katerina16
Πολύ δραστήριο μέλος
Η katerina16 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Λαμία (Φθιώτιδα). Έχει γράψει 887 μηνύματα.
14-03-14
20:29
Ωραια η ιστορια σου. Σου δοθηκε η δυνατοτητα να σπουδασεις! Ετσι αποδεικνυεται οτι οντως γινεται δουλεια. Μακαρι η γνωση να προσφεροταν δωρεαν. Παντως παιδια πιστευω οτι θα επρεπε να υπαρχουν οικονομικα κριτηρια για να παρακολουθουν μαθηματα μονο οι αδυναμοι οικονομικα γιατι ακομη κι αυτοι ''που τα 'χουν'' δε χανουν την ευκαιρια για τζαμπα παροχες, με αποτελεσμα να μαζευονται πολλα ατομα στα μαθηματα.
Μα υπάρχουν οικονομικά κριτήρια για το Κοινωνικό Φροντιστήριο και μάλιστα αυστηρά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
katerina16
Πολύ δραστήριο μέλος
Η katerina16 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Λαμία (Φθιώτιδα). Έχει γράψει 887 μηνύματα.
14-03-14
18:02
Καλησπέρα παιδιά. Θα σας πω την προσωπική μου εμπειρία σχετικά με το θέμα.
Πέρσι που ήμουν γ λυκείου δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να πάω φροντιστήριο και προσπαθούσα μόνη μου με την βοήθεια κάποιων φιλολόγων του σχολείου μου να βελτιωθώ και να ξεπεράσω τον εαυτό μου ώστε να κάνω πραγματικότητα το όνειρο μου, να σπουδάσω. Κάπου στο Γενάρη λοιπόν δημιουργείται στην πόλη μου το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Εθελοντές καθηγητές και πρόθυμοι όλοι να κάνουν ότι καλύτερο και να μας βοηθήσουν. Παρακολουθούσα σιγά σιγά μαθήματα και μετά το Μάρτιο πήραμε την απόφαση με τις καθηγητριες να τα αυξήσουμε και μάλιστα 2 εβδομάδες πριν από τις πανελλήνιες πηγαίναμε σπίτι τους και μας έκαναν εκεί μάθημα. Ακύρωναν ιδιαίτερα μαθήματα και είχαν δώσει μεγάλη προσοχή σε μας, μας έλεγαν τι να διαβάσουμε, που έχουμε κενά , μας τα κάλυπταν ...μας έπαιρναν τηλέφωνο συνέχεια να δουν που βρισκόμαστε αν μας δυσκολεύει κάτι. Μας αγαπούσαν σαν παιδιά τους και έκαναν το καλύτερο. Ειδικά στα λατινικά που είχα μία άχρηστη καθηγητρια στο σχολείο βελτιώθηκα όσο δε πάει μέσα σε 2 μήνες. Εκεί που θα έγραφα μονάδα έγραψα 13,5 και πιστέψε με μου αρκούσε. Μετά από κάθε μάθημα συναντιόμασταν και έχουμε κρατήσει επαφή και χαίρονται τόσο πολύ όταν μαθαίνουν νέα μας. Όταν μας βλέπουν. Χρωστάω πολλά στις συγκεκριμένες κυρίες γιατί αν δεν ήταν αυτές εγώ τώρα ίσως να μην είχα κάνει το όνειρο μου πραγματικότητα. Ήταν ένα χέρι βοηθείας που μας έσωσε όλους...όλα τα παιδιά που παρακολουθούσαμε. Είμαι αιωνια ευγνώμων. ....Σπουδάζω Φιλολογία στην Κομοτηνή και από το 3ο έτος που θα μπορώ και με το νόμο να διδάξω θα κάνω τα χαρτιά μου για το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Όπως με βοήθησαν και μένα , έτσι θα ήθελα και γω να βοηθήσω παιδιά που το έχουν ανάγκη...γιατί τα ίδια πέρασα και ξέρω πως είναι από το πουθενά να έρχεται μία μικρή βοήθεια που δεν είναι ακριβώς μικρή. Σου δίνει πάρα πολλά ..πάνω απ όλα μαθήματα ζωής.
Πέρσι που ήμουν γ λυκείου δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να πάω φροντιστήριο και προσπαθούσα μόνη μου με την βοήθεια κάποιων φιλολόγων του σχολείου μου να βελτιωθώ και να ξεπεράσω τον εαυτό μου ώστε να κάνω πραγματικότητα το όνειρο μου, να σπουδάσω. Κάπου στο Γενάρη λοιπόν δημιουργείται στην πόλη μου το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Εθελοντές καθηγητές και πρόθυμοι όλοι να κάνουν ότι καλύτερο και να μας βοηθήσουν. Παρακολουθούσα σιγά σιγά μαθήματα και μετά το Μάρτιο πήραμε την απόφαση με τις καθηγητριες να τα αυξήσουμε και μάλιστα 2 εβδομάδες πριν από τις πανελλήνιες πηγαίναμε σπίτι τους και μας έκαναν εκεί μάθημα. Ακύρωναν ιδιαίτερα μαθήματα και είχαν δώσει μεγάλη προσοχή σε μας, μας έλεγαν τι να διαβάσουμε, που έχουμε κενά , μας τα κάλυπταν ...μας έπαιρναν τηλέφωνο συνέχεια να δουν που βρισκόμαστε αν μας δυσκολεύει κάτι. Μας αγαπούσαν σαν παιδιά τους και έκαναν το καλύτερο. Ειδικά στα λατινικά που είχα μία άχρηστη καθηγητρια στο σχολείο βελτιώθηκα όσο δε πάει μέσα σε 2 μήνες. Εκεί που θα έγραφα μονάδα έγραψα 13,5 και πιστέψε με μου αρκούσε. Μετά από κάθε μάθημα συναντιόμασταν και έχουμε κρατήσει επαφή και χαίρονται τόσο πολύ όταν μαθαίνουν νέα μας. Όταν μας βλέπουν. Χρωστάω πολλά στις συγκεκριμένες κυρίες γιατί αν δεν ήταν αυτές εγώ τώρα ίσως να μην είχα κάνει το όνειρο μου πραγματικότητα. Ήταν ένα χέρι βοηθείας που μας έσωσε όλους...όλα τα παιδιά που παρακολουθούσαμε. Είμαι αιωνια ευγνώμων. ....Σπουδάζω Φιλολογία στην Κομοτηνή και από το 3ο έτος που θα μπορώ και με το νόμο να διδάξω θα κάνω τα χαρτιά μου για το Κοινωνικό Φροντιστήριο. Όπως με βοήθησαν και μένα , έτσι θα ήθελα και γω να βοηθήσω παιδιά που το έχουν ανάγκη...γιατί τα ίδια πέρασα και ξέρω πως είναι από το πουθενά να έρχεται μία μικρή βοήθεια που δεν είναι ακριβώς μικρή. Σου δίνει πάρα πολλά ..πάνω απ όλα μαθήματα ζωής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.