Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
25-04-20
19:25
Λοιπόν Ευκλείδη δεν έχω καταλάβει ακόμα τι ρόλο βαράς για να είμαι ειλικρινής. Αν είσαι φοιτητής κάποιου τμήματος μαθηματικών δηλαδή ή αν είσαι Γ λυκείου και δίνεις πανελλήνιες φέτος. Όπως και να'χει κάπου τα έχεις μπερδέψει στο μυαλό σου. Το ότι τα μαθηματικά είναι η γλώσσα μοντελοποίησης προβλημάτων φυσικής και μηχανικων δεν τα κάνει πιο χρήσιμα από τα άλλα αντικείμενα σε καμία περίπτωση. Ως φοιτητής ημμυ σε πληροφορώ έχουμε άπειρα μαθηματικά στην σχολή μας όπως και στα τμήματα φυσικής φαντάζομαι και αυτό που παρατηρώ είναι ότι μόνα τους χωρίς πρακτική εφαρμογή είναι ΆΧΡΗΣΤΑ. Για να στο θέσω αλλιώς αν και όχι τόσο ακριβης ο παραλληλισμός σκέψου ότι τα μαθηματικά είναι κάτι σαν μια γλώσσα προγραμματισμού και οι λοιπές επιστήμες που τα χρησιμοποιούν είναι κάτι σαν τον developer της γλώσσας. Όταν ο developer καλείται να λύσει ένα πρόβλημα τον αλγόριθμο τον σκέφτεται ο ίδιος και μάλιστα σε φυσική γλωσσα. Απλώς εν τέλει θα τον υλοποιήσει στην γλώσσα που γράφει.
Κοίτα, άχρηστα δεν είναι τα μαθηματικά χωρίς τις εφαρμοσμένες επιστήμες, ακριβώς επειδή ζουν έξω από τον φυσικό κόσμο και είναι συνάμα και μία εξαδέλφη της φιλοσοφίας, οπότε προάγουν από εκεί την ευημερία του ανθρωπίνου είδους. Αλλά άλλη κουβέντα αυτό.
Για το δίλημμα του θέματος που είναι ΣΕΜΦΕ ή Φυσικό, δεδομένων των μεταπτυχιακών που μπορούν να βρεθούν μετά, νομίζω ότι η μόνη διαφορά είναι στα επαγγελματικά δικαιώματα που κατοχυρώνει η κάθε σχολή, άρα και εξετάζεται κατά περίπτωση. Ωστόσο, ως πιο θεωρητικός, θα προτιμούσα το φυσικό. :Ρ
Μάρκος Βασίλης
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, Διδακτορικός και μας γράφει απο Καισαριανή (Αττική). Έχει γράψει 1,871 μηνύματα.
25-04-20
11:39
Σε περίπτωση που κάποιος είναι αρκετά κοιλιόδουλος ώστε αυτό να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για την επιλογή σχολής, καλό θα ήταν να ξέρει πως το κυλικείο ΣΕΜΦΕ κάνει κρέπες.
Κι εμείς είχαμε κυλικείο μόνο στο πρώτο έτος (2014-15) και μετά έκλεισε και έγινε αυτοδιαχειριζόμενο - κάτι νερωμένους φραπέδες σε πλαστικά ποτηράκια θυμάμαι μόνο. Αααα, ρε, τι κουμάντα κάνει το Τεχνικό Επιμελητήριο.
Αντιθέτως, αν είχαμε άπειρο χρόνο και δε βιαζόμασταν, η φυσική μπορεί να εξηγήσει τη βιολογία "ab initio", αλλά είναι κάτι που δεν πρόκειται να γίνει ποτέ γιατί έχει πάρα πολλές παραμέτρους που παίζουν ρόλο και χαλάνε την τέλεια σούπα που παρουσιάζει η φυσική.
Να διαφωνήσω μόνο σε αυτό ως προς το ότι η όλη διαδικασία «ερμηνείας» του κόσμου θεωρώ ότι είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ημι-αποφασίσιμη. Κατά τα άλλα, συμφωνούμε.
εγω ξερω φιλε μου το απλο.αν δεν υπαρχουν τα μαθηματικα δεν υπαρχει φυσικη το αντιστροφο δεν ισχυει.μου την σπαει στους φυσικους που τα παντα στα φαινομενα τα θεωρουν προφανη και αυτονοητα και δεν το αποδεικνυουν με μαθηματικα.αρα λοιπον η ανεξαρτησια του ενος κλαδου ειναι τεραστια μαγκια.
