ναι η αυστηρότητα και η οριοθέτηση είναι σημαντικές, πιο σχετικές σε αυτό που θέλω να αναφέρω είναι οι έννοιες όπως η αδιαφορία, η ψυχρότητα, η συναισθηματική απάθεια, η έλλειψη ενσυναίσθησης και πολλά ακόμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Επίσης θα ήθελα πολύ να σου πω να μην αγχώνεσαι, ο κόπος σου δεν θα πάει χαμένος, θα απογοητευτείς δεν τίθεται θέμα, αλλά οι περισσότεροι απογοητευμένοι είμαστε! Είμαι σε μία περίοδο της ζωής μου και εγώ, που δεν ξέρω τι θα απογίνω, εάν θα γυρίσω Ελλάδα, που θα δουλέψω στην Ελλάδα κλπ. κλπ. Όσο για τον nikosb μακάρι να πάνε όλα καλά στις σπουδές του, να πάρει το πτυχίο του και να γίνει ένας πολύ επιτυχημένος επιστήμονας και η έκφραση συναισθημάτων είναι πολύ θετική, μακάρι να το κάνει και εκτός διαδικτύου.
Μην ανησυχείς NPb και όλα θα πάνε καλά, ίσως το έχεις ακούσει πολλές φορές, αλλά πάντα έχουμε ανάγκη να το ακούμε. Είναι πάντως πραγματικότητα ότι ένας άνθρωπος που αξίζει ποτέ δεν χάνεται!
Κάτι ακόμα μην γίνεις πολύ αυστηρός καθηγητής Και πάντα να σε νοιάζει (που είμαι σίγουρος ότι σε νοιάζει, γιατί στον γραπτό σου λόγο μου βγάζεις συναισθηματική ωριμότητα) και η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των μαθητών σου εκτός από το γνωστικό κομμάτι. Εξάλλου ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ξεκάθαρα στις κατευθυντήριες οδηγίες του ότι το σχολείο αποτελεί μετά την οικογένεια τον κύριο φορέα ανάπτυξης ψυχοκοινωνικά υγιή πολιτών και ειδκά σε περιπτώσεις οικογενειών χωρίς όρια, δυσλειτουργικές κλπ αποτελεί τον μοναδικό.
Εάν γυρίσω Ελλάδα θα σε χρειαστώ για στατιστικές αναλύσεις...αλλά δεν θα μου τα εξηγήσεις, γιατί είμαι των κοινωνικών επιστημών οπότε δεν θα πολυκαταλάβω ))
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τώρα που το εξήγησες εκτενώς κατανόησα το σκεπτικό σου ακόμα καλύτερα. Να σου πώ κάτι...είσαι φοιτήτρια φιλολογίας και βλέπω ότι αντιμετωπίζεις το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών με ενσυναισθητική κατανόηση, αυτό θα ήθελα να σου τονίσω ότι έχει να κάνει με εσένα ως άτομο - το πολιτισμικό και πολιτιστικό σου επίπεδο, την παιδεία σου, τα στοιχεία της προσωπικότητάς σου και το περιβάλλον σου - δεν είναι κάτι που το έχεις επειδή είσαι φοιτήτρια και δεν είναι κάτι που το έχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί, άρα το πτυχίο σου δίνει την ειδίκευση, αλλά το μεράκι σου, η αφοσίωσή σου, η αγάπη σου για τους εφήβους θα σε κάνει μια ξεχωριστή εκπαιδευτικό...δεν είναι ο κάθε πτυχιούχος - μεταπτυχιακός - διδάκτορας κάτι το ιδιαίτερο, γιατί δεν είναι μόνο τα πτυχία σ' αυτή τη ζωή, οι άνθρωποι είναι ξεχωριστές βιοψυχοκοινωνικές οντότητες.
Στο εξωτερικό βεβαίως δεν έχω δει ανθρώπους με πτυχίο να είναι π.χ. οδηγοί ταξί, όπως το βλέπω στην πατρίδα μου, αλλά δεν έχω δεί να έχουν καμμιά εξαιρετική δημόσια/ιδιωτική θέση και να παριστάνουν ότι κάποιοι είναι, όπως επίσης έχω δει να συμβαίνει στην Ελλάδα.
