Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Ο Allostasis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Διδακτορικός και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 11,113 μηνύματα.
02-06-11
15:14
Κατάφερα και διάβασα τις μισές σελίδες. Θα γράψω και τη δική μου άποψη, όποιον τον αγγίξει καλώς.
Μου κάνει εντύπωση με πόσους από εδώ μέσα μπορώ να ταυτίσω τον εαυτό μου... όπως ήταν λίγους μήνες πριν.
Παρ' ότι βαπτισμένη, ακολουθούσα τελείως τυπικά τη θρησκεία μιας και το περιβάλλον στο σπίτι μου είναι πολύ ανεκτικό και το ίδιο χαλαρό σε αυτά τα θέματα. Εκκλησία το Πάσχα, σε κηδείες και γάμους και νηστεία τη Μ.Εβδομάδα. Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες δηλαδή.
Σε ό,τι είχε σχέση με το "παπαδαριό" αντιδρούσα. Πώς να μην το κάνω άλλωστε, αφού η εικόνα που έχω για την Εκκλησία είναι αυτή που βλέπω από τα ΜΜΕ; Βατοπαίδι, σκάνδαλα, απληστία, εξοργιστικές δηλώσεις ορισμένων παπάδων σε συνδυασμό με τη φτώχεια και την υποκρισία που έβλεπα γύρω μου με έκαναν να τα βλέπω όλα τελείως αρνητικά. Δε δήλωνα ούτε άθεη, ούτε αγνωστικίστρια, απλά είχα φτιάξει μια δική μου θρησκεία στο κεφάλι μου. Όπως είδα και σε ένα ποστ του Γιώργου με δικούς μου ηθικούς κανόνες. Όπου συμφωνούσαν με το Χριστιανισμό έχει καλώς...
Το θέμα ποιο είναι; Όλες αυτές τις απόψεις που είχα τις απέκτησα με έναν τρόπο που οι σκεπτόμενοι άνθρωποι θα κατέκριναν. Μουρμούριζα π.χ. για τη νηστεία και έλεγα έχει πει ο Χριστός να νηστεύουμε; Ποτέ όμως δεν είχα κάτσει (πέρα από το μάθημα των Θρησκευτικών στο δημοτικό που μου μοιάζει αιώνες μακριά) να δω αν όντως λέει κάτι ο Χριστιανισμός. Πού θέλω να καταλήξω; Πριν απορρίψουμε κάτι ή πριν πάρουμε την τελική μας απόφαση καλό θα είναι να εξετάζουμε ολόπλευρα το θέμα. Βλέπω πολλούς εφήβους να λένε δε με καλύπτει καμία θρησκεία. Με το χέρι στην καρδιά, πότε προλάβατε και διαβάσατε τα ιερά βιβλία κάθε θρησκείας; Όσοι από εσάς κράζετε το Χριστιανισμό, έχετε μπει στον κόπο να διαβάσετε την Αγία Γραφή; Όχι για να πιστέψετε. Αλλά για να μη θεωρείτε βλάκες αυτούς που πιστεύουν.
Η γνώμη μου ειναι πως έχουμε πέσει θύματα αυτού που προβάλεται. Προφανώς και το καλύτερο θα ήταν τα σκάνδαλα να αποτελούσαν τις εξαιρέσεις, αλλά αν κάποιος πραγματικά έχει αμφιβολίες για τη σωτηρία της ψυχής του και για την πίστη του θα πρέπει να ψάξει και μόνους του τις φωτεινές εξαιρέσεις.
Για να κλείσω μιας και θεωρώ πως δε θα βγει τίποτα από όλο αυτό θα καταθέσω και τη δική μου εμπειρία. Φέτος πέρασα μια πολύ δύσκολη χρονιά, με απίστευτη πίεση και αποφάσεις ζωής. Μέσα σε όλον αυτόν το χαμό μου δημιουργήθηκε ξαφνικά η ανάγκη να δω αν πιστεύω σε κάτι, παρ'οτι μου ήταν πάντα αδιάφορο.Για καλή μου θεωρώ τύχη είχα την ευκαιρία να δω με άλλο μάτι τη θρησκεία στην οποία με βάπτισαν. Η αρχή ήταν δύσκολη μιας και ήμουν καχύποπτη και επιφυλακτική. Ήμουν τυχερή που γνώρισα εξαιρετικά άτομα τα οποία με βοήθησαν. Δε λέω πως μεταμορφώθηκα σε πρότυπο καλού χριστιανού. Ακόμα βαρυγκομώ κάθε Κυριακή για να ξυπνήσω μια λογική ώρα. Στην αρχή οι 40 μέρες νηστείας μου φάνηκαν μαρτύριο. Τώρα η ίδια επιδιώκω να την κρατάω κάθε Τετάρτη και Παρασκευή. Καποιός από εδώ είπε πως η νηστεία (όχι μόνο η διατροφική, αλλά και η προσευχή) είναι άσκηση. Ισχύει. Στην αρχή είναι κουραστική, στη συνέχεια γίνεται τρόπος ζωής.
Μακάρι να ξεμπερδευθούμε όλοι κάποια στιγμή. Εκεί που κολλάω είναι να μη βάζετε ταμπέλες και να θεωρείτε τους εαυτούς σας πνευματικά ανώτερους που δεν έχουν πέσει στην πλάνη της θρησκείας. Μπορεί να μην πιστεύετε, σεβαστείτε όμως πως κάποιοι το κάνουν. Για όσους θεωρείτε πως υποκρίνονται, αν το κάνουν είναι πρόβλημά τους. Επειδή όμως κανένας δεν είναι τέλειος, δώστε τους το ελαφρυντικό του ότι τουλάχιστον προσπαθούν.
