Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Χημείας Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
15-04-18
10:22
Η πρώτη προσπάθεια των γονιών μου να μας μυήσουν στον αθλητισμό, ήταν γύρω στα 5 μου, μέσω της κολύμβησης. Δεν εκατσα πολύ.
Εκεί που εκατσα πολύ, ήταν στο taekwondo (αγωνιστικό). Από τα 7 μέχρι τις Πανελλήνιες. Ηταν μια εμπειρία που διαμορφωσε πολλές πτυχές του εαυτού μου. Σωματικά, νοητικα, ψυχολογικα.
Στο Λυκειο ειχα φτάσει καλό επίπεδο, κατεβαίναμε σε πρωταθλήματα, αναλαμβάναμε προπονήσεις στη σχολή, και τα σχετικά. 2 ώρες προπόνηση στη σχολή τις καθημερινές, κι έξτρα εκγύμναση στο σπίτι. Αυτό που δεν ήξερα ακόμη τοτε, ηταν πως επιβαρυνα καποια θεματα μου. Ωστόσο στο συνολικό πρόσημο, προφανώς ωφεληθηκα και δεν το μετανιώνω. Παρ'ολα αυτά, εν τέλει το φρόνιμο ήταν να αποσυρθώ.
Πλέον συμβάλλω στο σύλλογο διαφορετικά. (Καλύπτοντας υγειονομικά διοργανώσεις). Η μεγάλη μου χαρά ήταν πρόσφατα, οταν σε μια καλυψη είχα εναν καινούργιο εθελοντή μαζί μου, κι ενώ του εξηγούσα τα διαδικαστικά της υπηρεσίας, με ρωτησε από το όνομα μου, αν ήμουν ο ιδιος που κάποτε εκανε εκει προπονήσεις. Και συμπλήρωσε πως ο ιδιος τοτε ηταν ενα από τα μικρα παιδιά της σχολής, και πως με θυμόταν γιατί δίπλα μου είχε μάθει αρκετά πράγματα που εφάρμωσε.
Περαν του taekwondo, παιζω και ποδόσφαιρο, τερματοφυλακας. Ερασιτεχνικά καθαρα, από το δημοτικό εως σήμερα. Γυμνάσιο προς Λυκειο ειχα ενα περασμα από μια τοπική ομάδα, αλλα η αλήθεια δε με ενέπνευσε και τόσο. Το γουστάρω κυρίως σε σχολικές, φροντηστηριακες, πανεπιστημιακές, ή ομάδες φίλων.
Βέβαια πρέπει να παρω φακούς, γιατί ανέβασα αστιγματισμό.
Μπάσκετ καλά είναι να βλέπεις, αλλά δεν παίζω εκτός αν πρόκειται για πλάκα /παρωδία. Κατ'αρχην, όταν αθλουμαι, θελω να διοχετεύω εκεί τα νεύρα μου. Δε θα καθόμουν να στοχεύσω ενα κρεμασμενο καλάθι, άσε που στις πέντε πρώτες φάσεις θα έβγαινα με πέντε φάουλ.
Γενικά μιλώντας, προτείνω οι μικρότεροι, να βρείτε ένα οποίο αθλημα κρίνετε εσεις πως σας αρέσει, και να ασχοληθείτε. Θα ευεργετηθείτε. Ο, τι επενδύσετε σε αυτό, θα το παρετε πισω σε μεγαλύτερο βαθμο.
Το τι θα διαλέξετε, θα το κρινετε εσεις. Σε καθέναν ταιριάζει κάτι διαφορετικό, ατομικό ή ομαδικό. Τσεκάρετε όμως παντα και την υγεία σας.
Οι μεγαλύτεροι, ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να γνωρίσουν διάφορες δραστηριοτητες. Αθλητικές και όχι μόνο. (κάντε τα πρώτα προσκοπους και μετά ερυθροσταυρήτες, με ευχαριστείτε αργότερα).
Ο, τι κι αν κανετε βέβαια, 1)μην τα πιέσετε να κάνουν το άθλημα που εσείς θέλετε/κάνατε, 2)μην τα πιέσετε όσον αφορά τις επιδόσεις τους και 3)να ειστε πρότυπα, κι όχι οι γονείς - μάστιγα εξέδρας, που εκφράζονται ασχημα, βαζουν το αποτέλεσμα πάνω απο ολα, και δυσκολεύουν μέχρι και το έργο του προσωπικού πρώτων βοηθειών. Με παιδί δεν είχα θέμα ποτέ. Με ενήλικες αρκετές φορές.
Εκεί που εκατσα πολύ, ήταν στο taekwondo (αγωνιστικό). Από τα 7 μέχρι τις Πανελλήνιες. Ηταν μια εμπειρία που διαμορφωσε πολλές πτυχές του εαυτού μου. Σωματικά, νοητικα, ψυχολογικα.
