Polymnia
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Polymnia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,253 μηνύματα.
27-02-14
12:36
Ο Γύζης τότε γύρισε στον Λύτρα και του είπε "Πάμε, Nικηφόρε. O τόπος εδώ δε μας σηκώνει." Πήρε πίσω τον ανεπιθύμητο πίνακα, έφυγε ξανά για το Μόναχο, όπου διέπρεψε και δεν ξαναγύρισε ποτέ στην Ελλάδα.
Βρε,βρε,ΒΡΕ τον καημενούλη τον Νικολάκη.
Θα έπρεπε,μετά την προσβολή,ο υπουργός να του προσφέρει ένα γλυφειτζούρι.
Ή καλύτερα,να του πει : ''Έλα να σου δώσω λίγο γάλα γαϊδούρας,να ξεθυμάνεις''.
Παραλείπονται αρκετά από το απόσπασμα,είτε σκόπιμα,είτε όχι.(Χωρίς να φταις εσύ,βέβαια,Jonas)
Το φτωχόπαιδο ο Γύζης,που λέτε,είχε γνωριστεί,μέσω του Λύτρα,με τον εύπορο κ.Νάζο,ο οποίος τον βοήθησε να κανονιστεί η υποτροφία του. Ο Νάζος έτσι και αλλιώς είχε μπει για τα καλά στη ζωή του Γύζη,μιας και αργότερα έγινε και πεθερός του.
Αυτό το φαινόμενο ήταν αρκετά συχνό εκείνες τις εποχές: κάθε φτωχός και συνάμα ταλαντούχος άνθρωπος,είχε δίπλα του έναν σπουδαίο ευεργέτη.
Κάτι άλλο: η μητέρα του Γύζη ήταν από τις αριστοκρατικές οικογένειες της Τήνου.Οπότε δεν ήταν καρα- φτωχόπαιδο.Πήγε και μαζί του στην Αθήνα,για να διακριθεί το ταλέντο του.
Επίσης,το κειμενάκι αυτό δείχνει τον Γύζη ως ένα βαθιά πληγωμένο άνθρωπο που δεν επέστρεψε ποτέ στην Ελλάδα.
Guess what, λίγα χρόνια πριν πεθάνει,γύρισε στη χώρα που του έλειπε,όσο ζούσε στο Μόναχο. Έχει επισκεφτεί την Ελλάδα και άλλες φορές,πχ το 1872,για να αξιολογήσει τις συνθήκες,μήπως δηλαδή μπορέσει να συνεχίσει τη σταδιοδρομία στην πατρίδα του. Τελικά είχε καταφέρει να συμμετάσχει σε διάφορες εκθέσεις πλούσιων ιδιωτών εντός Ελλάδας.
Το απόσπασμα είναι φανερά ανακριβές,και έχει έμμεσο σκοπό να δείξει τί; Ούτε αυτό δεν ξέρει.
Οτι η Ελλάδα δε στήριξε τον καλλιτέχνη; (που δεν ισχύει)
Οτι ένα φτωχόπαιδο ξεκίνησε από το 0 και έφτασε ψηλά; (που δεν ισχύει x2)
Οτι αυτό συμβαίνει και σήμερα;( μερικές φορές ναι,άλλες όχι)
Αλλά ναι,πολλοί έχουν μάθει,με την πρώτη ''απόρριψη'',να εγκαταλείπουν τη χώρα,και να τρέχουν στο εξωτερικό.
Λες και εκεί γνωρίζουν απο πριν,οτι θα τους δεχθούν με κόκκινα χαλιά και σαμπάνιες γεμάτες μπουρμπουλήθρες.
Όσο για τη χολή,σε κάτι τέτοια άρθρα που κόβουν τα φτερά στα παιδιά που στοχεύουν σε ''ταπεινά'' τμήματα του εΣωτερικού,όχι μόνο χολή,και μελάνι σουπιάς θα εκτοξεύουμε.
Κάθε χρόνο τα ίδια και ΤΑ ΙΔΙΑ.
Ας ήταν δομημένο αλλιώς το άρθρο,να μην ισοπεδώνει τελείως τα πάντα. Και στο κάτω-κάτω,17χρονο βλαστάρι,από τί πρόλαβε να απογοητευτεί; Οι ταλαιπωρημένοι οικογενειάρχες που ζουν κάτω απο το όριο της φτώχειας,τί να πουν;
Μου τη δίνει να βλέπω απαισιόδοξους νέους ανθρώπους.(εκτός... και αν του έβαλαν λόγια)
Και όπως έγραψε κάποτε ο Φόκος,το καλύτερο και πιο καινοτόμο θα ήταν το εξής (λίγο άσχετο και σχετικό με το θέμα):
Αντί μια χρονιά να παίρνουν συνεντεύξεις από τους πρώτους των πρώτων,να ρωτήσουν τους τελευταίους της κάθε σχολής,πώς ένιωσαν που πέρασαν παρά τρίχα.
Ας γίνουμε 1 φορά πρωτότυποι σε αυτόν τον κόσμο,βρε αδερφέ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.