Σπουδάζεις φιλολογία, πολύ ωραία επιστήμη και μετά ως επάγγελμα πολύ σημαντικό (από πολλές απόψεις π.χ. εκπαιδευτικές & κοινωνικές). Αυτό θα σου δώσει την ειδίκευση για να ασκήσεις εκπαιδευτικό έργο (και εάν είσαι άνθρωπος να ενδιαφερθείς και λίγο για άλλα θέματα των μαθητών σου), αλλά αυτή η ειδίκευση δεν σημαίνει ότι σε κάνουν κάτι το ιδιαίτερο ή το καλύτερο. (Τίποτα από τα παραπάνω μην το πάρεις προσωπικά, δεν αναφέρομαι σε σένα ατομικά - ως παράδειγμα το αναφέρω, έτσι και αλλιώς από τις απόψεις σου δεν μου δείχνεις κάτι τέτοιο). Το ιδιαίτερο ή το καλύτερο είανι μια πληθώρα παραγόντων που το κάνουν να είναι, ένας από τους εκατοντάδες παράγοντες είναι και το πτυχίο.
Δυστυχώς συνήθως υπεργενικεύουμε ή υπερεκτιμούμε κάποια πράγματα, ενώ ως Έλληνες έχουμε την κλάψα και την γκρίνια λίγο στο αίμα μας.
Να αναφέρω και κάτι ακόμα που θεωρώ σημαντικό. Σε γενικές γραμμές κάποιοι Έλληνες που φεύγουν από την Ελλάδα και πηγαίνουν σε πιο ανεπτυγμένες χώρες, εάν μπορώ να το θέσω έτσι, νομίζουν ότι κάτι τρέχει. Δυστυχώς δεν είναι έτσι, έξω είναι πολύ δύσκολα, υπάρχει ρατσισμός (με ευγένεια μεν αλλά υπάρχει), μας θεωρούν κατώτερους (τουλάχιστον σέβονται τον αρχαίο πολιτισμό μας), ενώ γενικά είναι δύσκολα, φαγητό, κλίμα κλπ. Αποτελεί όμως μια καλή ευκαιρία για να δει κάποιος, ζητήματα κοινωνικά από άλλη οπτική να αποκτήσει μια εμπειρία.
Έπειτα στο εξωτερικό σπανίως θα δείς 18χρονα να σπουδάζουν, γιατί δεν υπάρχει η ωριμότητα για να επιλέξεις με τι θες να ασχοληθείς επαγγελματικά για όλη σου την ζωή. Ωστόσο έχουν την δυνατότητα να εργαστούν σε αρκετούς τομείς ώστε να αποφασίσουν τελικά τι θέλουν να σπουδάσουν.
Όσο για το ότι στην Ελλάδα σπουδάζει και η κουτσή Μαρία - ακόμα και ως πτυχιούχος Κουτσή Μαρία θα παραμείνει...
Στο Λονδίνο το άτομο που δίνω αναφορά σχετικά με την εργασία μου είναι διδάκτωρ Κοινωνικής Εργασίας 35 χρονών και υπάρχουν άλλοι εργαζόμενοι κοινωνικοί φροντιστές θα μπορούσα να το μεταφράσω, όπου είναι και 60 χρονών και έχουν higher national diploma, 2ετη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση, σε αυτούς δεν δίνω αναφορά, συνεργάζομαι όμως και τους σέβομαι απεριόριστα, γιατί κάποιοι είναι καλύτεροι από πτυχιούχους, μεταπτυχιακούς ή διδακτορικούς κοινωνικούς λειτουργούς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στην Ελλάδα μπορεί να έχεις διδακτορικό και να είσαι υπό την επίβλεψη πτυχιούχου, αυτό έξω δεν γίνεται...
Και κάτι ακόμα, οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες που ενδεχομένως να κάνουν ορθογραφικά ή γενικά ένα άτομο να έχει οποιαδήποτε δυσκολία, συμμετέχει κανονικά στην εκπαιδευτική διαδικασία στην ΜΒ, όπου υπάρχει και αντίστοιχη μέριμνα, εγώ στο μεταπτυχιακό έχω 2 συμφοιτητές με μαθησιακές δυσκολίες.
