Φοιτητική αδιαφορία... χαμηλό επίπεδο φοιτητών

[monaxiko brizolaki]

Γιαννενα.Αλλα και πατρα ιδια σκατα ειναι πανω κατω οπως και γενικα ολες οι πολυτεχνικες σχολες

://

 

[Ioanna98]

Επίσης, υπάρχει και αυτό το θλιβερό ποσοστό φοιτητών που μπαίνουν σε σχολές που το πιθανότερο είναι πως θα καταλήξουν άνεργοι, οι οποίοι το γνωρίζουν αυτό το πράγμα, αλλά συνεχίζουν μόνο και μόνο για να λένε ότι πήραμε ένα χαρτί. Γιατί καλός και ο ρομαντισμός, αλλά η αγορά εργασίας είναι μια βασικότατη παράμετρος για να προσπαθείς να είσαι καλός σε κάτι.
Και όλο αυτό έχει να κάνει με όλους αυτούς τους παράγοντες που ανέφερα πριν, δηλαδή:
•Πολιτικούς: κάποια τμήματα υπάρχουν μόνο και μόνο για να ταΐζουν τον τοπικό πληθυσμό. Π.χ. Κοινωνιολογίες σε Μυτιλήνη και Ρέθυμνο. Αλήθεια, ποτέ δεν έχει γίνει το αυτονόητο, μια έρευνα του κράτους που θα δείχνει πόσους μπορούμε να απορροφήσουμε και άρα πόσους πρέπει να παράξουμε. Και όσο αφορά τα Παιδαγωγικά Δημοτικής αυτό είναι πολύ εύκολο γιατί η βασική πηγή απορρόφησης των δασκάλων είναι το δημόσιο, άρα αν θέλουμε ένα Χ ποσό πρέπει να παράξουμε λίγο παραπάνω από αυτό το Χ ποσό πτυχιούχων.
•Θέματα που αφορούν την ελληνική νοοτροπία που όλα τα παιδιά πρέπει να βγάλουν κάτι.
Έχω συναντήσει παιδιά που ξέρουν πως τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα με το χαρτί που θα πάρουν αλλά έχουν συμβιβαστεί με αυτό (και όχι λόγω αγάπης για το αντικείμενο) και αυτό είναι τουλάχιστον καταθλιπτικό.

 

[Obi-Wan Kenobi]

Η ταπεινη μου αποψη ειναι οταν διαλεγουμε σχολη να μην επηρεαζομαστε απο φιλους και γνωστους.
Ο καθε ανθρωπος εχει την πορεια του να ακολουθησει,δεν ειναι σπριντ,ειναι μαραθωνιος.
Καποιος βρισκει και κανει αυτο που θελει στα 20 με ενα ιεκ,αλλος στα 25, αλλος στα 45.
Ξερω ανθρωπο που εδωσε στα 45 τελειωσε 49 κ περα απο χαρουμενος παει εξαιρετικα επαγγελματικα.
Ξερω ανθρωπο που περασε με 7.000 νοσηλευτικη κ του αρεσε τοσο πολυ που εδωσε κατατακτηριες για ιατρικη κ τωρα δουλευει σε νοσοκομειο.
Ξερω κ ανθρωπο που εβγαλε 18.000 περασε Μετσοβειο κ το παρατησε επειδη δεν του αρεσε.

 

[giannhs2001]

Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Πάντως το να αναφέρεις κάτι στερεότυπα των boomers ότι οι φοιτηταί είναι φραπεδιά και αραλίκι ολημερίς είναι αστείο. Αδιαφορία υπάρχει για πολλούς λόγους και με πολλές διαφορετικές ερμηνείες.

Όταν πρωτομπήκα είχα μπει με τόσες φιλοδοξίες και όνειρα. Θυμάμαι σε ένα εθελοντικό μάθημα Τουρκικής γλώσσας στο πρώτο εξάμηνο είχα συνομιλήσει με τους «παλιούς» της σχολής, άτομα τότες επί πτυχίω και είχα μοιραστεί τις σκέψεις μου μαζί τους περί να βάζω κόφτες/ρήτρα στα μαθήματα, να βγάλω τη σχολή και στα 5 χρόνια αν χρειαστεί για να τη βγάλω με υψηλό μέσο όρο, θέλω ακαδημαϊκή καρριέρα και διάφορες τότε σάχλες. Εκείνοι με είπαν «όλοι έτσι ξεκινήσαμε και εσύ σε λίγα χρόνια απλά θα θες να φύγει το κάθε μάθημα να τελειώσεις να σηκωθείς να φύγεις», τότες δεν το κατάλαβα αυτό αλλά τώρα λέω πόσο δίκιο είχαν τελικά.

