jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Πτυχιούχος. Έχει γράψει 13,487 μηνύματα.
10-12-18
04:04
Βλέπω φωτογραφίες του εαυτού μου από το σχολείο και απλά γελάω
Δημοτικό
Σε όλες τις τάξεις, εκτός της Ε' και ΣΤ', φορούσα το ίδιο μπουφάν κάθε μέρα. Αυτό είναι απόρροια της άποψης που έχει κάθε Ελληνίδα μάνα που σέβεται τον εαυτό της και αγοράζει για το παιδί της ρούχα 200 νούμερα μεγαλύτερα: "Πρέπει να του το πάρουμε πιο μεγάλο, για να το φορέσει και τα επόμενα χρόνια". Το αποτέλεσμα: να πηγαινοέρχομαι κάθε μέρα με μία σακούλα τα πρώτα χρόνια στο σχολείο, που σταδιακά έγινε γιλέκο Τουλάχιστον ήταν double face το συγκεκριμένο μπουφάν, οπότε αν βαριόσουν την μία πλευρά, το φορούσες ανάποδα, χωρίς να πάρει πρέφα κανείς (oh mon dieu...). ΕΥΤΥΧΩΩΩΣ έριξα μπόι απότομα και δεν το ξαναφόρεσα μετά τις αρχές της Δ' Δημοτικού
Κατά τα άλλα, ως ο μικρότερος της οικογένειας, φορούσα μπλούζες και παντελόνια από τα αδέρφια μου, ακόμη και από τον πατέρα μου, που είχαν ξεμείνει στη δική μας αποθήκη ή της... γιαγιάς από 200 χρόνια πριν (α ρε μάνα!)
Πλέον την δικαιολογώ την μάνα μου, γιατί στο δημοτικό ήμουν κωλόπαιδο και κυριολεκτικά πλακωνόμουν, σβαρνιόμουν, έπεφτα κάτω και γδερνόμουν, οπότε τα ρούχα ακόμη και καινούρια να ήταν, πάλι κουρέλια θα γίνονταν! (Thumbs up to mum )
Γυμνάσιο
Η περίοδος που άρχισα να έχω (επιτέλους) τα δικά μου ρούχα Εκείνη την περίοδο εισήλθε στην γκαρνταρόμπα μου και μονοπώλησε μέχρι και τα φοιτητικά μου χρόνια το τζιν. Φορούσα κάθε μέρα τζιν, εκτός από τις ημέρες της γυμναστικής. Από μπλούζες φορούσα κυρίως ανοιχτόχρωμα t-shirts τους ζεστούς μήνες και φούτερ τον χειμώνα. Επιτομή του στυλ μου στο γυμνάσιο ήταν το μπουφάν που αγοράσαμε στις εκπτώσεις από ελληνικό οίκο μόδας όταν ήμουν Γ' γυμνασίου, γύρω στα 100€, το οποίο φοράω ακόμη και σήμερα (ναι, δεν έχω ψηλώσει έκτοτε...) Τουλάχιστον μπορώ να πω με σιγουριά ότι τα έχει βγάλει τα λεφτά του και με το παραπάνω
Λύκειο
Αρχικά συνέχισα στο ίδιο στυλ με το γυμνάσιο. Εννοείται ότι με το μπουφάν της Γ' γυμνασίου έβγαλα και το λύκειο Μπορώ να πω ότι ήθελα στις εξόδους να έχω ένα καθως πρέπει και καλαίσθητο στυλ. Αυτό μεταφράστηκε σε πουκάμισα κάτω από πουλόβερ και σκουρόχρωμα τζιν () ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ. Στο σχολείο εννοείται ότι φορούσα πιο καθημερινά ρούχα, αλλά μου άρεσε να φοράω κι εκεί πουκάμισα. Μεγάλη αλλαγή ήταν και το γεγονός ότι άρχισα να φοράω συστηματικά βερμούδες, κάτι που δεν έκανα ΠΟΤΕ μέχρι τη β' γυμνασίου. Δεν το ανέφερα στο γυμνάσιο, γιατί απέφευγα να φοράω βερμούδες στο σχολείο και φορούσα μόνο όταν έβγαινα έξω. Στο λύκειο, όμως, το γενίκευσα Στο λύκειο "έκλεψα" το παλτό του αδερφού μου, ατύπως Πλέον θεωρείται δικό μου, λόγω χρησεκτησίας Το φοράω ακόμη και τώρα για πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις.
Πανεπιστήμιο
Στο πρώτο έτος ήμουν στα χαμένα. Είτε ήμουν εντελώς χύμα, φορώντας φουτερ και... τζιν (), είτε στην πένα, φορώντας πουκάμισα/πουλόβερ και... σκούρα τζιν (). Από το 2ο έτος κι εξής φοράω κυρίως πουλόβερ (μόνα τους) και προφανώς t-shirts. Στα παντελόνια η παντοδυναμία των τζιν έπεσε, οπότε ξεκίνησα να φοράω σκουρόχρωμα παντελόνια (άντε και σκουρόχρωμα τζιν ). Πλέον ξέρω πάνω-κάτω πώς να ντυθώ στις διάφορες περιστάσεις, αλλά πάντα θέλω να δείχνω περιποιημένος. Δεν μπορώ καθόλου την "απλυσιά" που αποπνέουν κάποιοι φοιτητές. Πλέον έχω 5-6 μπουφάν για να αλλάζω (τουλάχιστον δεν θα μου μείνουν... μικρά ).
