Idril
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Idril αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 41 ετών. Έχει γράψει 1,435 μηνύματα.
04-12-07
15:38
Υποτίθεται πως στην ελληνική κοινωνία δεν πηγαίναμε τόσο συχνά στους ψυχογιατρούς, όσο άλλοι λαοί, επειδή είχαμε τους φίλους να λέμε τον πόνο μας και ενίοτε ν' ακούμε μια θετική άποψη. Αν το απωλέσουμε αυτό, θα έχουμε χάσει τη σημαντικότερη απαντοχή και θα γίνουμε έρμαια των ψυχόμπατσων και των ψυχοφαρμάκων τους.
Υποκλίνομαι! Δεν ξέρω κατά ποσο έχω δικαίωμα να μιλάω για παθολογικές καταστάσεις αλλα πλεον οι Αμερικανοι και οι Ευρωπαίοι (και σιγά σιγά κι εμείς, τα αιώνια πρόβατα) κάθε φορα που έχουν τις μαύρες τους πρέπει να πανε στον ψυχολόγο για να τους λύσει τα προβλήματα. Ναι, καλά! Νομίζω ότι μια συζήτηση με έναν αληθινό φίλο που σε νοιάζεται, έστω κι αν δεν έχει διαβάσει 100 βιβλία ψυχολογίας θα λύσει πολύ περισσότερα προβλήματα από μια συνεδρια των 45 λεπτών από κάποιον που σε βλέπει πρώτη φορα και κοιτάει πρώτα το πορτοφόλι σου και μετά το πρόβλημα σου.
Σέβομαι απεριόριστα την επιστήμη σε όλες της τις μορφές και τις εκφάνσεις αλλα είναι κάποιοι μοντέρνοι κλάδοι που φαίνεται να λειτουργούν με κύριο σκοπό να συντηρούν τον εαυτό τους (χαρακτηριστικό παράδειγμα το adveritising) και ώρες ώρες μου περνάει από το μυαλό ότι ίσως και η ψυχολογία όπως εφαρμόζεται σήμερα να κοντεύει να γίνει ένας από αυτούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.