Στο τμήμα μου μπήκα με πρώτη επιλογή αλλά όσο περνούσε ο καιρός τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμουν το πόσο πολύ έκλεισα τον εαυτό μου σαν ποντίκι στην γωνία. Είμαι εγκλωβισμένος εις μιαν σχολήν που ναι μεν με αρέσει αλλά δεν έχει καμμία προοπτική για το μέλλον και όλο αυτό με προκαλεί δυσφορία. Συχνά λένε για μένα ότι είμαι στερεοτυπικός φοιτητής του στυλ «βαριέμαι» και «άντε να φύγουμε να πάμε σπίτια μας» και έτσι που είναι αλήθεια αλλά τουλάχιστον δεν χρωστάω κανένα μάθημα και μπαίνω τώρα τέταρτο έτος με μόνον 8 μαθήματα για πτυχίο, πράγμα που μόνον τεμπέλη δεν μπορεί να με κάνει ( για αυτό είπα για διαφορετικές ερμηνείες της «αδιαφορίας» ). Όμως το να σπουδάζεις σε μία σχολή που ξέρεις ότι δεν θα σου προσφέρει κάτι όσο και αν την γουστάρεις και να σε εμποδίζει από το να κάνεις άλλα χρήσιμα πράγματα ( όπως η εύρεση εργασίας ) καταντάει τέρμα ψυχοφθόρο και απλά θες να απεμπλακείς.

Για αυτό πάντα πρέπει να προσέχουμε τι εννοούμε «αδιαφορία». Ο καθένας σε αυτό το κόσμο κουβαλάει μέσα του τον δικό του καημό σε αυτή τη ζωή.

 

[KTr!]

Άμα μπαίνεις σε μια σχολή με το αίσθημα του ότι υπάρχει ανεργία, δεν πρόκειται να κάνω τίποτα, δεν υπάρχει μέλλον... Στο κάτω κάτω, πάντα 5 άτομα προχωράνε, και κάποιες φορές πολύ... Πάλεψε να είσαι ένα από τα 5

 

[ark178]

Θα συμφωνήσω και εγώ με τα προηγούμενα μηνύματα, το πρόβλημα δεν είναι στους φοιτητές. Είναι στο τρόπο εισαγωγής, στους καθηγητές των αει που σου κάνουν δύσκολη την ζωή και σου σκοτώνουν το ενδιαφέρον, στους χαμηλούς μισθούς και όσα αναφέρθηκαν σε άλλα μηνύματα. Φυσικά υπάρχουν και οι αδιάφοροι και όσοι δεν ενδιαφέρονται καθόλου όμως, η ανάλυση αυτή, ότι δηλαδή ''οι φοιτητές θέλουν να πάνε για καφε και δεν κάθονται να διαβάσουν'' είναι απλοϊκή.

 

[giannhs2001]

Άμα μπαίνεις σε μια σχολή με το αίσθημα του ότι υπάρχει ανεργία, δεν πρόκειται να κάνω τίποτα, δεν υπάρχει μέλλον... Στο κάτω κάτω, πάντα 5 άτομα προχωράνε, και κάποιες φορές πολύ... Πάλεψε να είσαι ένα από τα 5

ή απλά κάνε έξυπνους ελιγμούς και γλύτωσε το τομάρι σου εγκαίρως. Το να παλεύεις για κάτι νεκρό ή για μία μικρή ελπίδα είναι χάσιμο του χρόνου.

 

[Samael]

Είμαι της φιλοσοφίας γενικά πως το τι συμβαίνει στην σχολή it's on them(στους καθηγητές). Το τι κάνεις εσύ κατά την διάρκεια της σχολής ή μετά απο αυτήν όμως it's on you.

Δεν επιτρέπεται να πας αύριο μεθαύριο σε μια (σοβαρή)δουλειά και να πεις "Είχα κακούς καθηγητές, δεν μας το δίδαξαν αυτό" ή οι καθηγητές και τα κτίρια ήταν άθλια, δεν με ενέμπνεαν να διαβάσω". Και ας είναι αλήθεια. Εαν κάποιος θέλει να πάει μπροστά πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η ζωή είναι άδικη αλλά δυστυχώς αυτό ισχύει. Όταν ο καθηγητής δεν είναι καλός, και αποτυγχάνει να διδάξει κάτι, δεν αποτυγχάνει εκείνος, εσύ αποτυγχάνεις που δεν το έμαθες(και ας φταίει πρακτικά εκείνος που υποτίθεται οτι είχε υποχρέωση να στο μάθει). Η δουλειά του δεν είναι να είναι καλός καθηγητής. Οι καθηγητές δεν προσλαμβάνονται με αυτά τα κριτήρια. Όπως και οι εταιρίες δεν προσλαμβάνουν φοιτητές ή αποφοίτους. Προσλαμβάνουν επαγγελματίες με γνώσεις. Οπότε το δεν φταίω εγώ, το σύστημα έφταιγε, δεν πιάνει. Ίσως κάποιος να έχει δίκιο περί αυτού...αλλά δεν αλλάζει το γεγονός πως εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής για να έχει impact και να είναι παραγωγικός σε μια επιχείρηση.

