PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Staphylococcus aureus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 923 μηνύματα.
15-11-15
18:28
Εν τω μεταξύ, καταλαβαίνετε ότι υπάρχουν άνθρωποι που για διάφορους λόγους, δεν έχουν την δυνατότητα να τελειώσουν τη σχολή τους, έτσι;
Αμάν πια αυτή η καραμέλα. Για όσους έχουν τεκμηριωμένο πρόβλημα, υπάρχει η αναστολή σπουδών, ή η παράταση του ορίου από την συνέλευση. Για τους υπόλοιπους, δεν υπάρχει λόγος να τελειώσουν όλοι την σχολή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Staphylococcus aureus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 923 μηνύματα.
14-11-15
14:29
Όποτε θέλει και μπορεί θα τελειώνει καθένας. Τα πανεπιστήμια είναι χώροι μόρφωσης, πολιτισμού και αντίστασης. Η εντατικοποίηση δεν θα περάσει.
Δεν χρειάζεσαι πτυχίο για να έχεις μόρφωση και πολιτισμό, και διαφωνώ κάθετα με την σύνδεση των πανεπιστημίων με την 'αντίσταση'. Όποιος θέλει να μορφωθεί μπορεί ελεύθερα να παρακολουθήσει την διδασκαλία στο αμφιθέατρο (και ως μόρφωση μιλάμε για εξειδίκευση). Αν θέλει να πιστοποιηθεί η γνώση του όμως θα πρέπει να τηρήσει ορισμένες προϋποθέσεις. Όπως πρέπει να περάσει όλα τα μαθήματα της σχολής του με βαθμό ίσο ή μεγαλύτερο του 5 (αλλιώς να δίνουμε πτυχίο σε όλους, ακόμα και αν δεν περνάνε ποτέ κανένα μάθημα), λογικό είναι να τεθεί και χρονικό όριο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Staphylococcus aureus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 923 μηνύματα.
14-11-15
14:01
Από ότι ξέρω όσοι διαγράφηκαν με το ν+2 επαναφέρθηκαν με την κατάργηση του νόμου από τον Σύριζα.
Ο ν+2 είναι ένας άδικος νόμος γιατί δεν μπορούν να ανταποκριθούν όλοι με τους ίδιους ρυθμούς ιδιαίτερα στην Ελλάδα της κρίσης όπου οι φοιτητές χρειάζεται να δουλεύουν, έχουν πολλά προβλήματα κλπ. Επίσης δεν είναι ηθικό να πετάς φοιτητές που θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στο δρόμο στο βωμό των απαιτήσεων του επιχειρηματικού πανεπιστημίου.
Μπου χου χου.
Στο εξωτερικό μια χαρά καταφέρνουν οι φοιτητές να τελειώσουν τις σπουδές τους στην ώρα τους, ενώ πολλοί από αυτοί (ή και οι περισσότεροι) ταυτόχρονα εργάζονται. Έχω γνωστούς σε πολλές διαφορετικές σχολές, κάποιοι από τους οποίους παράλληλα εργάζονται, και δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερη δυσκολία στις σπουδές τους. Άνθρωπος που είναι διατεθειμένος να κάνει την στοιχειώδη προσπάθεια για τις σπουδές του και κάνει μερικές θυσίες δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει πτυχίο (με εξαίρεση εκτάκτων περιπτώσεων).
Το ν+2 είναι υπέρ αρκετό για την μαζική πλειοψηφία των φοιτητών, και για αυτούς που αποδεδειγμένα έχουν κάποια δυσκολία στην ολοκλήρωση των σπουδών τους υπάρχει η αιτιολογημένη εξαίρεση. Στην τελική, το ότι πέρασε κάποιος σε μία σχολή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί εγγύηση ότι θα πάρει και πτυχίο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PeterTheGreat
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Staphylococcus aureus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 923 μηνύματα.
29-01-15
01:31
Όχι δεν μπορεί γιατί όπως προσωπικά έχω ξανά πει το να έχεις μια δομημένη άποψη κάπου κρύβει από κάτω μια γενικότερη αντίληψη στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου.
Δεν είναι ταμπέλες που κατηγοριοποιούν ομάδες ατόμων είναι τα ίδια τα άτομα που οι απόψεις τους συγκλιίνουν για πολύ συγκεκριμένους λόγους και πάνω σε αυτήν την περιγραφή προκύπτει το "δεξιός" ή "αριστερός".
Είτε αρέσει σε κάποιον είτε όχι αν δει τον εαυτό του στα μισά να συμφωνεί με δεξιούς και στα μισά με αριστερούς μάλλον δε ξέρει τι πραγματικά θέλει. Με το χρόνο ξεκαθαρίζει αυτό σιγά σιγά.
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνίσω εδώ! Στην Ελλάδα έχει επικρατήσει ως 'δεξιά' να εννοούμε τον συνδυασμό κοινωνικού συντηρητισμού και φιλελεύθερης οικονομίας, και ως 'αριστερά' το αντίθετο, δηλαδή των προοδευτικών κοινωνικών αντιλήψεων και του κρατισμού. Και τα δύο σχήματα είναι κατά την γνώμη μου ζωντανές αντιθέσεις: υποστηρίζουν την εμπλοκή του κράτους σε ορισμένους τομείς και την αποχή του από άλλους.
