Obito
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Obito αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 370 μηνύματα.
06-09-14
20:03
ενας συμαντικος παραγγοντας ειναι και ηλικιακος αν εισαι ποιο μικρος νομιζω ειναι ποιο ευκολο να κανεις κατι τετοιο αλλα αν μεγαλωσεις πολλη νομιζω δεν εχει και την διαθεση να το κανεις
Στο εξωτερικο απο οσο εχω δει σε forum αρκετοι σκεφτονται να αλλαξουν καριερα στα ~25 τους και να σπουδασουν κατι διαφορετικο (αν το υλοποιουν κιολας δεν ξερω).
Εδω νομιζω στους περισσοτερους κατι τετοιο δεν περναει καν απο το μυαλο τους, για οικονομικους κατα βαση λογους, αλλα νομιζω αρκετοι ειναι πολυ ''κουρασμενοι'' για να ασχοληθουν με κατι καινουριο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Obito
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Obito αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 370 μηνύματα.
05-09-14
22:48
Θα τολμουσατε ποτε να κανετε μια μεγαλη αλλαγη καριερας στη ζωης σας, σε σχεση με το αντικειμενο σπουδων στο οποιο πηρατε το πρωτο πτυχιο σας; Θα ειχατε την ορεξη την υπομονη και το κουραγιο και το πεισμα να βγαλετε μια δευτερη απαιτητικη σχολη που θα σας οδηγουσε σε ενα αλλο επιστημονικο και εργασιακο αντικειμενο;
Αναφερομαι οχι μονο σε σε λιγοτερο ή περισσοτερο παρεμφερεις αλλαγες πχ απο Πολιτικες Επιστημες να πατε Νομικη ή απο Ιστορικο να πατε Φιλολογια αλλα και σε ακομα μεγαλυτερες πχ απο Ιστορικο-Αρχαιολογικο να πατε Αγγλικη Φιλολογια, ακομα και σε στροφη 180 μοιρων πχ να πατε απο Φιλοσοφικη στο Χημικο (!!!)
Εχω την αισθηση (δεν εχω καποια πηγη, απλο προαισθημα) οτι στο εξωτερικο οι ανθρωποι που νιωθουν οτι ο επαγγελματικος προσανατολισμος που εχουν ακολουθησει μεχρι τωρα δεν ''προχωραει'' τολμουν περισσοτερο κατι τετοιο.
Αν νιωθατε οτι εχετε φτασει σε ενα σημειο που επαγγελματικα δεν βλεπατε ''φως στο τουνελ'' και ακομα και το αντικειμενο σπουδων σας στην πραξη δεν σας ικανοποιει θα τολμουσατε να κανετε ενα τετοιο μεγαλο βημα (ή καλλιτερα αλμα);
Υποθετοντας φυσικα οτι μπορειται να υποστηριξετε κατι τετοιο, απο οποιεσδηποτε πηγες προσωπικη περιουσια, βοηθεια απο γονεις, προσωπικη εργασια, ακομα και δανεισμο απο τραπεζες (και με συνδυασμο φυσικα των παραπανω).
Δεν αναφερομαι μονο στην Ελλαδα, ακομα και το να βγειτε εξω να σπουδασετε πανω σε καποιο αλλο αντικειμενο απο αυτο του πρωτου πτυχιου σας το οποιο θα σας ευρισκε δουλεια πιο ευκολα σχετικα (καλα σιγουρες δουλειες δεν υπαρχουν πουθενα σημερα).
Αναφερομαι οχι μονο σε σε λιγοτερο ή περισσοτερο παρεμφερεις αλλαγες πχ απο Πολιτικες Επιστημες να πατε Νομικη ή απο Ιστορικο να πατε Φιλολογια αλλα και σε ακομα μεγαλυτερες πχ απο Ιστορικο-Αρχαιολογικο να πατε Αγγλικη Φιλολογια, ακομα και σε στροφη 180 μοιρων πχ να πατε απο Φιλοσοφικη στο Χημικο (!!!)
Εχω την αισθηση (δεν εχω καποια πηγη, απλο προαισθημα) οτι στο εξωτερικο οι ανθρωποι που νιωθουν οτι ο επαγγελματικος προσανατολισμος που εχουν ακολουθησει μεχρι τωρα δεν ''προχωραει'' τολμουν περισσοτερο κατι τετοιο.
Αν νιωθατε οτι εχετε φτασει σε ενα σημειο που επαγγελματικα δεν βλεπατε ''φως στο τουνελ'' και ακομα και το αντικειμενο σπουδων σας στην πραξη δεν σας ικανοποιει θα τολμουσατε να κανετε ενα τετοιο μεγαλο βημα (ή καλλιτερα αλμα);
Υποθετοντας φυσικα οτι μπορειται να υποστηριξετε κατι τετοιο, απο οποιεσδηποτε πηγες προσωπικη περιουσια, βοηθεια απο γονεις, προσωπικη εργασια, ακομα και δανεισμο απο τραπεζες (και με συνδυασμο φυσικα των παραπανω).
Δεν αναφερομαι μονο στην Ελλαδα, ακομα και το να βγειτε εξω να σπουδασετε πανω σε καποιο αλλο αντικειμενο απο αυτο του πρωτου πτυχιου σας το οποιο θα σας ευρισκε δουλεια πιο ευκολα σχετικα (καλα σιγουρες δουλειες δεν υπαρχουν πουθενα σημερα).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.