Σόρρυ που τα λέω κάπως ωμά, αλλά επειδή έχω μια εικόνα μέσω προσωπικών εμπειριών αλλά και συζητήσεων με καθηγητές,άτομα του τεχνικού κόσμου και recruiters, δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι η κατάσταση.

 

[γιαννης_00]

Εγώ πάντως δεν πατάω στην σχολή... πρώτον γιατί μου είναι πάρα πολύ μακριά και δεν έχω καμία όρεξη να κάνω 2ωρη διαδρομή και δεύτερον γιατί δεν θέλω θεατρολογία, θέλω θέατρο, υποκριτική. Αλλά πάντα διαβάζω, πέρασα που πέρασα ας το αξιοποιήσω. Χρωστάω τρία τέσσερα μαθήματα γιατί δεν πήγα αλλά θα τα δώσω στα εξάμηνα τους View attachment 108816

μπραβω ρε Εριφυλη ..αφωνος...αλλα στην σχολη πρεπει να πηγαινεις ..ναι το περιβαλον εκει στην φιλοσοφικη δεν ειναι το καλυτερο αλλα πρεπει να πηγαινεις να ακους τι λενε.

 

[ark178]

Είμαι της φιλοσοφίας γενικά πως το τι συμβαίνει στην σχολή it's on them(στους καθηγητές). Το τι κάνεις εσύ κατά την διάρκεια της σχολής ή μετά απο αυτήν όμως it's on you.

Δεν επιτρέπεται να πας αύριο μεθαύριο σε μια (σοβαρή)δουλειά και να πεις "Είχα κακούς καθηγητές, δεν μας το δίδαξαν αυτό". Και ας είναι αλήθεια. Εαν κάποιος θέλει να πάει μπροστά πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Η ζωή είναι άδικη αλλά δυστυχώς αυτό ισχύει. Όταν ο καθηγητής δεν είναι καλός, και αποτυγχάνει να διδάξει κάτι, δεν αποτυγχάνει εκείνος, εσύ αποτυγχάνεις που δεν το έμαθες(και ας φταίει πρακτικά εκείνος που υποτίθεται οτι είχε υποχρέωση να στο μάθει). Η δουλειά του δεν είναι να είναι καλός καθηγητής. Οι καθηγητές δεν προσλαμβάνονται με αυτά τα κριτήρια. Όπως και οι εταιρίες δεν προσλαμβάνουν φοιτητές ή αποφοίτους. Προσλαμβάνουν επαγγελματίες με γνώσεις. Οπότε το δεν φταίω εγώ, το σύστημα έφταιγε, δεν πιάνει. Ίσως κάποιος να έχει δίκιο περί αυτού...αλλά δεν αλλάζει το γεγονός πως εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής για να έχει impact και να είναι παραγωγικός σε μια επιχείρηση.

Σόρρυ που τα λέω κάπως ωμά, αλλά επειδή έχω μια εικόνα μέσω προσωπικών εμπειριών αλλά και συζητήσεων με καθηγητές,άτομα του τεχνικού κόσμου και recruiters, δυστυχώς ή ευτυχώς έτσι είναι η κατάσταση.

Η δουλειά τους όμως είναι να διδάσκουν. Θα διαφωνήσω με το ''δεν φταις εσύ, φταίει ο καθηγητής'' με αυτό τον τρόπο μεταβιβάζεις όλη την ευθύνη στον φοιτητή. Σίγουρα δεν φταίει 100% ο καθηγητής αν ένας φοιτητής δεν τα πάει καλά, όμως έχει και εκείνος μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο να μεταφέρει σωστά την γνώση.

Έβλεπα ένα βίντεο στο yt με έναν Ιταλό που σπουδάζει στην Σουηδία και ανέφερε ότι κάποια στιγμή, ένας συμφοιτητής του πήρε τηλέφωνο τον καθηγητή(!) που τους κάνει το μάθημα, ο καθηγητής ήρθε στο σημείο που μελετούσαν (μέσα στο αει) και τους εξήγησε για περίπου μισή ώρα την συγκεκριμένη άσκηση. Στην Ελλάδα αυτό φαντάζει επιστημονική φαντασία. Οι περισσότεροι Έλληνες καθηγητάδες δεν έχουν καμία πρόθεση να βοηθήσουν και αυτό το κάνουν ξεκάθαρο. Με βάση την δική σου λογική, μην έχουμε καθηγητές, ας γράψουν σε βίντεο μια φορά την διάλεξη και να την ανεβάζουν με κωδικό στο eclass.

Αυτό που θέλω να πω, είναι πως από την στιγμή που συμμετέχει και ο καθηγητής στην διαδικασία μάθησης, φταίει και εκείνος, όχι μόνο η μία μεριά, δηλαδή οι φοιτητές.

 

[Samael]

Η δουλειά τους όμως είναι να διδάσκουν.