Προσωπικά είμαι υπέρ ενός συνδυασμού απόψεων με κέντρο την μη ανάμειξη του κράτους, όσο είναι αυτό δυνατό: το κράτος θα έπρεπε να λειτουργεί μόνο ως εγγυητής της ασφάλειας (στρατός), της δικαιοσύνης (αστυνομία, δικαστικό σύστημα) και βασικών κοινωνικών παροχών και υπηρεσιών που αφορούν την διατήρηση της τάξης, της προστασίας του πολίτη και του καταναλωτή και την διασφάλιση της ποιότητας. (λ.χ. ΕΦΕΤ, ΓΧΚ, καθώς και η δωρεάν δημόσια παιδεία, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κλπ. αλλά στα πλαίσια μίας ανταγωνιστικής αγοράς με ιδιωτικές εταιρείες.)
Πέρα από αυτές τις βασικές παροχές, το κράτος θα συμμετείχε στην αγορά ως απλός παρατηρητής, διασφαλίζοντας τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των ιδιωτικών πρωτοποριών (οικονομικά 'δεξιά' θέση). Αντίστοιχα, θα απείχε από τον έλεγχο του καθημερινού βίου και θα παρείχε σχεδόν ολοκληρωτική ελευθερία σκέψης, λόγου και πράξης, εφόσον δεν υπάρχει παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών. Ομοφυλοφιλικοί γάμοι, ανεξαρτησία εκκλησίας-κράτους, κλπ. θα ήταν πράγματα αυτονόητα (κοινωνικά 'αριστερή' θέση).
Με βάση τα παραπάνω πιστεύω ότι είναι προφανές ότι 'δεξιές' και 'αριστερές' θέσεις μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά.
Στο αρχικό θέμα των αιωνίων, αναγνωρίζω ότι οικονομικά δεν αποτελούν σημαντική επιβάρυνση ούτε για το κράτος ούτε για το πανεπιστήμιο, αλλά συμφωνώ με την Ερινύς. Οι σπουδές στο πανεπιστήμιο είναι εργασία, όχι διακοπές. Το πρόγραμμα σπουδών έχει λόγο ύπαρξης! Έστω ότι ένας μαθηματικός/φυσικός/χημικός/μηχανικός/γιατρός, τελειώνοντας στα ν + 1000 χρόνια* περνώντας 1 μάθημα/έτος, εισέρχεται στην αγορά εργασίας.
* Για να προλάβω τυχών εξαιρέσεις (καταλαβαίνω απόλυτα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν άτομα με αναπηρίες ή οικονομικά προβλήματα) ή ακραίες περιπτώσεις που ανήκουν σε λογοτεχνικά έργα (η επαναστατική ιδιοφυΐα που δεν μπορεί να συμμορφωθεί στις ευτελείς ακαδημαϊκές απαιτήσεις), για τον λόγο αυτό ο νόμος (θα έπρεπε να) προβλέπει ειδικές περιπτώσεις για παράταση της διάρκειας σπουδών, άνευ ορίου διακοπή της φοίτησης με προϋποθέσεις (πχ. εκ νέου εξέταση σε ορισμένα ζωτικά μαθήματα μετά την συνέχιση των σπουδών μετά από χ χρόνια) και οικονομική βοήθεια. Εδώ αναφέρομαι στην κλασσική περίπτωση φοιτητή του οποίου το διάβασμα περιορίζεται στην ανάγνωση σαχλοπεριοδικών και καταλόγων από delivery, με μηδενικό ενδιαφέρον για τις σπουδές επειδή πέρασε 'κάπου' με τις πανελλαδικές όπως όλοι οι άλλοι και φυτοζωεί παρασιτώντας εις βάρος της οικογένειάς του με την δικαιολογία ότι 'σπουδάζει' (τα νυχτερινά κέντρα, μάλλον).
Τυπικά τα προσόντα του είναι ίδια με τον αντίστοιχο απόφοιτο που τελείωσε στα ν χρόνια. Όμως αυτός ο μηχανικός, για παράδειγμα, θα έχει στην ουσία ξεχάσει κάθε ίχνος γνώσης που απέκτησε κατά τις σπουδές του. Θα έχει ένα πτυχίο που πιστοποιεί ότι έχει την τεχνογνωσία για να επιθεωρήσει μία εργοστασιακή εγκατάσταση, ή για να σχεδιάσει ένα σπίτι**, αλλά η ανάμειξή του μόνο επικίνδυνη μπορεί να θεωρηθεί! Το να χορηγείται ένα χαρτί που αποτελεί τεκμήριο εξειδίκευσης σε έναν τομέα σε τέτοια άτομα είναι μία απάτη εκ'μέρους του πανεπιστημίου.
** Όσοι θέλουν να σπουδάσουν μόνο για την ίδια την γνώση και δεν σκοπεύουν να την αξιοποιήσουν επαγγελματικά, οι διαλέξεις στα πανεπιστήμια είναι ελεύθερες για όλους. Δεν χρειάζεται να είναι εγγεγραμμένοι. Γιατί στην τελική ο σκοπός του πτυχίου είναι η είσοδος στην αγορά εργασίας.
Αυτά τα λίγα είχα να πω για το θέμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.