13-01-14
18:52
Το companion ειναι φυσικα σημαντικό, αλλά εχει συνδεθει πολυ με την παπαγαλια, γεγονός καθόλου καλό... Στα αγγλικά απο τα πρώτα χρονια που έκανα μαθημα είχα companion, και η τακτική μου ηταν να ριχνω μια ματια τις λεξεις 5 λεπτα πριν έρθει η καθηγητρια για να τις έχω φρέσκες, και στο τελος του μαθηματος να μην θυμαμαι ούτε τις μισές. Δηλαδή από τις 1000 λέξεις που μαθαινα κάθε χρόνο κατα μέσο όρο, ζήτημα να μου έμεναν οι 50 ή οι 100.
Αντίθετα στα ιταλικά, έχω ξεχωριστό τετραδιο λέξεων που γράφουμε τις λέξεις εφόσον εκφράσω εγω απορια (πχ όπου συναντάω λεξη που δεν την ξέρω μου την εξηγεί η καθηγητρια και παράλληλα την σημειώνω). Ή καμιά φορα μου λεει να προσπαθησω να την καταλαβω απο τα συμφραζομενα, κι αν πεσω μέσα (τις περισσοτερες φορές πέφτω), πάλι την σημειώνω αλλα στην ουσια την έχω μάθει. Γιατί ασχολήθηκα με την λέξη, την είδα σε πρόταση, την ανέλυσα, και την έγραψα κιολας.. Αυτός πιστέυω είναι ο σωστότερος και αποδοτικότερος τρόπος να μάθεις λεξιλόγιο, όπως επισης και τα βιβλία η ενασχόληση γενικά.. Το πιο πολύ λεξιλόγιο άλλωστε πάντα μαθαινεται εμπειρικά, και όχι απο την ορθογραφία...
Έχεις δίκιο, δεν σου μένουν και πολλά εκείνη τη στιγμή αλλά στη συνέχεια όταν τις ξανασυναντάς έχεις μια ιδέα τι σημαίνει και δεν κάθεσαι να ρωτάς μια-μια τις λέξεις...ιδιαίτερα στα μικρά επίπεδα είναι απαραίτητο. Πως θα διαβάσεις κείμενο άμα δεν έχεις ένα στοιχειώδες ( και όχι μόνο) λεξιλόγιο; είναι πολύ βαρετή διαδικασία όντως... Άμα όλη η διαδικασία είναι στυλ εμπειρικά και παιχνιδάκια και σιγά-σιγά δεν βοηθά το παιδί να το πάρει σοβαρά. Αυτό είχε προσπαθήσει να μας κάνει μια καθηγήτρια ( κάτοχος μόνο proficiency ), να μάθουμε λέξεις με παιχνίδια στην τάξη και απέτυχε παταγωδώς, με αποτέλεσμα τη δημιουργία κενών σε λεξιλόγιο και γραμματική.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.