Ε, όχι, η φυσική υπάρχει ως επιστήμη που μελετά τον φυσικό (physical, όχι natural) κόσμο και, ως εκ τούτου, δε χρειάζεται τίποτα άλλο πέρα από τον ίδιο τον κόσμο και έναν παρατηρητή (χωρίς τον δεύτερο, ίσως και να μην υπάρχει ούτε ο πρώτος, βέβαια). Για τη φυσική τα μαθηματικά είναι απλώς μία - ίσως η καλύτερη - γλώσσα αναπαράστασης του φυσικού κόσμου, αλλά δεν είναι ο ίδιος ο φυσικός κόσμος.
Τα μαθηματικά, ως επιστήμη, διαφέρουν ριζικά από τις άλλες θετικές επιστήμες κυρίως ως προς το κριτήριο της αλήθειας. Στις υπόλοιπες θετικές επιστήμες, η αλήθεια επιβεβαιώνεται με την επιστημονική μέθοδο, με πειραματικούς κύκλους και συναρτήσει του τι βλέπουμε στον πραγματικό κόσμο. Στα μαθηματικά η αλήθεια έγκειται στην ύπαρξη τυπικής απόδειξης του ισχυρισμού από ένα σύνολο a priori αληθών προκείμενων μέσα σε ένα συνεπές σύστημα. Εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Πρακτικά οι λοιπές επιστήμες εξετάζουν την αλήθεια των προκείμενων ενώ τα μαθηματικά εξετάζουν τι μπορεί να συναχθεί με ασφάλεια από αυτές - χωρίς να περιορίζονται σε όσες έχουν «αποδειχθεί» αληθείς
Το παραπάνω δίνει και μία διαφορετική νοηματοδότηση της αλήθειας. Δεδομένων των όποιων αξιωμάτων, τα μαθηματικά μιλάνε για »σκληρή« αλήθεια, υπό την έννοια ότι ισχύει καθολικά και απόλυτα. Η Ευκλείδεια γεωμετρία, ας πούμε, ισχύει στο σύμπαν της ό,τι κι αν γίνεται απ' έξω από αυτό. Αντιθέτως, στις θετικές αλήθειες, κάτι είναι αληθές "beyond reasonable doubt" που λένε και στο χωριό μου. Ακόμα και τα όσα λέμε τώρα στη φυσική, είναι απλά πολύυυυυυ απίθανο να μην ισχύουν. Αλλά, σε τελική ανάλυση, εξίσου πολύυυυυυυυ απίθανο ήταν για κάποια περίοδο να μην ισχύει στο σύμπαν η Νευτώνεια μηχανική. :Ρ
Για εμένα, είναι μία απροσδόκητα ευτυχής συγκυρία το πώς τα μαθηματικά, ειδικά η ανάλυση, που μελετά το συνεχές, το απειροστό και το άπειρο, εξηγούν τόσο καλά τον κόσμο, ο οποίος, πέρα από τη φαινομενικά συνεχή αντίληψή του, είναι - τουλάχιστον για την αντίληψή μας - ασυνεχής και διακριτός (πράγμα που έχουμε ψιλο-καταλάβει από την εποχή του Αριστοτέλη ακόμα). Είναι, δηλαδή, τρομερή σύμπτωση για εμένα ότι ο Λομπατσέφσκυ έκανε στη φυλακή υποθέσεις και έφτιαχνε την υπερβολική γεωμετρία και όταν κοιτάξαμε στον κοσμολογικό ορίζοντα την είδαμε ( ; ). Ότι, δηλαδή, οι μαθηματικές θεωρίες έχουν, πολλές φορές, εφαρμογές στη φυσική και γενικότερα στον κόσμο.
Γενικά, για τα μαθηματικά, δεν ξέρουμε καλά-καλά αν υπάρχουν κάπου - προσωπικά, ούτε για τον αν υπάρχει ο φυσικός κόσμος είμαι πεπεισμένος, αλλά αυτό δε μας αφορά τόσο αυτή τη στιγμή. Μπορεί να υπάρχουν όλες οι (νεο)πλατωνικές ιδέες περί μίας (και μόνο) αντικειμενικής πραγματικότητας στην οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί να μετέχει άμεσα αλλά π.χ. μέσα από τα μαθηματικά, αλλά αυτά, όπως και όλα, παραμένουν θεωρίες, σε τελική ανάλυση.