Η διδασκαλία θεωρείται δευτερεύων ρόλος, πληρώνονται για να κάνουν έρευνα. Έχεις δει κανέναν καθηγητή πανεπιστημίου να προσλαμβάνεται βάσει κάποιου χαρτιού που πιστοποιεί παιδαγωγική επάρκεια ;

Θα διαφωνήσω με το ''δεν φταις εσύ, φταίει ο καθηγητής'' με αυτό τον τρόπο μεταβιβάζεις όλη την ευθύνη στον φοιτητή. Σίγουρα δεν φταίει 100% ο καθηγητής αν ένας φοιτητής δεν τα πάει καλά, όμως έχει και εκείνος μεγάλο μερίδιο ευθύνης στο να μεταφέρει σωστά την γνώση.

Δεν σου είπα ο,τι είναι σωστό/ηθικό να μεταβιβάζεται η ευθύνη. Προφανώς και δεν είναι. Αλλά σε αυτό τον κόσμο ζεις, με αυτό πρέπει να δουλέψεις. Αυτό το μερίδιο ευθύνης που λες είναι κάτι που θα πεις στον εαυτό σου κυρίως. Εαν το πεις αυτό σε κάποιον που θα σε τσεκάρει για τις γνώσεις σου με σκοπό να σε προσλάβει αύριο μεθαύριο...τελείωσες. Δεν θα φαίνεται κανένας καθηγητής σε μια συνέντευξη, εσύ και μόνο εσύ θα φαίνεσαι με τις όποιες ανεπάρκειες που θα έχεις. Οι λόγοι για τους άλλους που έχεις αυτές τις ανεπάρκειες δεν θα είναι γνωστοί, και δεν θα ενδιαφέρουν κιόλας. Εγώ θα το κατανοήσω και θα συμφωνήσω πως ο καθηγητής έχει ευθύνη, αλλά σε μια συνέντευξη ο άλλος δεν θα κάνει την μητέρα Τερέζα...θα κρίνει εαν έχεις τα προσόντα ή την δυνατότητα να αποκτήσεις τα προσόντα(εντός λογικού χρονικού διαστήματος) για να καλύψεις την θέση.

Έβλεπα ένα βίντεο στο yt με έναν Ιταλό που σπουδάζει στην Σουηδία και ανέφερε ότι κάποια στιγμή, ένας συμφοιτητής του πήρε τηλέφωνο τον καθηγητή(!) που τους κάνει το μάθημα, ο καθηγητής ήρθε στο σημείο που μελετούσαν (μέσα στο αει) και τους εξήγησε για περίπου μισή ώρα την συγκεκριμένη άσκηση.

Νταξ νομίζω ούτε αυτό είναι λογικό. Καλό μεν, αλλά για εντελώς ευνόητους λόγους δεν είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Είναι και λίγο στον άνθρωπο όμως. Υπάρχουν καθηγητές με όρεξη που θα κάτσουν και 2 ώρες μετά την διάλεξη(εφόσον έχουν τον χρόνο) να εξηγήσουν πράγματα ή να συνομιλήσουν. Υπάρχουν άλλοι που έρχονται μισή ώρα μετά και κάνουν οτι μπορούν να φύγουν μισώ ώρα πιο νωρίς. Άλλοι είναι εντελώς κακόψυχοι και φαίνεται και έχουν στόχο να σε υποτιμήσουν και να σε χλευάσουν χωρίς καμία διάθεση να σου μάθουν το οτιδήποτε.

Αυτό που θέλω να πω, είναι πως από την στιγμή που συμμετέχει και ο καθηγητής στην διαδικασία μάθησης, φταίει και εκείνος, όχι μόνο η μία μεριά, δηλαδή οι φοιτητές.

Εεμ είδες που δεν καταλαβαίνεις κάτι όμως ;
Όταν μπεις στο πανεπιστήμιο δεν είσαι πλέον μαθητής. Και ο τυπάς που κάνει τις διαλέξεις δεν είναι ο καθηγητής που είχες στα ιδιαίτερα/φροντιστήριο για να περάσεις στις πανελλήνιες.

Μπορεί να είναι ο πιο χρυσός άνθρωπος που θα κάνει το καλύτερο δυνατό για να φύγεις με γνώσεις και θα σε προωθήσει. Μπορεί να είναι και ένας μισάνθρωπος που γουστάρει να σε βλέπει να αποτυγχάνεις συνέχεια.

Εν τέλει το ζουμί της υπόθεσης είναι πως αφού τελειώσεις και το πανεπιστήμιο, δεν μπορείς να πας να δουλέψεις στο y αντικείμενο και να πεις "φταίει ο x που τον είχα στο y μάθημα οπότε δεν ξέρω τίποτα για αυτό με συγχωρείτε".

