grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
Η in bianco e nero αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,193 μηνύματα.
19-07-11
13:56
εμένα δάκρυσαν τα μάτια μου στη σκηνή που μπαίνει ο Σνέιπ στο σπίτι των Πότερ και βλέπει τη Λίλι νεκρήΠαιδιά, το είδα χθες σε 3D...
Μου άρεσε πολύ και έμεινα ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα. Ξεκαρδίστικα όμως να γελάω με το "19 χρόνια αργότερα"
Η ιστορία του Sneip όμως με συγκίνησε και δε σταμάτησα να κλαίω, όπως και όταν ο Χάρι μιλούσε με τους νεκρούς συγγενείς του. Και πρέπει να ήμουν η μοναδική γιατί μόνο εγώ ακουγόμουν στο σινεμά...
και την κρατάει στην αγκαλιά του και κλαίει
την έχω και στο άβαταρ μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
Η in bianco e nero αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,193 μηνύματα.
18-07-11
18:26
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
grotesque_mask
Πολύ δραστήριο μέλος
Η in bianco e nero αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,193 μηνύματα.
18-07-11
17:12
εμένα μ'άρεσε αρκετά μπορώ να πω,και συγκινήθηκα ιδιαίτερα στις σκηνές στην Κιβωτό των Στοχασμών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.