Για παπούτσια ανέκαθεν προτιμούσα τα adidas. Τα θεωρώ πολύ βολικά. Για επίσημα από πάντα φορούσα κάτι σε δερμάτινο
Δημοτικό
Σε όλες τις τάξεις, εκτός της Ε' και ΣΤ', φορούσα το ίδιο μπουφάν κάθε μέρα. Αυτό είναι απόρροια της άποψης που έχει κάθε Ελληνίδα μάνα που σέβεται τον εαυτό της και αγοράζει για το παιδί της ρούχα 200 νούμερα μεγαλύτερα: "Πρέπει να του το πάρουμε πιο μεγάλο, για να το φορέσει και τα επόμενα χρόνια". Το αποτέλεσμα: να πηγαινοέρχομαι κάθε μέρα με μία σακούλα τα πρώτα χρόνια στο σχολείο, που σταδιακά έγινε γιλέκο Τουλάχιστον ήταν double face το συγκεκριμένο μπουφάν, οπότε αν βαριόσουν την μία πλευρά, το φορούσες ανάποδα, χωρίς να πάρει πρέφα κανείς (oh mon dieu...). ΕΥΤΥΧΩΩΩΣ έριξα μπόι απότομα και δεν το ξαναφόρεσα μετά τις αρχές της Δ' Δημοτικού
Κατά τα άλλα, ως ο μικρότερος της οικογένειας, φορούσα μπλούζες και παντελόνια από τα αδέρφια μου, ακόμη και από τον πατέρα μου, που είχαν ξεμείνει στη δική μας αποθήκη ή της... γιαγιάς από 200 χρόνια πριν (α ρε μάνα!)
Πλέον την δικαιολογώ την μάνα μου, γιατί στο δημοτικό ήμουν κωλόπαιδο και κυριολεκτικά πλακωνόμουν, σβαρνιόμουν, έπεφτα κάτω και γδερνόμουν, οπότε τα ρούχα ακόμη και καινούρια να ήταν, πάλι κουρέλια θα γίνονταν! (Thumbs up to mum )
Γυμνάσιο
Η περίοδος που άρχισα να έχω (επιτέλους) τα δικά μου ρούχα Εκείνη την περίοδο εισήλθε στην γκαρνταρόμπα μου και μονοπώλησε μέχρι και τα φοιτητικά μου χρόνια το τζιν. Φορούσα κάθε μέρα τζιν, εκτός από τις ημέρες της γυμναστικής. Από μπλούζες φορούσα κυρίως ανοιχτόχρωμα t-shirts τους ζεστούς μήνες και φούτερ τον χειμώνα. Επιτομή του στυλ μου στο γυμνάσιο ήταν το μπουφάν που αγοράσαμε στις εκπτώσεις από ελληνικό οίκο μόδας όταν ήμουν Γ' γυμνασίου, γύρω στα 100€, το οποίο φοράω ακόμη και σήμερα (ναι, δεν έχω ψηλώσει έκτοτε...) Τουλάχιστον μπορώ να πω με σιγουριά ότι τα έχει βγάλει τα λεφτά του και με το παραπάνω
Λύκειο
Αρχικά συνέχισα στο ίδιο στυλ με το γυμνάσιο. Εννοείται ότι με το μπουφάν της Γ' γυμνασίου έβγαλα και το λύκειο Μπορώ να πω ότι ήθελα στις εξόδους να έχω ένα καθως πρέπει και καλαίσθητο στυλ. Αυτό μεταφράστηκε σε πουκάμισα κάτω από πουλόβερ και σκουρόχρωμα τζιν () ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ. Στο σχολείο εννοείται ότι φορούσα πιο καθημερινά ρούχα, αλλά μου άρεσε να φοράω κι εκεί πουκάμισα. Μεγάλη αλλαγή ήταν και το γεγονός ότι άρχισα να φοράω συστηματικά βερμούδες, κάτι που δεν έκανα ΠΟΤΕ μέχρι τη β' γυμνασίου. Δεν το ανέφερα στο γυμνάσιο, γιατί απέφευγα να φοράω βερμούδες στο σχολείο και φορούσα μόνο όταν έβγαινα έξω. Στο λύκειο, όμως, το γενίκευσα Στο λύκειο "έκλεψα" το παλτό του αδερφού μου, ατύπως Πλέον θεωρείται δικό μου, λόγω χρησεκτησίας Το φοράω ακόμη και τώρα για πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις.
Πανεπιστήμιο
Στο πρώτο έτος ήμουν στα χαμένα. Είτε ήμουν εντελώς χύμα, φορώντας φουτερ και... τζιν (), είτε στην πένα, φορώντας πουκάμισα/πουλόβερ και... σκούρα τζιν (). Από το 2ο έτος κι εξής φοράω κυρίως πουλόβερ (μόνα τους) και προφανώς t-shirts. Στα παντελόνια η παντοδυναμία των τζιν έπεσε, οπότε ξεκίνησα να φοράω σκουρόχρωμα παντελόνια (άντε και σκουρόχρωμα τζιν ). Πλέον ξέρω πάνω-κάτω πώς να ντυθώ στις διάφορες περιστάσεις, αλλά πάντα θέλω να δείχνω περιποιημένος. Δεν μπορώ καθόλου την "απλυσιά" που αποπνέουν κάποιοι φοιτητές. Πλέον έχω 5-6 μπουφάν για να αλλάζω (τουλάχιστον δεν θα μου μείνουν... μικρά ).
Για παπούτσια ανέκαθεν προτιμούσα τα adidas. Τα θεωρώ πολύ βολικά. Για επίσημα από πάντα φορούσα κάτι σε δερμάτινο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.