 

[ark178]

Η διδασκαλία θεωρείται δευτερεύων ρόλος, πληρώνονται για να κάνουν έρευνα. Έχεις δει κανέναν καθηγητή πανεπιστημίου να προσλαμβάνεται βάσει κάποιου χαρτιού που πιστοποιεί παιδαγωγική επάρκεια ;

Δεν σου είπα ο,τι είναι σωστό/ηθικό να μεταβιβάζεται η ευθύνη. Προφανώς και δεν είναι. Αλλά σε αυτό τον κόσμο ζεις, με αυτό πρέπει να δουλέψεις. Αυτό το μερίδιο ευθύνης που λες είναι κάτι που θα πεις στον εαυτό σου κυρίως. Εαν το πεις αυτό σε κάποιον που θα σε τσεκάρει για τις γνώσεις σου με σκοπό να σε προσλάβει αύριο μεθαύριο...τελείωσες. Δεν θα φαίνεται κανένας καθηγητής σε μια συνέντευξη, εσύ και μόνο εσύ θα φαίνεσαι με τις όποιες ανεπάρκειες που θα έχεις. Οι λόγοι για τους άλλους που έχεις αυτές τις ανεπάρκειες δεν θα είναι γνωστοί, και δεν θα ενδιαφέρουν κιόλας.

Νταξ νομίζω ούτε αυτό είναι λογικό. Καλό μεν, αλλά για εντελώς ευνόητους λόγους δεν είναι κάτι που μπορεί να εφαρμοστεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Είναι και λίγο στον άνθρωπο όμως. Υπάρχουν καθηγητές με όρεξη που θα κάτσουν και 2 ώρες μετά την διάλεξη(εφόσον έχουν τον χρόνο) να εξηγήσουν πράγματα ή να συνομιλήσουν. Υπάρχουν άλλοι που έρχονται μισή ώρα μετά και κάνουν οτι μπορούν να φύγουν μισώ ώρα πιο νωρίς. Μερικοί είναι εντελώς κακόψυχοι και φαίνεται και έχουν στόχο να σε υποτιμήσουν και να σε χλευάσουν.

Εεμ είδες που δεν καταλαβαίνεις κάτι όμως ;
Όταν μπεις στο πανεπιστήμιο δεν είσαι πλέον μαθητής. Και ο τυπάς που κάνει τις διαλέξεις δεν είναι ο καθηγητής που είχες στα ιδιαίτερα/φροντιστήριο για να περάσεις στις πανελλήνιες.

Μπορεί να είναι ο πιο χρυσός άνθρωπος που θα κάνει το καλύτερο δυνατό για να φύγεις με γνώσεις και θα σε προωθήσει. Μπορεί να είναι και ένας μισάνθρωπος που γουστάρει να σε βλέπει να αποτυγχάνεις συνέχεια.

Εν τέλει το ζουμί της υπόθεσης είναι πως αφού τελειώσεις και το πανεπιστήμιο, δεν μπορείς να πας να δουλέψεις στο y αντικείμενο και να πεις "φταίει ο x που τον είχα στο y μάθημα οπότε δεν ξέρω τίποτα για αυτό με συγχωρείτε".

Το γεγονός ότι στην αγορά εργασίας είσαι μόνος σου δεν σημαίνει ότι ο καθηγητής δεν έχει ευθύνη. Από την στιγμή που στην διαδικασία της μάθησης συμμετέχουν δύο μεριές φέρουν και οι δύο ευθύνη, όχι μόνο η μία. Το θέμα είναι να βρεθεί μια ισορροπία, δηλαδη και ο φοιτητής να μάθει να μαθαίνει αλλά και ο καθηγητής να είναι πρόθυμος. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι καθηγητές, επειδή δεν έχουν κανέναν έλεγχο, κάνουν ο,τι γουστάρουν χωρίς καμία επίπτωση. Προσωπικά δεν το βρίσκω αυτό υγιές, ίσα ίσα μπορώ να καταλάβω κάποιον που θα σιχαθεί ένα μάθημα λόγω καθηγητή.

 

[BeatrixKiddo]

Καταρχας το γεγονός ότι αναφέρετε και προσπαθείτε να δείξετε ποιος την έχει πιο μεγάλη....τη βαθμολογία και τη μεγαλύτερη ...βάση εισαγωγής για τη σχολή είναι άτοπο.
Δεν παίζουν κανένα ρόλο τα μόρια συγκριτικά με την αδιαφορία των φοιτητών. Ειναι πολυπαρογοντικο το ζήτημα. Κάποιοι μπαίνουν στις πρώτες τους επιλογές με μεγάλες φιλοδοξίες για το μέλλον τους και έχουν έναν ενθουσιασμό λογικό για το πρόγραμμα που διάλεξαν....το οποίο εν τέλει δείχνει ότι δεν είναι όπως το περίμεναν η όπως το είχαν στο μυαλό τους η δεν τους ταιριάζε στη τελική. Και αναγκαστικά εγκλωβίζεται σε αυτό το πρόγραμμα και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Να το τελειώσεις με βαριά καρδιά με το bare minimum η να το παρατήσεις. Κακα τα ψέματα πολλά παιδιά κατά τη διάρκεια των σπουδών τους τρώνε μια φρίκη...είναι αυτό που θέλω να κάνω τελικά η όχι;
Ενας άλλος παράγοντας είναι το πρόγραμμα είναι απαιτητικό εξαντλητικό και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Κάποιοι είναι πιο πρόθυμοι και αντέχουν να κάνουν και 12ωρα κάθε μέρα αβερτα και να φτύσουν αίμα για να βγάλουν μια σχολή ακόμα και τη πιο μπασκλας. Κάποιοι δεν τους νοιάζει και απλά δεν κάνουν keep up.
Υπάρχουν και άλλοι που μπήκανε για να πουν ότι κάνουν κάτι και α είναι σε μια σχολή μόνο και μόνο για να μην φαίνονται άεργοι.