Μου κάνει εντύπωση με πόσους από εδώ μέσα μπορώ να ταυτίσω τον εαυτό μου... όπως ήταν λίγους μήνες πριν.
Παρ' ότι βαπτισμένη, ακολουθούσα τελείως τυπικά τη θρησκεία μιας και το περιβάλλον στο σπίτι μου είναι πολύ ανεκτικό και το ίδιο χαλαρό σε αυτά τα θέματα. Εκκλησία το Πάσχα, σε κηδείες και γάμους και νηστεία τη Μ.Εβδομάδα. Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες δηλαδή.
Σε ό,τι είχε σχέση με το "παπαδαριό" αντιδρούσα. Πώς να μην το κάνω άλλωστε, αφού η εικόνα που έχω για την Εκκλησία είναι αυτή που βλέπω από τα ΜΜΕ; Βατοπαίδι, σκάνδαλα, απληστία, εξοργιστικές δηλώσεις ορισμένων παπάδων σε συνδυασμό με τη φτώχεια και την υποκρισία που έβλεπα γύρω μου με έκαναν να τα βλέπω όλα τελείως αρνητικά. Δε δήλωνα ούτε άθεη, ούτε αγνωστικίστρια, απλά είχα φτιάξει μια δική μου θρησκεία στο κεφάλι μου. Όπως είδα και σε ένα ποστ του Γιώργου με δικούς μου ηθικούς κανόνες. Όπου συμφωνούσαν με το Χριστιανισμό έχει καλώς...
Το θέμα ποιο είναι; Όλες αυτές τις απόψεις που είχα τις απέκτησα με έναν τρόπο που οι σκεπτόμενοι άνθρωποι θα κατέκριναν. Μουρμούριζα π.χ. για τη νηστεία και έλεγα έχει πει ο Χριστός να νηστεύουμε; Ποτέ όμως δεν είχα κάτσει (πέρα από το μάθημα των Θρησκευτικών στο δημοτικό που μου μοιάζει αιώνες μακριά) να δω αν όντως λέει κάτι ο Χριστιανισμός. Πού θέλω να καταλήξω; Πριν απορρίψουμε κάτι ή πριν πάρουμε την τελική μας απόφαση καλό θα είναι να εξετάζουμε ολόπλευρα το θέμα. Βλέπω πολλούς εφήβους να λένε δε με καλύπτει καμία θρησκεία. Με το χέρι στην καρδιά, πότε προλάβατε και διαβάσατε τα ιερά βιβλία κάθε θρησκείας; Όσοι από εσάς κράζετε το Χριστιανισμό, έχετε μπει στον κόπο να διαβάσετε την Αγία Γραφή; Όχι για να πιστέψετε. Αλλά για να μη θεωρείτε βλάκες αυτούς που πιστεύουν.
Η γνώμη μου ειναι πως έχουμε πέσει θύματα αυτού που προβάλεται. Προφανώς και το καλύτερο θα ήταν τα σκάνδαλα να αποτελούσαν τις εξαιρέσεις, αλλά αν κάποιος πραγματικά έχει αμφιβολίες για τη σωτηρία της ψυχής του και για την πίστη του θα πρέπει να ψάξει και μόνους του τις φωτεινές εξαιρέσεις.
Για να κλείσω μιας και θεωρώ πως δε θα βγει τίποτα από όλο αυτό θα καταθέσω και τη δική μου εμπειρία. Φέτος πέρασα μια πολύ δύσκολη χρονιά, με απίστευτη πίεση και αποφάσεις ζωής. Μέσα σε όλον αυτόν το χαμό μου δημιουργήθηκε ξαφνικά η ανάγκη να δω αν πιστεύω σε κάτι, παρ'οτι μου ήταν πάντα αδιάφορο.Για καλή μου θεωρώ τύχη είχα την ευκαιρία να δω με άλλο μάτι τη θρησκεία στην οποία με βάπτισαν. Η αρχή ήταν δύσκολη μιας και ήμουν καχύποπτη και επιφυλακτική. Ήμουν τυχερή που γνώρισα εξαιρετικά άτομα τα οποία με βοήθησαν. Δε λέω πως μεταμορφώθηκα σε πρότυπο καλού χριστιανού. Ακόμα βαρυγκομώ κάθε Κυριακή για να ξυπνήσω μια λογική ώρα. Στην αρχή οι 40 μέρες νηστείας μου φάνηκαν μαρτύριο. Τώρα η ίδια επιδιώκω να την κρατάω κάθε Τετάρτη και Παρασκευή. Καποιός από εδώ είπε πως η νηστεία (όχι μόνο η διατροφική, αλλά και η προσευχή) είναι άσκηση. Ισχύει. Στην αρχή είναι κουραστική, στη συνέχεια γίνεται τρόπος ζωής.
Μακάρι να ξεμπερδευθούμε όλοι κάποια στιγμή. Εκεί που κολλάω είναι να μη βάζετε ταμπέλες και να θεωρείτε τους εαυτούς σας πνευματικά ανώτερους που δεν έχουν πέσει στην πλάνη της θρησκείας. Μπορεί να μην πιστεύετε, σεβαστείτε όμως πως κάποιοι το κάνουν. Για όσους θεωρείτε πως υποκρίνονται, αν το κάνουν είναι πρόβλημά τους. Επειδή όμως κανένας δεν είναι τέλειος, δώστε τους το ελαφρυντικό του ότι τουλάχιστον προσπαθούν.
Κι εγώ έχω σκοπό να διαβάσω Όλη την Αγία Γραφή αλλά δεν μπορώ να πιστέψω και υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.