the Association of American Colleges and Universities. “Yes, we have a huge completion problem, but we also have a problem that a lot of students graduated without learning what they need.”
Και εσύ, όπως και πολλοί άλλοι, μυθοποιούν το εξωτερικό, το παρουσιάζουν ως μια ενιαία ουσία.
https://www.nytimes.com/2014/12/02/e...-earn-degree-in-4-years-study-finds.html?_r=0
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.