Για εμένα προσωπικά ούτε τα μόρια δεν παίζουν ρόλο ούτε το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι απωθητικό το εκπαιδευτικό σύστημα σε αρκετά σημεία ιδίως η γραφειοκρατια....αλλά αν θες κάτι είσαι αποφασισμένος να το πας ως τέλους. Είναι καθαρά στον άνθρωπο και στις προτεραιότητες που θέτει.

Εξ άλλου Αγαθά κοποις κτωνται.

Και το λέω εγώ (χωρίς να θέλω να κάνω αυτοπροβολή) που έχω μπει σε μια σχολή "τελευταία" και τη τελειώνω σε λίγο καιρο που δεν ήταν πρώτη στις προτιμήσεις μου και είμαι από τους πρώτους στη σχολή και με έργο εκτός αυτής.

Μην κρίνετε περί της αδιαφορίας κάποιον φοιτητών....δεν ξέρετε τι μπορεί να έχει ο καθένας στο μυαλό του και τι στόχους έχει.

 

[Obi-Wan Kenobi]

Καταρχας το γεγονός ότι αναφέρετε και προσπαθείτε να δείξετε ποιος την έχει πιο μεγάλη....τη βαθμολογία και τη μεγαλύτερη ...βάση εισαγωγής για τη σχολή είναι άτοπο.
Δεν παίζουν κανένα ρόλο τα μόρια συγκριτικά με την αδιαφορία των φοιτητών. Ειναι πολυπαρογοντικο το ζήτημα. Κάποιοι μπαίνουν στις πρώτες τους επιλογές με μεγάλες φιλοδοξίες για το μέλλον τους και έχουν έναν ενθουσιασμό λογικό για το πρόγραμμα που διάλεξαν....το οποίο εν τέλει δείχνει ότι δεν είναι όπως το περίμεναν η όπως το είχαν στο μυαλό τους η δεν τους ταιριάζε στη τελική. Και αναγκαστικά εγκλωβίζεται σε αυτό το πρόγραμμα και δεν ξέρεις τι να κάνεις. Να το τελειώσεις με βαριά καρδιά με το bare minimum η να το παρατήσεις. Κακα τα ψέματα πολλά παιδιά κατά τη διάρκεια των σπουδών τους τρώνε μια φρίκη...είναι αυτό που θέλω να κάνω τελικά η όχι;
Ενας άλλος παράγοντας είναι το πρόγραμμα είναι απαιτητικό εξαντλητικό και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Κάποιοι είναι πιο πρόθυμοι και αντέχουν να κάνουν και 12ωρα κάθε μέρα αβερτα και να φτύσουν αίμα για να βγάλουν μια σχολή ακόμα και τη πιο μπασκλας. Κάποιοι δεν τους νοιάζει και απλά δεν κάνουν keep up.
Υπάρχουν και άλλοι που μπήκανε για να πουν ότι κάνουν κάτι και α είναι σε μια σχολή μόνο και μόνο για να μην φαίνονται άεργοι.

Για εμένα προσωπικά ούτε τα μόρια δεν παίζουν ρόλο ούτε το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι απωθητικό το εκπαιδευτικό σύστημα σε αρκετά σημεία ιδίως η γραφειοκρατια....αλλά αν θες κάτι είσαι αποφασισμένος να το πας ως τέλους. Είναι καθαρά στον άνθρωπο και στις προτεραιότητες που θέτει.

Εξ άλλου Αγαθά κοποις κτωνται.

Και το λέω εγώ (χωρίς να θέλω να κάνω αυτοπροβολή) που έχω μπει σε μια σχολή "τελευταία" και τη τελειώνω σε λίγο καιρο που δεν ήταν πρώτη στις προτιμήσεις μου και είμαι από τους πρώτους στη σχολή και με έργο εκτός αυτής.

Μην κρίνετε περί της αδιαφορίας κάποιον φοιτητών....δεν ξέρετε τι μπορεί να έχει ο καθένας στο μυαλό του και τι στόχους έχει.