Να είσαι καλά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παρακολουθεί κανείς αυτή την ύλη?
Όχι ότι δεν υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις, γιατί πιστεύω ότι η υπεράσπισή σου δεν έχει να κάνει με τους συμφοιτητές σου, τους καθηγητές σου και το επίπεδο σπουδών, αλλά με την προσωπική σου προσπάθεια και τον αγώνα σου.
Θα σου πρότεινα να φύγεις και λίγο από την Ελλάδα, για κάποιο μεταπτυχιακό ή εργασία (όχι ότι είναι εύκολο), αλλά έστω και για λίγο διευρύνονται οι ορίζοντες και μπορείς να δείς τα πράγματα πιο ψύχραιμα και αντικειμενικά!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεν συγκρίνεται η εκπαίδευση στις ΗΠΑ και στην ΜΒ με την Ελλάδα, όταν ο κόπος για να πάρεις εκεί πτυχίο είναι δεκαπλάσιος σε σύγκριση με την Ελλάδα (αντιγραφές, γνωστός καθηγητής, δεν πατάω στα μαθήματα κλπ.). Επίσης δεν ισχύει ο μπάρμπας από την κορώνη για να μπει κάποιος σε μεταπτυχιακό.
Διαδικασία εισαγωγής για διδακτορικά υπάρχει και δημοσιεύται και στα φεκ, άλλο το τι γίνεται.
Και στο εξωτερικό πρέπει να διαθέτεις πολλά κριτήρια και συνήθως εργασιακή εμπειρία για να μπεις σε διδακτορικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Και δεν μπορεί να πείσει κανείς γι'αυτό γιατί ακόμα και όταν στις ιστοσελίδες τους τα ελληνικά πανεπιστήμια νιώθουν υπερήφανα π.χ. για την 170η θέση τους στα 200 αυτό δεν αποτελεί διαφήμιση, περισσότερο δυσφήμιση.
Επίσης με τον τρόπο που δίνονται τα ελληνικά πτυχία, με τους τρόπους που εισάγονται οι περισσότεροι στα ελληνικά μεταπτυχιακά και διδακτορικά, δεν πείθουν κανένα και ιδιαίτερα την διεθνή κοινότητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Επίσης ξέρω άτομα που με πτυχίο τει έκαναν απευθείας διδακτορικό σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού, ένας φίλος μου το έκανε αυτό και με αυτά τα δύο είναι τώρα senior lecturer σε πανεπιστήμιο της ΜΒ.
Χωρίς να θέλω να κρίνω, αλλά υπάρχουν πολλά τμήματα πανεπιστημιακά που είναι για γέλια και δεν έπρεπε καν να είναι στην τριτοβάθμια, δεν θα ήθελα να αναφέρω συγκεκριμένα γιατί ο σκοπός μου δεν είναι να μειώσω την προσπάθεια κανενός.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Όσον αφορά τους αποφοίτους Πανεπιστημίου που σπουδάζουν σε ΤΕΙ, από προσωπική εμπειρία μπορώ να πώ ότι είναι πολλοί. Ακόμα πολλοί φοιτητές των ΤΕΙ έπιαναν πολλά πανεπιστήμια, αλλά δυστυχώς σημασία έχει η επαγγελματική αποκατάσταση, αυτό φαίνετα από τις βάσεις, όπου υπάρχει και η βαθμολογία του πρώτου. Πολλά πανεπιστήμια έχουν ως βάση αρκετά κατώτερη από πολλά ΤΕΙ.
Anyway αυτά είναι όλα ανούσια, σημασία έχει να μην σε ταϊζουν οι γονείς σου μέχρι τα 40, για να το παίζουν στην κάθε κατίνα της γειτονιάς, ότι "α εμένα το παιδί μου (40άρης, χωρίς επαγγελματική εμπειρία να ζει με ένα ποσό της αγροτικής σύνταξης του μπαμπά) κάνει διδακτορικό".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.