Στο Λυκειο ειχα φτάσει καλό επίπεδο, κατεβαίναμε σε πρωταθλήματα, αναλαμβάναμε προπονήσεις στη σχολή, και τα σχετικά. 2 ώρες προπόνηση στη σχολή τις καθημερινές, κι έξτρα εκγύμναση στο σπίτι. Αυτό που δεν ήξερα ακόμη τοτε, ηταν πως επιβαρυνα καποια θεματα μου. Ωστόσο στο συνολικό πρόσημο, προφανώς ωφεληθηκα και δεν το μετανιώνω. Παρ'ολα αυτά, εν τέλει το φρόνιμο ήταν να αποσυρθώ.
Πλέον συμβάλλω στο σύλλογο διαφορετικά. (Καλύπτοντας υγειονομικά διοργανώσεις). Η μεγάλη μου χαρά ήταν πρόσφατα, οταν σε μια καλυψη είχα εναν καινούργιο εθελοντή μαζί μου, κι ενώ του εξηγούσα τα διαδικαστικά της υπηρεσίας, με ρωτησε από το όνομα μου, αν ήμουν ο ιδιος που κάποτε εκανε εκει προπονήσεις. Και συμπλήρωσε πως ο ιδιος τοτε ηταν ενα από τα μικρα παιδιά της σχολής, και πως με θυμόταν γιατί δίπλα μου είχε μάθει αρκετά πράγματα που εφάρμωσε.
Περαν του taekwondo, παιζω και ποδόσφαιρο, τερματοφυλακας. Ερασιτεχνικά καθαρα, από το δημοτικό εως σήμερα. Γυμνάσιο προς Λυκειο ειχα ενα περασμα από μια τοπική ομάδα, αλλα η αλήθεια δε με ενέπνευσε και τόσο. Το γουστάρω κυρίως σε σχολικές, φροντηστηριακες, πανεπιστημιακές, ή ομάδες φίλων.
Βέβαια πρέπει να παρω φακούς, γιατί ανέβασα αστιγματισμό.
Μπάσκετ καλά είναι να βλέπεις, αλλά δεν παίζω εκτός αν πρόκειται για πλάκα /παρωδία. Κατ'αρχην, όταν αθλουμαι, θελω να διοχετεύω εκεί τα νεύρα μου. Δε θα καθόμουν να στοχεύσω ενα κρεμασμενο καλάθι, άσε που στις πέντε πρώτες φάσεις θα έβγαινα με πέντε φάουλ.
Γενικά μιλώντας, προτείνω οι μικρότεροι, να βρείτε ένα οποίο αθλημα κρίνετε εσεις πως σας αρέσει, και να ασχοληθείτε. Θα ευεργετηθείτε. Ο, τι επενδύσετε σε αυτό, θα το παρετε πισω σε μεγαλύτερο βαθμο.
Το τι θα διαλέξετε, θα το κρινετε εσεις. Σε καθέναν ταιριάζει κάτι διαφορετικό, ατομικό ή ομαδικό. Τσεκάρετε όμως παντα και την υγεία σας.
Οι μεγαλύτεροι, ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να γνωρίσουν διάφορες δραστηριοτητες. Αθλητικές και όχι μόνο. (κάντε τα πρώτα προσκοπους και μετά ερυθροσταυρήτες, με ευχαριστείτε αργότερα).
Ο, τι κι αν κανετε βέβαια, 1)μην τα πιέσετε να κάνουν το άθλημα που εσείς θέλετε/κάνατε, 2)μην τα πιέσετε όσον αφορά τις επιδόσεις τους και 3)να ειστε πρότυπα, κι όχι οι γονείς - μάστιγα εξέδρας, που εκφράζονται ασχημα, βαζουν το αποτέλεσμα πάνω απο ολα, και δυσκολεύουν μέχρι και το έργο του προσωπικού πρώτων βοηθειών. Με παιδί δεν είχα θέμα ποτέ. Με ενήλικες αρκετές φορές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Χημείας Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
13-03-08
14:45
Ε ειμαι ντροπαλη γενικως Δεν κανει πια, αλλα πηγαινε στου Ζωγραφου (περιοχη), τωρα δε ξερω λεπτομερειες
Ισως απο του χρονου που θα εχω περισσοτερο χρονο να ξεκινησω, ωριμασα κιολας απο τα 13 και ισως το τολμησω Βασικα πρεπει να γυμναστω λιγο πρωτα γενικως γιατι δε θα μπορω ουτε το ποδι να σηκωσω
hehe καλα θα κανεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Chemwizard
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, Καθηγητής κι έχει σπουδάσει στο τμήμα Χημείας Κρήτης (Ηράκλειο) και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
12-03-08
22:59
Α ζηλευωωωωω θελω κι εγω tae kwon do Ειχα παει να γραφτω στην δευτερα γυμνασιου αλλα ντραπηκα γ@μω τις ντροπες μου Το εμαθα απο την αδερφη μου που εκανε 2 χρονια και ειναι γαματοοοοοοοοοο θελω θελω θελω
Βρε Krou μου γιατί ντράπηκες...δεν έχεις να χάσεις κάτι,να κερδίσεις πολλα.Ποτέ δεν είναι αργά.Σε ποιό σύλλογο είναι η αδερφή σου?Επιμένω να αρχίσεις,δεν ειναι αναγκη να κάνεις πρωταθλητισμό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.