Τα ειπες πολυ σωστα και μπραβο σου.
Σε ποια σχολη εισαι?αν θες λες φυσικα.

 

[BeatrixKiddo]

Τα ειπες πολυ σωστα και μπραβο σου.
Σε ποια σχολη εισαι?αν θες λες φυσικα.

Στην Δημόσια και Κοινοτική Υγεία του ΠΑΔΑ!!

 

[Samael]

Το γεγονός ότι στην αγορά εργασίας είσαι μόνος σου δεν σημαίνει ότι ο καθηγητής δεν έχει ευθύνη. Από την στιγμή που στην διαδικασία της μάθησης συμμετέχουν δύο μεριές φέρουν και οι δύο ευθύνη, όχι μόνο η μία. Το θέμα είναι να βρεθεί μια ισορροπία, δηλαδη και ο φοιτητής να μάθει να μαθαίνει αλλά και ο καθηγητής να είναι πρόθυμος. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι καθηγητές, επειδή δεν έχουν κανέναν έλεγχο, κάνουν ο,τι γουστάρουν χωρίς καμία επίπτωση. Προσωπικά δεν το βρίσκω αυτό υγιές, ίσα ίσα μπορώ να καταλάβω κάποιον που θα σιχαθεί ένα μάθημα λόγω καθηγητή.

Εγώ δεν είπα πως ο καθηγητής δεν έχει ευθύνη. Προφανώς έχει ευθύνη τόσο απέναντι στους φοιτητές όσο και απέναντι στους γονείς τους, πόσο μάλλον όταν πληρώνεται απο τους φόρους. Είπα ο,τι αργότερα που θα βγει ο απόφοιτος στην αγορά εργασίας,δεν θα έχει σημασία η ευθύνη που θα έχει ο καθηγητής διότι αυτός θα έχει δουλειά,άλλος κινδυνεύει να απορριφθεί.

Αυτό που λέω είναι οτι για την μετέπειτα επιστημονική και επαγγελματική πορεία δεν θα πρέπει να έχει σημασία εαν είχε κάποιος κακούς ή καλούς καθηγητές. Εαν βασιστεί όμως απλά στην μοίρα και την τύχη, αυτός που είχε σκατά καθηγητές δεν θα προχωρήσει,και όσο και να χτυπάει τον κώλο του κάτω αυτό δεν θα αλλάξει...Εκτός εαν αποφάσισει να πάρει την κατάσταση, και επομένως την εκπαίδευση του, στα ίδια του τα χέρια. Δεν ζούμε έναν αιώνα πίσω, είναι εφικτό σήμερα να γίνει αυτό.

Νομίζω δεν λέω κάτι παράλογο. Οι καλοί θα είναι καλοί πάντα γιατί θα παίρνουν πρωτοβουλίες και θα διαβάζουν απο μόνοι τους. Δεν θα περιμένουν τον καθηγητή να τους πιάσει απο το χεράκι. Χωρίς να σημαίνει πως εαν πράγματι έχεις δίπλα σου έναν αξιόλογο άνθρωπο να σε βοηθάει δεν επιταχύνεται η διαδικασία της μάθησης.

 

[Ryuzaki]

Οσα γραφω αφορουν αποκλειστικα υψηλοβαθμες κεντρικες σχολες, δεν εχω γνωση τι γινεται σε περιφερειακα τμηματα (δεν το λεω ελιτιστικα, απλα δεν εχω γνωμη)

Επειδη εζησα την θρυλικη περιοδο μεταβασης στα μνημονια, προλαβα και συναντησα την αδιαφορια απο μεριας ορισμενων φοιτητων.

Κυριως αφορουσε ατομα με τρομερα χρηματα απο πισω, που δεν χαλαγε ο κοσμος εαν τελειωναν 1, 2, 5 χρονια παραπισω. Πιθανον κι εγω το ιδιο να εκανα, να χαιρομουν μερικες βλακειες παραπανω που δεν μπορεσα.

Απο τα μνημονια και μετα ομως, σχεδον κανενας δεν αδιαφορουσε. Η συντριπτικη πλειοψηφια ξαναγεμισε τα αμφιθεατρα και συμμετειχε ανελειπως στην ακαδημαικη διαδικασια.

Ενα αλλο ζητημα που το εζησα εντονα επειδη ασχοληθηκα ιδιαιτερα, ηταν η πολιτικοποιηση. Μην κρυβομαστε πισω απο το δακτυλο μας, ειναι τρομερα δυσκολο να ισορροπησεις το τριγωνο (σχολη-πολιτικη-προσωπικη ζωη), κι αυτο αφορα ολα τα ατομα που συμμετειχαν ενεργα σε παραταξεις και σχηματα (ΔΑΠ, ΠΚΣ ΕΑΑΚ κλπ).
Σχεδον ολοι παρετειναν για καποια χρονια, πολλα ή λιγα τις σπουδες τους. Προσωπικα μπορεσα να τα ισορροπησω μονο για 1 χρονο, αλλα μου βγηκε η πιστη και ποτε ξανα δεν το καταφερα.
Σε καμια περιπτωση παντως δεν κατηγορω οσους το κανουν, θεωρω οτι ειναι πολυ κρισιμη διαδικασια για τη διαμορφωση του χαρακτηρα σου ως πολιτικο ον, κι ας πανε οι σπουδες λιγο παραπισω.

