μακρά είναι η άρση βαρών, μιλάμε για πολύ γυμναστική και ιδρώτα δεν έχει μηχανήματα και όργανα γυμναστικής μόνο ελεύθερα βάρη δηλαδή έχεις μια μπάρα μεγάλη(όχι σαν αυτές τις μούφες των γυμναστηρίων) και βάρη(weight plates) των 2,5-5-10-20-25 κιλών για να την φορτώνεις και να κάνεις δύσκολες ασκήσεις λίγων επαναλήψεων.Αν και το άθλημα είναι πολύ βρόμικο πιστεύω πως μέσα από αυτό μπορείς να ελένξεις και να τεστάρεις πλήρως τις σωματικές σου δυνάμεις.
Ξεκίνησα άρση βαρών πέρσυ (β λυκείου) αλλά λόγω των μαθημάτων και του φορτωμένου προγράμματος της γ λύκείου σταμάτησα , κλασσικά στη (μ)αμημένη γ λυκείου παρατάμε τα πάντα και ξεκινάμε φροντιστήρια.Όμως για ένα ολόκληρο χρόνο που έκανα θα σας πω τα εξής:
Μ.Ο. 2,5 ώρες προπόνηση καθημερινά εκτός κυριακής και καμιά φορά Πέμπτης
προπόνηση αποκλειστικά και μόνο με βάρη ακόμη κοιλιακούς και ραχέους με βάρη
κάθε 2 βδομάδες θα σε εμφανιζόταν σε ένα σημείο του σώματος ελαφρής ή λιγάκι έντονος πόνος, κυρίως καρπούς , μέση και γόνατο βέβαια εξαρτάται και με τις αναλογίες του αθλήματος ο κάθε τραυματισμός , για παράδειγμα εγώ ήμουν στην κατηγορία των 62 κιλών (συνηθως ήμουν 2 πάνω και τα έχανα λίγο πριν τους αγώνες)και είχα ύψος 1,76 έτσι ήμουν πιο ευάλωτος σε μικρο-τραυματισμούς.Κοπιαστική προπόνηση δηλαδή όταν έφευγα ένιωθα τα πόδια σφυγμένα και τα χέρια μουδιασμένα.Μέτα από κάθε προπόνηση έχανα 1,200 κιλά.
Σε γενικής γραμμές είμαι ικανοποιημένος γιατι μέσα σε ένα χρόνο κατάφερα να γίνω σωματικά πιο δυνατός ειδικά στα πόδια.Ελπίζω φέτος που θα έιμαι φοιτητής να μπορέσω να ξαναρχίσω προπονήσεις.
Άρση βαρών κατά τη γνώμη μου το πιο δύσκολο και κουραστικό άθλημα...που θα οδηγήσει όμως σε θαυμαστά αποτελέσματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.