Ο κοινος παρονομαστης ολων των παραπανω περιπτωσεων και περιοδων, ειναι οτι ολοι καποια στιγμη στρωθηκαν και τα καταφεραν, σχεδον σε κανεναν δεν χαριστηκε το πτυχιο τους.

 

[Obi-Wan Kenobi]

Στην Δημόσια και Κοινοτική Υγεία του ΠΑΔΑ!!

Περναγα στην σχολη σου φετος,αλλα προτιμησα την γεωπονια

 

[KTr!]

Όπως είπα και παραπάνω πρόκειται για την δική σου πορεία! Ποτέ δεν θα πρέπει να περιμένεις το πανεπιστήμιο ή τον καθηγητή αυτού να σου φυτέψει την επιστήμη στον εγκέφαλο... ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου... Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος έχει κακούς καθηγητές, και εγώ έχω.... Το αν θα μάθεις καλά ένα αντικείμενο είναι προσωπική αναζήτηση... Είναι σαν να μου λες ότι επειδή είχα έναν κακό καθηγητή στο αντικείμενο αυτό δεν το έμαθα...
Ποτέ δεν πρέπει να αυτοπεριορίζεσαι... η ουσιαστική δουλειά πολλές φορές γίνεται εκτός του πανεπιστημιακού πλαισίου (άσε που πολλές φορές το πανεπιστήμιο δίνει και πολύ λίγα σε σχέση με το αντικείμενο)
Επίσης, η κατάσταση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πράγματι είναι ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα. Πάντως, αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν φταίνε και οι Έλληνες φοιτητές... ο μέσος Έλληνας φοιτητής είναι ένας πραγματικά πολύ μέτριος φοιτητής...

Και μην κρυβόμαστε, δεν φταίει το γεγονός ότι είναι βαμμένοι οι τοίχοι ή υπάρχει ένας κακός καθηγητής για το γεγονός ότι ο φοιτητής όχι μόνο δεν ασχολείται για τον κλάδο του εξωπανεπηστιμιακά αλλά ούτε καν τον νοιάζει το αντικείμενο και η σχολή του (και πηγαίνουν στις αίθουσες επειδή δεν θέλουν να καλούν σε σπίτια και να πηγαίνουν μετά για καφέ)....
Τροφή για σκέψη

 

[hl_amhxanos]

Όπως είπα και παραπάνω πρόκειται για την δική σου πορεία! Ποτέ δεν θα πρέπει να περιμένεις το πανεπιστήμιο ή τον καθηγητή αυτού να σου φυτέψει την επιστήμη στον εγκέφαλο... ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου... Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος έχει κακούς καθηγητές, και εγώ έχω.... Το αν θα μάθεις καλά ένα αντικείμενο είναι προσωπική αναζήτηση... Είναι σαν να μου λες ότι επειδή είχα έναν κακό καθηγητή στο αντικείμενο αυτό δεν το έμαθα...
Ποτέ δεν πρέπει να αυτοπεριορίζεσαι... η ουσιαστική δουλειά πολλές φορές γίνεται εκτός του πανεπιστημιακού πλαισίου (άσε που πολλές φορές το πανεπιστήμιο δίνει και πολύ λίγα σε σχέση με το αντικείμενο)
Επίσης, η κατάσταση της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πράγματι είναι ένα πολυπαραγοντικό ζήτημα. Πάντως, αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν φταίνε και οι Έλληνες φοιτητές... ο μέσος Έλληνας φοιτητής είναι ένας πραγματικά πολύ μέτριος φοιτητής...

Και μην κρυβόμαστε, δεν φταίει το γεγονός ότι είναι βαμμένοι οι τοίχοι ή υπάρχει ένας κακός καθηγητής για το γεγονός ότι ο φοιτητής όχι μόνο δεν ασχολείται για τον κλάδο του εξωπανεπηστιμιακά αλλά ούτε καν τον νοιάζει το αντικείμενο και η σχολή του (και πηγαίνουν στις αίθουσες επειδή δεν θέλουν να καλούν σε σπίτια και να πηγαίνουν μετά για καφέ)....
Τροφή για σκέψη

Πώς ακριβώς γίνεται να ασχοληθώ και εξωπανεπιστημιακά όταν ενδοπανεπιστημιακά αναλώνομαι χρονικά και ψυχικά σε κάτι που θα μπορούσε να γίνεται και αποδοτικότερα και λιγότερο δυσκοίλια;